اولاً: این حکم الزامی نیست؛ یعنی از واجبات نیست، بلکه مستحب است.[1]
ثانیاً: این استحباب، اختصاص به اسلحه ندارد، بلکه تکیه بر عصا نیز کافی است.[2]
اما در مورد دلیل و فلسفه‌ی این حکم استحبابی چیزی در روایات ذکر نشده است. ممکن است فلسفه آن نشان دادن آمادگی کامل امام جمعه و نمازگزاران برای حضور در تمام صحنه‌های دفاع از اسلام، بویژه پیکار و جهاد باشد؛ یا نشانه‌ی شوکت و عظمت اسلام باشد؛ چنان‌که ممکن است عصا برای حفظ و کمک به خطیبی باشد که باید مدتی در حال ایستاده خطبه می‌خواند. [1] . ر. ک: پاسخ 11099. [2] . زیرا در روایت در مورد آداب نماز جمعه چنین آمده است: «وَ یَتَوَکَّأُ عَلَی قَوْسٍ أَوْ عَصًا»؛بر قوس(کمان) یا عصایی تکیه می‌کند. البته احتمال دارد قوس نیز یک نوع عصا باشد. طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، تحقیق، خرسان، ج 3، ص 245، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
