مراجع تقلید در این‌باره می‌گویند: «اگر نماز احتیاط و قضای سجده یا تشهد و سجدۀ سهو بر نمازگزار واجب شود، باید[1] اول نماز احتیاط را به جا آورد، سپس قضای سجده یا تشهّد و بعد سجدۀ سهو را انجام دهد.[2]
[1] . آیت الله سیستانی: (بنابر احتیاط واجب)؛ آیت الله اراکی: (بنابر احتیاط مستحب...، ولی چنانچه سجدۀ سهو هم بر او واجب باشد، باید سجدۀ سهو را بعد از آنها به جا آورد). [2] . آیت الله بهجت: (اگر هم نماز احتیاط و هم سجدۀ سهو بر نمازگزار لازم شد، بنابر اظهر باید نماز احتیاط را بر سجدۀ سهو، مقدّم بدارد؛ و اگر همراه با نماز احتیاط، قضای سجده یا تشهّد هم بر او واجب شد، پس در لزوم تقدیم آنها بر نماز احتیاط و یا تأخیر، تأمّل است؛ و در هر صورت، علاوه بر به جا آوردن آن دو، أحوط اعادۀ نماز است)؛ ر.ک: امام خمینی، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰی - امام خمینی)، ج1، ص 667، م 1233، دفتر انتشارات اسلامی، قم، هشتم، 1424 ق.
