با سلام و عرض ارادت و احترام؛ ما می‌‌دانیم که شب‌های قدر و احیای آن، بسیار مهم و با عظمت است. در برگزاری مراسم شب‌های قدر در مساجد، شاهد دو نوع تفکر متفاوت از سوی مسئولان برگزار کننده مراسم و بعضاً مردم هستیم که در ذیل آمده است: 1. گروهی می‌گویند: مراسم شب قدر، نباید طولانی شود و نباید مردم را خسته کرد، باید کل مراسم، حداکثر در مدت 3 ساعت مثلاً از 11 تا 2 شب برگزار شود و دعای جوشن کبیر و قرآن به سر، سریع خوانده شود و مداحان و سخنرانان، نباید با خواندن مطالب اضافی و روضه خوانی زیاد و آهسته خواندن، مردم را خسته کنند. 2. دسته دوم می‌‌گویند: شب قدر، یک شب استثنایی است و باید آن‌را بزرگ داشت. ما اگر مراسم را زود به پایان ببریم، مردم به خانه خود می‌روند و ممکن است که بقیه شب را تا صبح بخوابند و ثواب عظیم آن‌را از دست بدهند. پس همان‌گونه که حضرت زهرا(س) در این شب مقدس، به صورت فرزندان خود، آب می‌ریخت که نخوابند، ما هم با طولانی کردن زمان مراسمات، باید عموم مردم را در مسجد و مراسم نگه‌داریم و در این مورد، هر چند مردم خسته شوند و یا حتی در دلشان اعتراض کنند، اما در روز قیامت، همه ممنون ما خواهند بود که سبب خیر آنها شده‌ایم؛ لذا این دسته، معتقد به آرام و آهسته خواندن دعا و روضه خوانی‌های زیاد در مراسم هستند. لطفا بفرمایید که حضرت‌عالی با کدام نوع تفکر موافق هستید و کدامیک را صحیح می‌دانید که به وسیله آن و با رعایت آن، به آنچه خداوند متعال راضی است برسیم. با تشکر
در منابع روایی، روایتی وجود ندارد که شب قدر را باید به صورت عمومی برگزار کرد، هر چند منعی از آن هم وجود ندارد که در این زمینه می‌توانید به پاسخ 8963 مراجعه فرمایید. اگر چه در برخی موارد دعاهای گروهی و دست جمعی اثر بیشتری دارد. ر. ک: (دعای آشکار یا پنهانی)، 8963. به نظر ما اکنون مشکلی که در این مراسم وجود دارد این است که عموم مردم، مهم‌ترین قسمت احیا و شب زنده‌داری را تنها مراسم ارزشمند «قرآن به سر» می‌دانند و علاقه بسیاری به آن دارند، و گویا تنها با انجام این بخش است که احیا پایان می‌پذیرد. بسیاری از گردانندگان مراسم نیز با توجه به این باور نادرست، این قسمت را در انتهای مراسم قرار می‌دهند تا مردم به اجبار تا آخر مراسم حضور داشته باشند. از طرفی با آن‌که در روابط افراد نزدیک به هم؛ مانند مادر و یا پدر با فرزندان - آن هم فرزندانی با درک بالا - بیدار نگه داشتن اجباری مشکلی را ایجاد نمی‌کند، اما شاید در موارد دیگر، دافعه برخی بیدار نگه داشتن‌های اجباری بیش از جاذبه آن باشد. بر این اساس، بهترین راه در مراسم احیاء آن است که: اولاً: مجالس متعددی که در یک شهر و یا منطقه وجود دارند، در ترتیب اعمالی که انجام می‌شوند دارای تنوع باشند تا هر فردی به حسب سلیقه خود مجلس مورد نظر را انتخاب کند. ثانیاً: هر مجلس، برنامه خود را دقیقاً اعلام کرده و دقت کند که به هیچ وجه از برنامه‌اش تخطی نکند؛ زیرا نظم نیز از مهم‌ترین توصیه‌های اسلامی است. در این صورت، هر فردی با برنامه ریزی قبلی و طبق علائق خود در این مراسم حاضر خواهد شد. برای آگاهی بیشتر: پاسخ 42208 را مطالعه کنید.  
عنوان سوال:

