در این آیه شریفه آمده: خداوند امور این جهان را از مقام قُرب خود به سوی زمین تدبیر می‌کند. به دیگر سخن؛ خداوند تمام عالم هستی را از آسمان گرفته تا زمین، زیر پوشش تدبیر خود قرار داده است، و جز او مدبّری در این جهان وجود ندارد. سپس می‌افزاید: تدبیر امور در روزی که مقدار آن هزار سال از سال‌هایی است که شما می‌شمارید به سوی او باز می‌گردد که منظور از این روز، روز قیامت است. مقصود از هزار سال در آیه شریفه، عدد شماره‌ای نیست، بلکه برای تکثیر و بیان فزونی می‌باشد؛ که بیانگر مدت بسیار زیادی است. معنای امر در آیه، هیچ دلالتی بر آوردن دین و مذهب ندارد تا مدت آن هزار سال باشد سپس دین جدیدی بیاید، بلکه در این آیه شریفه و آیات دیگر به معنای امر تکوینی استعمال شده، نه به معنای تشریع دین و مذهب. و اساساً هر جا سخن از آسمان و زمین و آفرینش و خلقت و مانند اینها است امر به همین معنای تکوینی است.
آیه (یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَی الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ) (سجده،5) میگوید بعد از 1000 سال دنیا پایان مییابد الان 1400 سال بیشتر گذشته چرا پایان نیافته است؟ این نشان تناقض نیست؟ آیا (الامر) در آیه دلالت بر مذهب و دین دارد؟
در این آیه شریفه آمده: خداوند امور این جهان را از مقام قُرب خود به سوی زمین تدبیر میکند. به دیگر سخن؛ خداوند تمام عالم هستی را از آسمان گرفته تا زمین، زیر پوشش تدبیر خود قرار داده است، و جز او مدبّری در این جهان وجود ندارد. سپس میافزاید: تدبیر امور در روزی که مقدار آن هزار سال از سالهایی است که شما میشمارید به سوی او باز میگردد که منظور از این روز، روز قیامت است.
مقصود از هزار سال در آیه شریفه، عدد شمارهای نیست، بلکه برای تکثیر و بیان فزونی میباشد؛ که بیانگر مدت بسیار زیادی است.
معنای امر در آیه، هیچ دلالتی بر آوردن دین و مذهب ندارد تا مدت آن هزار سال باشد سپس دین جدیدی بیاید، بلکه در این آیه شریفه و آیات دیگر به معنای امر تکوینی استعمال شده، نه به معنای تشریع دین و مذهب. و اساساً هر جا سخن از آسمان و زمین و آفرینش و خلقت و مانند اینها است امر به همین معنای تکوینی است.