سلام علیکم، برخی افراد در گفت و گوهای عادی خویش و یا در لطیفه‌ و جوکهایی که نقل می‌کنند، از الفاظ رکیک و نام بردن اعضای تناسلی بدن استفاده می‌کنند. حال اگر گوینده از بکاربردن این الفاظ، قصد ناسزا و توهین نداشته و شنونده و عُرف نیز چنین برداشتی را نکند، بلکه صرفاً قصد مزاح از آن فهمیده شود، آیا چنین افرادی مرتکب حرام می‌شوند و عادل نیستند؟

استفاده از این الفاظ اگر توهین به اشخاص نباشد، اثبات حرام‌بودن آن دشوار خواهد بود ، ولی بکارگیری چنین الفاظی در گفتگوها، شایسته مؤمن نیست. البته برخی از مراجع تقلید[1] استفاده از الفاظ قبیح در فرض سؤال را جایز ندانسته‌اند.
درباره ملاک عدالت نیز می‌توانید به نمایه 1869 (راه‌های اثبات عدالت امام جماعت) در همین سایت مراجعه نمایید.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
بکارگیری چنین الفاظی شایسته مؤمن نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر در عرف مستهجن نباشد گناه نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
به طور کلی گفتن الفاظی که قبیح باشد مانند آنچه در سؤال آمده جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
1. از بکار بردن الفاظ ذکر شده در گفتگو به صورت جدی اجتناب نمایند.
2. عدالت یک حالت خداترسی باطنی است که انسان را از انجام گناه کبیره و تکرار گناه‏ صغیره باز می‏دارد و همین اندازه که با کسی معاشرت داشته باشیم و گناهی از او نبینیم نشانه وجود عدالت است و این را حسن ظاهر که حاکی از ملکه باطن است می‏گویند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
گفتن این مطالب در شأن مؤمن نیست و در بعضی از موارد حرام است.   [1] . آیت الله صافی گلپایگانی. [2] . استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست.