درخواست ازدواج
خواستگاری از مقدمات ازدواج است. از آن در باب حج و نکاح سخن رفته است.
سلام من تحقیق کاملی درباره ازدواج موقت کردم. اما همه انچه خواندم برای مردان بود ازجمله ثواب و ضرورتش. لذا میخواهم بدانم زن درازدواج موقت از نظر شرعی چه وضعیتی دارد. ازنظر ضرورت ،ثواب و... . وایا پذیرفتن درخواست ازدواج موقت گناهی رامتوجه زن نمیکند؟
نگاه منفی‌ای که در مورد ازدواج موقت وجود دارد - بویژه از ناحیه زنان - این است که جامعه همیشه زنان را در این مسئله، کالایی در نظر می‌‌گیرد برای برطرف کردن نیاز جنسی مردان، در حالی‌که تعالیم و آموزه‌های دینی ما چنین نگاهی را نسبت به این مسئله ندارد. آموزه‌های دینی ما ازدواج موقت را همانند ازدواج دائم به رسمیت می‌شناسد، منتها با شرایط خاص. این مسئله از آن‌رو تشریع شده است تا جلوی انحراف جنسی گرفته شود، چه از ناحیه مردان و چه از طرف زنان. آیا در ازدواج موقت، لذت جنسی فقط از آن مردان است، یا زنان نیز بهره جنسی دارند؟ بنابراین، نه تنها زنان در این مسئله تن به گناه نمی‌دهند که به همان اندازه مردان دارای ثواب و پاداش می‌باشند؛ چرا که آنان با پذیرش ازدواج موقت سهمی برابر با مردان در جلوگیری از انحرافات جنسی دارند. اما از آن‌جا که زنان مظهر عفاف و نجابت‌اند؛ لذا این امر در شرع مورد لحاظ قرار گرفته و شأن زنان را بالاتر از آن در نظر گرفته تا آنان را مورد خطاب قرار دهد و به آنها بگوید خودتان را عرضه کنید برای ازدواج موقت که چنان ثوابی برای شما در نظر گرفته شده است. لحن روایات ما نیز از آن‌رو مردانه است که در اکثر جوامع متمدن و غیر متمدن، این سنت جاری بوده و امروزه نیز جریان دارد که مردان برای انتخاب همسر به سراغ زنان می‌روند، با این نگاه بدیهی است دین اسلام در همین راستا، مردان را در موضوع ازدواج مخاطب قرار داده و به عنوان تشویق به پیروان خود توصیه نموده، اگر ازدواج موقت انجام دهید، چنان پاداشی برای شما در نظر گرفته می‌شود و این بدان معنا نیست که زنان در اجر معنوی در این مسئله با مردان همسان نیستند. برای آگاهی بیشتر نوشته‌های ما در این زمینه را مطالعه کنید، ان‌شاء الله مفید است: ازدواج موقت و آرامش، 2925 همسر دوم، 32743
نگاه منفی‌ای که در مورد ازدواج موقت وجود دارد - بویژه از ناحیه زنان - این است که جامعه همیشه زنان را در این مسئله، کالایی در نظر می‌‌گیرد برای برطرف کردن نیاز جنسی مردان، در حالی‌که تعالیم و آموزه‌های دینی ما چنین نگاهی را نسبت به این مسئله ندارد. آموزه‌های دینی ما ازدواج موقت را همانند ازدواج دائم به رسمیت می‌شناسد، منتها با شرایط خاص. این مسئله از آن‌رو تشریع شده است تا جلوی انحراف جنسی گرفته شود، چه از ناحیه مردان و چه از طرف زنان. آیا در ازدواج موقت، لذت جنسی فقط از آن مردان است، یا زنان نیز بهره جنسی دارند؟ بنابراین، نه تنها زنان در این مسئله تن به گناه نمی‌دهند که به همان اندازه مردان دارای ثواب و پاداش می‌باشند؛ چرا که آنان با پذیرش ازدواج موقت سهمی برابر با مردان در جلوگیری از انحرافات جنسی دارند. اما از آن‌جا که زنان مظهر عفاف و نجابت‌اند؛ لذا این امر در شرع مورد لحاظ قرار گرفته و شأن زنان را بالاتر از آن در نظر گرفته تا آنان را مورد خطاب قرار دهد و به آنها بگوید خودتان را عرضه کنید برای ازدواج موقت که چنان ثوابی برای شما در نظر گرفته شده است. لحن روایات ما نیز از آن‌رو مردانه است که در اکثر جوامع متمدن و غیر متمدن، این سنت جاری بوده و امروزه نیز جریان دارد که مردان برای انتخاب همسر به سراغ زنان می‌روند، با این نگاه بدیهی است دین اسلام در همین راستا، مردان را در موضوع ازدواج مخاطب قرار داده و به عنوان تشویق به پیروان خود توصیه نموده، اگر ازدواج موقت انجام دهید، چنان پاداشی برای شما در نظر گرفته می‌شود و این بدان معنا نیست که زنان در اجر معنوی در این مسئله با مردان همسان نیستند. برای آگاهی بیشتر نوشته‌های ما در این زمینه را مطالعه کنید، ان‌شاء الله مفید است: ازدواج موقت و آرامش، 2925 همسر دوم، 32743
عنوان سوال:
سلام من تحقیق کاملی درباره ازدواج موقت کردم. اما همه انچه خواندم برای مردان بود ازجمله ثواب و ضرورتش. لذا میخواهم بدانم زن درازدواج موقت از نظر شرعی چه وضعیتی دارد. ازنظر ضرورت ،ثواب و... . وایا پذیرفتن درخواست ازدواج موقت گناهی رامتوجه زن نمیکند؟
پاسخ:
نگاه منفی‌ای که در مورد ازدواج موقت وجود دارد - بویژه از ناحیه زنان - این است که جامعه همیشه زنان را در این مسئله، کالایی در نظر می‌‌گیرد برای برطرف کردن نیاز جنسی مردان، در حالی‌که تعالیم و آموزه‌های دینی ما چنین نگاهی را نسبت به این مسئله ندارد. آموزه‌های دینی ما ازدواج موقت را همانند ازدواج دائم به رسمیت می‌شناسد، منتها با شرایط خاص. این مسئله از آن‌رو تشریع شده است تا جلوی انحراف جنسی گرفته شود، چه از ناحیه مردان و چه از طرف زنان.
آیا در ازدواج موقت، لذت جنسی فقط از آن مردان است، یا زنان نیز بهره جنسی دارند؟
بنابراین، نه تنها زنان در این مسئله تن به گناه نمی‌دهند که به همان اندازه مردان دارای ثواب و پاداش می‌باشند؛ چرا که آنان با پذیرش ازدواج موقت سهمی برابر با مردان در جلوگیری از انحرافات جنسی دارند.
اما از آن‌جا که زنان مظهر عفاف و نجابت‌اند؛ لذا این امر در شرع مورد لحاظ قرار گرفته و شأن زنان را بالاتر از آن در نظر گرفته تا آنان را مورد خطاب قرار دهد و به آنها بگوید خودتان را عرضه کنید برای ازدواج موقت که چنان ثوابی برای شما در نظر گرفته شده است.
لحن روایات ما نیز از آن‌رو مردانه است که در اکثر جوامع متمدن و غیر متمدن، این سنت جاری بوده و امروزه نیز جریان دارد که مردان برای انتخاب همسر به سراغ زنان می‌روند، با این نگاه بدیهی است دین اسلام در همین راستا، مردان را در موضوع ازدواج مخاطب قرار داده و به عنوان تشویق به پیروان خود توصیه نموده، اگر ازدواج موقت انجام دهید، چنان پاداشی برای شما در نظر گرفته می‌شود و این بدان معنا نیست که زنان در اجر معنوی در این مسئله با مردان همسان نیستند.