با سلام و عرض ارادت و احترام؛ ما می‌‌دانیم که شب‌های قدر و احیای آن، بسیار مهم و با عظمت است. در برگزاری مراسم شب‌های قدر در مساجد، شاهد دو نوع تفکر متفاوت از سوی مسئولان برگزار کننده مراسم و بعضاً مردم هستیم که در ذیل آمده است: 1. گروهی می‌گویند: مراسم شب قدر، نباید طولانی شود و نباید مردم را خسته کرد، باید کل مراسم، حداکثر در مدت 3 ساعت مثلاً از 11 تا 2 شب برگزار شود و دعای جوشن کبیر و قرآن به سر، سریع خوانده شود و مداحان و سخنرانان، نباید با خواندن مطالب اضافی و روضه خوانی زیاد و آهسته خواندن، مردم را خسته کنند. 2. دسته دوم می‌‌گویند: شب قدر، یک شب استثنایی است و باید آن‌را بزرگ داشت. ما اگر مراسم را زود به پایان ببریم، مردم به خانه خود می‌روند و ممکن است که بقیه شب را تا صبح بخوابند و ثواب عظیم آن‌را از دست بدهند. پس همان‌گونه که حضرت زهرا(س) در این شب مقدس، به صورت فرزندان خود، آب می‌ریخت که نخوابند، ما هم با طولانی کردن زمان مراسمات، باید عموم مردم را در مسجد و مراسم نگه‌داریم و در این مورد، هر چند مردم خسته شوند و یا حتی در دلشان اعتراض کنند، اما در روز قیامت، همه ممنون ما خواهند بود که سبب خیر آنها شده‌ایم؛ لذا این دسته، معتقد به آرام و آهسته خواندن دعا و روضه خوانی‌های زیاد در مراسم هستند. لطفا بفرمایید که حضرت‌عالی با کدام نوع تفکر موافق هستید و کدامیک را صحیح می‌دانید که به وسیله آن و با رعایت آن، به آنچه خداوند متعال راضی است برسیم. با تشکر


پاسخ:

در منابع روایی، روایتی وجود ندارد که شب قدر را باید به صورت عمومی برگزار کرد، هر چند منعی از آن هم وجود ندارد که در این زمینه می‌توانید به پاسخ 8963 مراجعه فرمایید. اگر چه در برخی موارد دعاهای گروهی و دست جمعی اثر بیشتری دارد. ر. ک: (دعای آشکار یا پنهانی)، 8963.
به نظر ما اکنون مشکلی که در این مراسم وجود دارد این است که عموم مردم، مهم‌ترین قسمت احیا و شب زنده‌داری را تنها مراسم ارزشمند «قرآن به سر» می‌دانند و علاقه بسیاری به آن دارند، و گویا تنها با انجام این بخش است که احیا پایان می‌پذیرد. بسیاری از گردانندگان مراسم نیز با توجه به این باور نادرست، این قسمت را در انتهای مراسم قرار می‌دهند تا مردم به اجبار تا آخر مراسم حضور داشته باشند.
از طرفی با آن‌که در روابط افراد نزدیک به هم؛ مانند مادر و یا پدر با فرزندان - آن هم فرزندانی با درک بالا - بیدار نگه داشتن اجباری مشکلی را ایجاد نمی‌کند، اما شاید در موارد دیگر، دافعه برخی بیدار نگه داشتن‌های اجباری بیش از جاذبه آن باشد.
بر این اساس، بهترین راه در مراسم احیاء آن است که:
اولاً: مجالس متعددی که در یک شهر و یا منطقه وجود دارند، در ترتیب اعمالی که انجام می‌شوند دارای تنوع باشند تا هر فردی به حسب سلیقه خود مجلس مورد نظر را انتخاب کند.
ثانیاً: هر مجلس، برنامه خود را دقیقاً اعلام کرده و دقت کند که به هیچ وجه از برنامه‌اش تخطی نکند؛ زیرا نظم نیز از مهم‌ترین توصیه‌های اسلامی است.
در این صورت، هر فردی با برنامه ریزی قبلی و طبق علائق خود در این مراسم حاضر خواهد شد.
برای آگاهی بیشتر: پاسخ 42208 را مطالعه کنید.
 





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین