امر اضطراری
امر اضطراری امر واقعی ثانوی، بعد از اضطرار مکلف از عمل به امر اوّلی است.
واژه «بدار» که در قرآن نیز مورد استفاده قرار گرفته، در لغت به معنای سبقت و پیشی گرفتن است. معنای اصطلاحی آن در علم اصول آن است که اگر فردی به هر دلیلی مکلف به «مامورٌ به اضطراری» باشد، آیا میتواند در ابتدای وقت مبادرت به انجام آن نموده، یا باید در آخرین فرصت بدان اقدام کند. دانشمندان اصول معتقدند که چنین بداری جایز است.