سلام.از مستمعین شما در مسجد الهادی 32ساله دیپلم حسابداری و متاهل.پس از گرفتن دیپلم و خدمت سربازی در صنف مواد اولیه پلاستیک مشغول به کار شدم از پایین ترین سطح (آسیاب مواد ضایعاتی)تا موتور سواری واحد صنفی وانبارداری وحسابداری غیره.تاسال 89که با دو نفر به صورت درصدی به فروش مواد اولیه پرداختم.درآمدم به ماهی 2م هم میرسید از اواخر سال گذشته که والله قسم به خاطر مبانی دوستی که شما دراین ایام بر آن می پردازید که گفتنش دوباره گوییست بیکار هستم وتا امروز شغل ثابت ندارم.وخدا راشاکرم بابت همسرم که او هم مستمع شماست که با من دراین روزگار سخت تا امروز یار بوده .خدا میداند که نه طمع داریم و نه کاهل تننها توقع ما محیط کار مذهبی البته حقیقی نه!و روزی حلال است.اربابمان فرمود بر کسی ظلم کنید که غیر از خدا پناه دیگری داشته باشد.ما به غیر از خدا وسفینه نجا ت کسی را نداریم.شب خون روضه های قاسم شد بگیر دست مرا آقا جان تو کم آوردم

سلام/ رابطه شغلی با دوستی فرق می کند و ضوابطش هم متفاوت است. در شغل بدون وسواس فقط به حلال بودن درآمد توجه کنید و مبنای حلال و حرام را هم اگر با دفتر مرجع تقلیدتان یا یک عالم مورد اطمینان چک کنید بهتر است. چون معمولا مردم سخت گیر تراز علما هستند و به سادگی شاید حلال را حرام بشمارند. اما در هرحال امیدوارم خدای مهربان برای شما گشایش قرار دهد و رزق بسیار.