با سلام من دختر1. 24 ساله هستم 2. دانشجوی فوق لیسانس مهندسی عمران 3. یک سال هست نامزد هستم 4. نامزدم همسن و همرشته ی منه 5. مشکل ما به خاطر توجه بیش از حد او به خانوادشه به طوری که وقتی برای رسیدگی به من باقی نمی مونه به این علت که به جای پدرش سر کار میره و تمام روز مشغول کاره و این در حالیه که ما هیچ پولی برای شروع زندگیمون نداریم و پدرش هم هیچ حقوقی بهش نمیده و باز به خاطر اینکه پدرشه چیزی نمیگه 6. حتی از بیرون اومدن با من هم امتناع میکنه و همش منو پس میزنه و میگه باید برم سرکار پدرم و کار پدرم ضروری تر از احساسه توا و من هیچ علاقه ای به اون شغل ندارم و دوس دارم شان شغل شوهرم مثل یک مهندس باشه نه یه فرد تحصیل نکرده ، همیشه وقتی میخوام کنارم باشه نیست همیشه خانوادشو انتخاب میکنه برای کار ، اسباب کشی و ... و اصلا نمیفهمه چه لطمه ای به احساسم میزنه ، بهش مستقیم میگم قهرمیکنه ، چه کار کنم به نظر شما؟جدابشم؟چون اینطوری تا اخر عمرم باید تنهاییامو با آدمای دیگه پرکنم نه شوهرم.

سلام/ خب این علت شما برای به هم زدن نامزدی! اما علل قبول کردن این خواستگار و نامزدشدن تان و علت این تحمل یکساله چیست؟ برای مشورت دادن باید اطلاعات بیشتری داشته باشم.