اگر روزه‌ی این شخص (مانند قضای رمضان) واجب باشد و وقت قضای روزه‌ی او تنگ نباشد، می‌تواند پیش از ظهر، روزۀ خود را باطل نماید، ولی بعد از ظهر جایز نیست که روزۀ خود را باطل کند.[1] اما اگر روزه‌ی او مستحبی باشد، فتوای مراجع عظام تقلید -از جمله مقام معظم رهبری- در این زمینه چنین است: قبول دعوت مؤمن در حال روزۀ مستحبی، شرعاً امری پسندیده است و خوردن غذا به دعوت برادر مؤمن هر چند روزه را باطل می‌کند، ولی او را از اجر و ثواب روزه محروم نمی‌سازد.[2] [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، محقق و مصحح: بنی هاشمی خمینی، سید محمد حسین، ج 1، ص 946، م 1700، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ بر گرفته از نمایه «شکستن روزۀ قضا»، 18434. [2] . همان، ص 985.
