در ارتباط با این پرسش باید گفت که دو نگاه افراطی و تفریطی می‌تواند در این زمینه مطرح شود. الف. دیدگاهی که با هر حضور زن در اجتماع مخالف بوده و آن‌را در تضاد با تعالیم دینی می‌پندارد. طبیعتاً در این دیدگاه، فعالیت بانوان در صنعت، کشاورزی و خدمات به صورت مطلق توصیه نشده و به عنوان یک ضدارزش معرفی می‌شود. ب. دیدگاهی که در تلاش است تا به زعم خود، زنان را نه تنها در اصل انسانیت، بلکه در تمام امور کاملاً مساوی با مردان دانسته و حتی خانه‌داری را برای زن، یک ضد ارزش تلقی کند. اسلام، نه آن نگاه افراطی را می‌پذیرد و نه این نگاه تفریطی را، بلکه علی‌رغم آن‌که تأمین نفقه را بر عهده مرد دانسته و خانه‌داری و فعالیت‌های در محیط خانه مانند پرورش و تربیت فرزند را از والاترین ارزش‌ها برای زن می‌‌داند، اما این اجازه را نیز می‌دهد که زنان با رعایت موازین به فعالیت‌های اقتصادی مختلفی؛ چون صنعت، کشاورزی و تجارت، همچنین فعالیت‌های آموزشی بپردازند، و چه بسا برای برخی بانوانی که سرپرستی نداشته و یا خود سرپرست افراد دیگری می‌باشند، چنین فعالیت‌هایی واجب باشد. آنچه که در مورد حضور بانوان در جامعه مهم است، رعایت موازین شرعی و عفاف و نیز حفظ استحکام خانواده بوده و با در نظر داشتن دقیق این موارد، آنها می‌توانند همانند مردان در جامعه حضور داشته باشند. بنابر این نمی‌توان کار در بیرون منزل را برای بانوان عملی ناشایست دانست و به این دلیل از آن خودداری ورزید؛ چون چه بسا کارهایی که بانوان توانایی بهتری در انجام آن دارند. برای آگاهی بیشتر پاسخ 1968 را مطالعه کنید.
در اسلام به شدت قوانین محصور کننده برای زن وجود دارد و بنده هیچ مشکلی با این قضیه ندارم؛ چرا که اعتقاد دارم اسلام به منزلت و جایگاه اصلی زن میپردازد. با این حال؛ چرا امام و رهبری آنقدر تأکید دارند که بانوان در عرصههای مختلف حضور پیدا کنند؛ مثلاً صحبتی از امام را میشنیدم که تأکید داشتند زنان در صنعت حضور پیدا کنند. بنده در حلال بودن نفس کار کردن زن در صنعت شکی ندارم، ولی آیا این خواسته یک حکومت اسلامی است؟ آیا در آرمان شهر اسلامی زنان در صنعت کار میکنند؟ آیا اگر مردها بتوانند کارهای صنعتی را پیش ببرند، بانوان دیگر لازم نیست وارد صنعت شوند؟ یا اصلاً چنین اولویتی مطرح نیست؟
در ارتباط با این پرسش باید گفت که دو نگاه افراطی و تفریطی میتواند در این زمینه مطرح شود.
الف. دیدگاهی که با هر حضور زن در اجتماع مخالف بوده و آنرا در تضاد با تعالیم دینی میپندارد. طبیعتاً در این دیدگاه، فعالیت بانوان در صنعت، کشاورزی و خدمات به صورت مطلق توصیه نشده و به عنوان یک ضدارزش معرفی میشود.
ب. دیدگاهی که در تلاش است تا به زعم خود، زنان را نه تنها در اصل انسانیت، بلکه در تمام امور کاملاً مساوی با مردان دانسته و حتی خانهداری را برای زن، یک ضد ارزش تلقی کند.
اسلام، نه آن نگاه افراطی را میپذیرد و نه این نگاه تفریطی را، بلکه علیرغم آنکه تأمین نفقه را بر عهده مرد دانسته و خانهداری و فعالیتهای در محیط خانه مانند پرورش و تربیت فرزند را از والاترین ارزشها برای زن میداند، اما این اجازه را نیز میدهد که زنان با رعایت موازین به فعالیتهای اقتصادی مختلفی؛ چون صنعت، کشاورزی و تجارت، همچنین فعالیتهای آموزشی بپردازند، و چه بسا برای برخی بانوانی که سرپرستی نداشته و یا خود سرپرست افراد دیگری میباشند، چنین فعالیتهایی واجب باشد.
آنچه که در مورد حضور بانوان در جامعه مهم است، رعایت موازین شرعی و عفاف و نیز حفظ استحکام خانواده بوده و با در نظر داشتن دقیق این موارد، آنها میتوانند همانند مردان در جامعه حضور داشته باشند.
بنابر این نمیتوان کار در بیرون منزل را برای بانوان عملی ناشایست دانست و به این دلیل از آن خودداری ورزید؛ چون چه بسا کارهایی که بانوان توانایی بهتری در انجام آن دارند.
برای آگاهی بیشتر پاسخ 1968 را مطالعه کنید.