آیا این جریان که روزی حفصه همسر پیامبر اسلام(ص) خود از روی رضایت تصمیم می‌گیرد که از خانه پیامبر به خانه پدرش برود و در این زمان پیامبر با یکی دیگر از کنیزانش به بستر می‌رود که در همین وقت عایشه با زن دیگری آمده و او را گواه می‌گیرد که در شبی که نوبت او بوده پیامبر با زن دیگری در بستر است که پیامبر می‌فرماید که این زن بر من حرام باشد که اگر شما به میل خود نرفته باشید و در همین زمان از جانب خداوند وحی می‌رسد که چون عایشه قصد فتنه دارد به قول عوام شما در برابرش کوتاه نیا، آیا این جریان درست است و سندیت دارد و یا روایتی معتبر است.

یکی از مسائل اختلافی در تاریخ اسلام، مسئله مطرح شده در آیات ابتدایی سوره مبارکه تحریم است که در آن از پیامبر اسلام(ص) در مورد چرایی حرام کردن حلالی از حلال‌های خداوند سؤال می‌شود.
با تأمّل و جست‌وجویی که در دیدگاه‌های مفسّران شیعه و سنّی صورت گرفت؛ چنین به دست می‌آید که بیشتر شأن نزول‌های این آیات، از منابع کهن اهل سنّت نقل شده و شیعه به صورت مستقل - غیر از روایتی که از امام باقر(ع) نقل شده- نظری در این‌باره نداشته و بیشتر آنچه در منابع تفسیری شیعه ملاحظه می‌شود، گردآوری و نقل قول محدّثان و مفسّران اهل سنت است.
یکی از این روایات نقل شده؛ همان است که در پرسش آمده است که برخی از روایان آن، از دیدگاه علمای رجال اهل سنت ضعیف هستند. اما به هر حال، محمد بن جریر طبری صاحب تفسیر «جامع البیان» به این راویان اعتنا کرده و آنها را در تفسیر خود، در طریق نقل روایت از ابن عباس قرار داده است.