یکی از محرمات احرام، که مخصوص مردهاست، مسئله «استظلال»، به معنای «زیر سایه و سقف رفتن» است. البته این کار صرفاً در حال سفر - مثلاً از مِنی به عرفات رفتن – حرام بوده و بعد از رسیدن به مقصد اشکالی ندارد. پس مُحرم می‌تواند در محلی که ساکن شده، زیر سایه رود و با چتر و اتومبیل مسقّف، رفت و آمد کند.[1]
گفتنی است، این حکم مربوط به استظلال در روز است، ولی درباره استظلال در شب، بین مراجع تقلید، اختلاف نظر بوده و شرح آن چنین است:
الف. برخی می‌گویند، استظلال در شب جایز است.[2]
ب. گروهی می‌گویند، احتیاط مستحب در ترک آن است.[3]
ج. بعضی نظرشان آن است که احتیاط واجب در ترک آن است. [4]
د. عده‌ای نیز در این‌باره می‌گویند: این کار جایز است مگر در شب‌های بارانی و سرد و مانند آن. [5]
شایان ذکر است، در صورت وجود عذر- مثل شدت گرما، سرما یا بارندگی- بنابر نظر مراجع می‌توان استظلال کرد، ولی کفّاره دارد.[6] و کفاره آن قربانی کردن یک گوسفند است. [1] . ر.ک: محمودی، محمد رضا، مناسک حج (محشّٰی)، ص 232، م 465، نشر مشعر، تهران، ویرایش جدید، 1429 ه ق. [2] . آیات عظام بهجت و نوری همدانی. [3] .آیات عظام امام خمینی، گلپایگانی، فاضل، صافی و اراکی. [4] . آیات عظام تبریزی و وحید خراسانی. [5] . آیات عظام خویی، خامنه‌ای، سیستانی و مکارم شیرازی؛ آیات عظام خامنه‌ای و سیستانی: (در شب‌های بارانی و سرد، بنا بر احتیاط واجب جایز نیست). [6] . ر.ک: مناسک حج (محشّٰی)، ص 237، م 484 و 485.
