مانع
به مانع بين دو چيز و همچنين زن غيرآبستن (مقابل حامل)، حائل ميگويند.از احكام آن به معناى نخست در باب طهارت و صلات سخن رفته است.
1. یکی از شرایط صحت وضو و غسل، این است که مانعی از رسیدن آب به اعضای وضو و غسل نباشد.[1]
2. ترشحات (قی چشم) که گاهی از چشم خارج میشود؛ چنانچه پس از بسته شدن چشم، این ترشحات پیدا و آشکار باشد، باید در وقت وضو برطرف شود. و پس از وضو اگر شک کرده که مانع بوده یا نه، بنابر احتیاط وضو را اعاده نماید.[2]
3. همچنین اگر از کِرِم و دارویی استفاده شود که مانع رسیدن آب به پوست بدن باشد، باید قبل از وضو و غسل آن را برطرف نمود. [1] . برگرفته از نمایه «مانع بودن یا نبودن لاک ناخن در غسل جنابت»، سؤال 14067. [2] . تبریزی، جواد بن علی، استفتاءات جدید، ج 1، ص 42، دفتر معظم له، قم، چاپ اول، بیتا.