بر اساس حدیث زیر انسان هر چقدر نماز را با صدای بلندتر بخواند بهتر است و بیشتر از آتش جهنم دور می‌شود: (وَ أَمَّا الِاجْتِهَارُ فَإِنَّهُ یَتَبَاعَدُ لَهَبُ النَّارِ مِنْهُمْ بِقَدْرِ مَا یَبْلُغُ صَوْتُهُ وَ یَجُوزُ عَلَی الصِّرَاطِ وَ یُعْطَی السُّرُورَ حِینَ یَدْخُلُ الْجَنَّةَ).(روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ‌2، ص 335، ط القدیمة). اما بر اساس فتوای مجتهدین، بلندخوانی اگر به حد فریاد برسد، نماز را باطل می‌کند. این موضوع چگونه قابل جمع است؟!

بله. روایتی وجود دارد که اعلام می‌کند قرائت در نماز این ویژگی را داراست که لهیب و شراره آتش را به همان اندازه که صدای شخص می‏رسد از او دور کرده و نمازگزار براحتی از پل صراط می‏گذرد و با وارد شدن به بهشت، شادمانی بسیار به او دست می‏دهد. [1]
در مورد این روایت باید گفت:
اولاً: این روایت مرسل است و در اندک منابع روایی نقل شده است.
ثانیاً: با فرض پذیرش روایت، محتوای آن ناظر به بلند کردن صدا تا میزان پذیرفته شده در عرف است، نه بلند کردن صدا تا حد امکان؛ زیرا در غیر این صورت، مخالف با صریح قرآن خواهد بود که می‌فرماید: «وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذلِکَ سَبیلا»؛[2] و نمازت را زیاد بلند، یا خیلی آهسته نخوان و در میان آن دو، راهی (معتدل) انتخاب کن.[3]
بر همین اساس، فقها با استناد به صریح آیه قرآن حکم به ممنوعیت فریاد در نماز داده‌اند و این منافاتی ندارد با آنکه در نمازهای جهریه، انسان مقداری صدای خود را بلندتر کند تا جایی که خلاف عرف نباشد.   [1] . فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 2، ص 335، قم، رضی، چاپ اول، 1375ش. [2] . اسراء، 110. [3] . ر. ک: پاسخ 15403.