برای آگاهی بیشتر نوشته‌های ما در این زمینه را مطالعه کنید، ان‌شاء الله مفید است:
ازدواج موقت و آرامش، 2925
همسر دوم، 32743
- [سایر] با سلام. همانطور که می دانیم یکی از امورمهم در زندگی هر فردی ازدواج است.و اسلام نیز در این زمینه بسیار تاکید کرده و نوعی از ازدواج را نیز به عنوان ازدواج موقت تعریف کرده است.احادیث و روایاتی در این زمینه وجود دارد .از جمله :((امام باقر (ع) فرمودند : زنی که مالک نفس خود ( آزاد) باشد و سفیه ، مجنون و کودک نباشد . در چنین حالی شوهر کردن او بدون اجازه ولی جائز است.امام صادق (ع) فرمودند : هر زنی که بخواهد اگر مالک نفس خود باشد ( یعنی کنیز یا دیوانه نباشد ) می تواند ازدواج کند و اگر آن زن بخواهد می تواند وکیل بگیرد.امام صادق (ع) فرمودند : بکر و غیر بکر مساوی است که باید نکاح به اذن آنها باشد و هیچ زنی را نکاح نمی توان کرد مگر به امر و رخصت او .ابو عبد الله (ع) فرمودند : باکره می تواند بدون اجازه پدرش ازدواج کند.امام صادق (ع) فرمودند : اگر دختر راضی شود بدون رضایت پدرش ازدواج موقت نماید اشکالی ندارد.امام صادق (ع) فرمودند :ازدواج موقت با دختر اشکالی ندارد . تا زمانی که دختر از باکره بودن خارج نشود . به خاطر آنکه ممکن است باکره نبودن دختر برای خانواده دختر یک عیب حساب شود.و روایتی را در این زمینه شنیده ام که ائمه صیغه های موقتی که شرط عدم مقاربت در آنها باشد را بدون اذن ولی برای دیگران می خواندند. ازدواج موقت بین دختر و پسر از نظر اسلامی مانند ازدواج دائم است ولی اسلام شناسان و مراجع تقلید از زمان کهن تا به حال درباره اینکه دختر بتواند بدون اذن ولی ازدواج نماید اختلاف نظر داشته اند و بسیاری از آنان به خاطر دوری از هرج و مرج و فساد اذن ولی را شرط عقد می دانسته اند و می دانند . ولی بسیاری بر این عقیده اند که در اسلام بنابر حکم اولیه اذن ولی در عقد دختر بالغ و رشیده شرط نیست چرا که ائمه اطهار (ع) در بسیاری از اخبار رسیده اذن ولی را در ازدواج باکره رشیده شرط نمی دانند و حتی در برخی از روایات ازدواج موقت دختران را بدون اذن ولی و در صورت عدم ازاله بکارت جایز می دانند.حال بسیاری از مراجع به علت مسائل اجتماعی ازدواج موقت را با اذن پدر احتیاط واجب یا واجب و لازم دانسته اند.که به حق می توان گفت صحیح است.با وجوداینکه حکم مراجع تقلید سند است و باید به آن عمل شود از حضرت عالی می خواستم بپرسم آیا گفته های مرا تایید می کنید یا در برخی جملات آن ایراداتی مشاهده می کنید.لطفا آنها را ذکر کنید. من مشغول به تحقیق در این زمینه هستم. سوال دوم من این است.من و دختر خانومی که به هم علاقه داشتیم،از طریق تلفن و پیام کوتاه و گاهی نیز به شکل حضوری ارتباط داشتیم. ارتباط ما فقط در حد صحبت کردن با یکدیگر بود.اما مرجع تقلیدم این ارتباط را جایز نمی دانستند.من در آن زمان حکم دقیق مرجع تقلیدم را در مورد ازدواج موقت نمی دانستم و بی اذن ولی دختر او را به عقد موقت خود در آوردم. شرط عقد ما این بود که ارتباط ما به احترام پدر دختر با وجود محرم بودن در همان حد صحبت کردن باقی بماند واز آن حد تجاوز نکند. (آیا تا اینجا به دلیل اینکه که عالم نبودیم گناهی مرتکب شدیم؟) اما بعدا فهمیدم که ما می بایست تکلیفا از پدر دختر اجازه می گرفتیم.و عقد ما صحیح است اما دختر مرتکب گناه شده است. ولی ما عقدمان را به هم نزدیم و ارتباط خودمان را به همان شکل حفظ کردیم.و از حد صحبت تجاوز نکرد.به یکدیگرجملات عاشقانه می گفتیم اما از گفتن خیلی از جملات نیز خودداری می کردیم.آیا با بر هم نزدن عقد بعد از آگاه شدن از حکم صحیح آن،مرتکب گناه شدیم؟آیا با گفتن جملات عاشقانه به یکدیگرمرتکب گناه شدیم؟لازم به ذکر است که بعدا به لطف خداوند خانواده های خود را از علاقه مان به یکدیگر آگاه ساختیم و الان نیز با هم زن و شوهر هستیم.
- [سایر] آقای مرادی سلام. وقتتون به خیر. عرض کنم حضورتون که بنده مدته 2 ساله که \"قراره\" با شخصی ازدواج کنم. با ایشون در دانشگاه آشنا شدم. دلیل اینکه تا حالا عقد نکردیم مخالفت خانواده ایشون به دلیل تفاوت سطح اقتصادی بوده.و البته پدر ایشون استاد دانشگاه و پدر من دوره ابتدایی (ششم ابتدایی) رو فقط گذروندن. خانواده ایشون این مخالفت رو از همون ابتدای امر عنوان کردن و دلیلشون این بوده که شما دو نفر نمی تونین با هم زندگی کنین و دوام زندگیتون به 1 سال هم نمی رسه.( با توجه به همون تفاوتها) توجه کنین که این نظر رو در صورتی صادر کردن که شناختی نسبت به من یا خانواده ام نداشتن و صرف وجود این تفاوتها مخالفت کردن. طبق قاعده ی \" هم کفو بودن\" که البته چون من و آقا پسر بر این عقیده بودیم که هم کفو بودن به لحاظ عقیده و ایمان و طرز تفکر در موارد مورد بحث در ازدواج و ... و نه در موارد اقتصادی و از این دسته؛ فکر می کردیم که کار اشتباهیه که ما هم با اونا هم آهنگ بشیم و قطعا ما رو هم در برابر این عکس العملمون باز خواست خواهند کرد، به همون اندازه که آنها رو به علت عذری که آوردن و در چارچوب اسلام نمی گنجه. می خوام بگم که ما این طور فکر می کنیم که اگه عرف جامعه با اونچه که پیغمبر ( ص )به ما دستور دادن نمی خونه، معنی اینکه در احکام موجود در رسالات نوشته شده \" عرفا و شرعا\" چیه؟ این شرع که پیامبر گذاشته بودن بر عرف موجود در جامعه غلبه نداره؟ اصولا منظور عرفی که بر پایه ی شرع باشه و در \" جامعه اسلامی \" عرف باشه مد نظر نبوده؟ صحبت دیگه ای که دارم اینه که در حدیثی از پیغمبر( ص ) خوندم که بدین مضمون بود : یاری کسی که به قصد دوری از محرمات و باعتماد به خدا و بامید ثواب ازدواج کند بر خدا لازم است. البته من نمی دونم شرایطی که اینو فرمودن چی بوده، ولی دیگه کم کم دارم شک می کنم که اگه ما داریک خیر رو انجام می دیم که پس چرا به نتیجه نمی رسیم! در واقع دارم شک می کنم که شاید باید این ازدواج را لغو کنم. ضمن اینکه این نکات رو هم خوبه بگم: 1- ما بعد از اینکه با کسانی که می شناختیم مشورت کردیم، دیدیم که درست فکر می کردیم و به اقدام بدون خانواده ایشون فکر کردیم( پدر ایشون بهشون گفتن که ما چون به صلاح نمی بینیم کاری برات انجام نمیدیم، تو هم هر کاری می خوای خودت انجام بده. از جانب ما محدودیتی از این نظر نداری، که احتمالا راضی به این امر نیستن ولی چاره دیگه ای هم ندیدن) 2- یه موردی که خیلی خانواده شون بهش اشاره می کنن اینه که : عشق چشم و عقلتونو کور کرده! من کتمان نمی کنم که بعد از 2 سال حتی احساس وابستگی ممکنه بوجود اومده باشه، ولی مطمئنم که کاملا حواسم بوده به احساساتم هیچ بهایی ندم، مگر در مواردی که می خواستم ببینم آیا فلان مدل احساسی آقا اذیتم می نه یا مواردی از این قبیل... که همه موارد سعی شده با قاعده های موجود در زندگی هر دومون ( دستورات اسلام +عقل) چک بشه. اینه که اولا مطمئنم شروع رابطه با احساسات نبوده و ادامه پیدا کردنش هم به این دلیل نبوده. 