سلام حاج آقا 26ساله وعضو کلاس مجردها هستم.سعی میکنم به قول شما تیتروار بیان کنم فقط ازتون خواهش میکنم که جوابم را بدهید. آخرین دختر خانواده ودارای 2برادر هستم.متاسفانه حدود 8سال است به دلیل پاره ای مسائل پدرم راندیده ام واین مدت خیلی سختی دیده ام، هم از نظر روحی وهم روانی.حاج آقا حدود چند روز بیش برادرم به پیش او رفت،در حالی که او خیلی از کارهایی که کرده بود پشیمان شده بود واین موضوع مرا بیشتر ناراحت میکند که او مریض است. اصرار داشت که من را ببیند.برای من خیلی سخت است بعد از این همه سختی که به ما رسیده است دوباره او را ببینم حتی فکرش را نمیتوانم بکنم،از طرف دیگر میترسم خدای نکرده دیر شود.من عاشق بدرم بوده ام وهستم ونمیتوانم هضم کنم که چه طور پدرم حتی با من که تنها دخترش بودم این کارهارا کرده است. فکر نکنید ادم سنگدلی هستم،نه. اما آیا اگر نروم گناه انجام داده ام؟لطفا راهنماییم کنید. 22تیر 1391.تهران

سلام/ لحظه ای درنگ نکن و با خُلق و خوی محمدی صلی الله علیه و آله به سراغ پدر برو و ببوسش و دستش را ببوس و تلاش کن جز مهربانی و بزرگواری چیزی از تو صادر نشود و اصلا گلایه و سرزنش نکن. اگر از سر دلتنگی گریه ات گرفت -بدان که قلبت سنگ نشده و خدا را شکر کن- و حتما بگو برای دلتنگی است که اشک می ریزی. 
تو فرزندی نه قاضی