من معنای (تنزّل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر) را نمی فهمم. ملائکه زمانی که بر قلب ولی امر نازل می شوند، چه چیز را نازل می کنند؟ امر حکیم را؟ یا امر تفصیلی را؟ اگر امر حکیم را می آورند، در قلب ولی امر این امر مفصل می شود؟ یا اینکه امر معنای دیگری دارد؟ نقش (من) در اینجا چیست؟ آیا فعل (تنزّل) با (من) متعدی شده است؟

شب قدر از جمله شب‌های مهم در ادبیات دینی ما مسلمانان است. قرآن نیز در آیاتی بر این اعتقاد دلالت دارد. از جمله این آیات، آیه چهارم سوره قدر است: «تَنزَّلُ الْمَلَئکَةُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِّم مِّن کلِ أَمْرٍ». کلمه (تَنزَّلُ) در اصل تتنزل بوده و از آن‌جا که فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد، روشن می‏شود که شب قدر مخصوص به زمان پیغمبر اکرم (ص) و نزول قرآن مجید نبوده، بلکه امری است مستمر و شبی است مداوم که در همه سال تکرار می‏شود. در مورد مراد از روح در آیه نیز اقوالی وجود دارد که در بخش پاسخ تفصیلی آمده است. معنا و منظور از «من کل امر» را می‌توان به صورت مختصر این‌گونه بیان کرد که فرشتگان برای تقدیر و تعیین سرنوشت‌ها و آوردن هر خیر و برکتی در آن شب نازل می‏شوند، و هدف از نزول آنها انجام این امور است.