احادیثی که درباره فضیلت تربت امام حسین(ع) آمده با مضامین مختلف نقل شده است؛ بنابراین، منحصر در آنچه در پرسش آمده نیست، اگرچه ممکن است اثر بخشی تربت با خصوصیات یاد شده بیشتر باشد که به چند نمونه از روایات اشاره می‌شود.
1. یونس بن ربیع می‌گوید: امام صادق(ع) فرمود: «بالای سر امام حسین(ع)، خاک قرمزی است که در آن شفای هر دردی غیر از مرگ می‌باشد». یونس بن ربیع گوید: «بعد از این‌که، این حدیث را شنیدم نزد قبر حاضر شده و طرف سر قبر را حفر کردیم و چون به قدر یک ذراع کندیم از قسمت بالای سر قبر، خاک‌هایی مثل ریگهای ریزی که آب، آنها را با خود می‌آورد بر ما ریخته شد، رنگ آنها قرمز و اندازه‌شان قدر یک درهم بود، آنها را با خود به کوفه آورده پس آن‌را مخلوط کرده و به صورت خمیری در آورده و پنهان‌شان نمودیم و بعد به تدریج از آن به مردم میداده تا با آن مریضهای خود را مداوا کنند».[1]
2. ابو حمزه ثمالی از امام صادق(ع) پرسید: «فدایت شوم می‌بینم اصحاب ما را که تربت حائر حسینی را برای شفا گرفتن می‌گیرند، و میگویند در این تربت شفا هست؛ درست است؟
امام صادق(ع) در پاسخ فرمود: «از خاک قبر تا فاصله 4 میل درمان جویند، و همچنان است خاک قبر جدّم رسول خدا(ص)، خاک قبر حسن، علی بن حسین و محمّد بن علی(ع)، از آن برگیر که شفای هر درد و بیماری، و سپر از هر چه از آن ترس داشته باشی، است و هیچ دارویی با آنها برابر نیست جز دعا و همانا بیاثری آنها به سبب مخلوط شدن آن خاک با آنچه در ظرف باقیمانده (ظروفی است که تربت‌ها را در آنها می‌ریزند) و یا به جهت کمتر بودن یقین کسی است که با آنها می‌خواهد خود را درمان کند، ولی آنان که یقین کامل دارند، در صورت به کارگیری آن برای معالجه، به اذن خدا شفا برایشان حاصل می‌شود...».[2]
3. امام صادق(ع) فرمود: «تربت قبر امام حسین(ع) را از اطراف قبر به مساحت هفتاد باع (اندازه کشیدن دو دست)[3] در هفتاد باع میتوان برداشت».[4] [1] . ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق و مصحح: امینی، عبد الحسین، ص 279، دار المرتضویة، نجف اشرف، چاپ اول، 1356ش. [2] . همان، ص 280 – 281. [3] . ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 8، ص 21، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414ق. [4] . کامل الزیارات، ص 281.