3- یه چیزی که خیلی نگرانم می کنه و باعث شده در مواردی که صبرم رو داشتم از دست می دادم، باز خودم رو ملزم به ادامه این رابطه بدونم این نکته بوده که من و ایشون نعمتهایی بودیم که خداوند به همدیگه نشونمون داده و اینکه بدون دلیل موجه پس بزنیمشون احتمالا عواقب سوئی هم در این دنیا و هم ان دنیا گریبانمون را خواهد گرفت. 4- خانواده ایشون و مخصوصا مادرشون کاملا درگیر تفاخر نژادی و تجمل زندگی و ... هستن و من احساس می کنم دلیل مخالفتشون هم دقیقن اینه که ما با این مدل مچ نیستیم، کما اینکه پسرشون هم از این مدل همواره ناراضی بودن. و اصولا هم چون بنده فکر می کنم که نارضایتیشون از این جهته، با تنها اومدن آقا پسر برای انجام مرسم موافقت کردم و چون همه دلایل بر پایه ی اصول و عقاید ایمانی و اسلامی مون بوده خانواده من هم به این امر راضی شدن و ازمون حمایت می کنن. نکته ای که هست اینه که خانواده ایشون علاوه بر اینکه برای پسرشون به خواستگری هم نمیان، اصولا این رابطه رو جدی نمی گیرن و اگر حرفی هم به میون بیاد مراسم رو به داد زدن یا مسخره کردن برگزار می کنن. وضعیتی که الان موجوده اینه که ایشون خارج از کشور مشغول به تحصیل هستن. بنا بر توافق 1 ماهه دیگه می خواست بیان که عقد کنیم، که مادرشون این طور گفتن که : من تا 1.5 ماهه دیگه مسافرتم و تو هم حوالی شهریور بیا که ما خودمون هر کاری لازمه بکنیم. با توجه به سابقه ای که در مورد این رابطه در طول این 2 سال و کلا در زندگی خانوادگیشون در طول 26 سال این آقا، حدس بر اینه که برنامه شون این خواهد بود که 1 ماهی هم که ایشون به ایران میان رو وقت کشی کنن که به تصور خودشون\" بالاخره یا من منصرف می شم از روی اذیت شدن ها، یا پسرشون سر عقل میاد!\" و من نمی دونم که موافقت کنم با اینکه تا شهریور هم صبر کنیم یا نه! ضمن اینکه اولا دلیل اینکه می خوایم سریعتر عقد کنیم اینه که \" بر ما که معلوم شده می خوایم با هم ازدواج کنیم، پس دیگه دلیل موجهی برای نا محرم بودن و با هم رابطه داشتن نداریم.\" از طرفی هم پدرم اینقدر آمادگی ذهنی برای هضم کردن اینکه بندا در چنین شرایطی با ایشون موقتا محرم باشیم ندارن. و من شدیدا در این باره هم نگرانم. و ثانیا احتمال اینکه ایشون بیانو تا روزهای آخر خانواده شون سر بدوننمون زیاده! کما اینکه قبل از سفر ایشون تا روز آخر پدر ایشون بهشون نگفتن که نظرشون چیه!(ایشون عید فطر سال گذشته رفتن)و اون روز هم دیگه هیچ کاری نمیشد کرد. فکر می کنم که زیاد صحبت کردم اگه راهنماییم کنین که هم ذهنم کمی شفاف تر شه نسبت به طرز فکرم و اون احادیث با توجه به اینکه در این زمینه علم لازم رو دارین ممنون میشم. چون واقعا احساس می کنم فلسفه زندگیم داره می پیچه به هم! و دیگه قدرت تصمیم گیری ازم گرفته میشه :cry مچکرم در پناه حق
مسئله مرتبط یافت نشد