چرا در حالت نصبی و جزمی، نون فعل مضارع جمع مؤنث مخاطب، حذف نمی‌شود؟
در برخی از صیغه‌های فعل مضارع، حرف نونی که در انتهای فعل قرار دارد، نشانه و علامت رفع است. از این‌رو؛ در حالت جزم(به صورت فعل امر یا مجزوم به لَم و...) یا در حالت نصب، این نون حذف می‌شود.[1] اما نون انتهای صیغه ششم و دوازدهم فعل مضارع(جمع مؤنث غایب و مخاطب) علامت رفع نبوده تا با تغییر اعراب حذف شود، بلکه این نون، ضمیر جمع مؤنث است. از این رو، با تغییر اعراب، به جزم یا نصب، حذف نخواهد ‌شد.[2]   [1] . سلیم الغلایینی، مصطفی بن محمد، جامع الدروس العربیه، ج 2، ص 165، بیروت، المکتبة العصریة، چاپ بیست و هشتم، 1414ق. [2] . ابن عقیل، شرح الفیه ابن مالک، محمد محیی الدین عبدالحمید، ج 1، ص 39، قاهره، دار التراث، چاپ بیستم، 1400ق.
عنوان سوال:

چرا در حالت نصبی و جزمی، نون فعل مضارع جمع مؤنث مخاطب، حذف نمی‌شود؟


پاسخ:

در برخی از صیغه‌های فعل مضارع، حرف نونی که در انتهای فعل قرار دارد، نشانه و علامت رفع است. از این‌رو؛ در حالت جزم(به صورت فعل امر یا مجزوم به لَم و...) یا در حالت نصب، این نون حذف می‌شود.[1] اما نون انتهای صیغه ششم و دوازدهم فعل مضارع(جمع مؤنث غایب و مخاطب) علامت رفع نبوده تا با تغییر اعراب حذف شود، بلکه این نون، ضمیر جمع مؤنث است. از این رو، با تغییر اعراب، به جزم یا نصب، حذف نخواهد ‌شد.[2]   [1] . سلیم الغلایینی، مصطفی بن محمد، جامع الدروس العربیه، ج 2، ص 165، بیروت، المکتبة العصریة، چاپ بیست و هشتم، 1414ق. [2] . ابن عقیل، شرح الفیه ابن مالک، محمد محیی الدین عبدالحمید، ج 1، ص 39، قاهره، دار التراث، چاپ بیستم، 1400ق.





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین