با سلام.از برنامه خوبتون در خصوص مهربانی ممنونم.پدری دارم که هیچگاه من را در اغوش نگرفت . نبوسید و مهربانی را یادم نداد. تاقبل از ازدواج باور نمی کردم که مرد ها هم مهربان میشوند .الان به من میگوید به خانه ما نیا .گویا بعد از ازدواج دیگر من را نمیخواهد . اقش کرده ام و واگذارش کرده ام به مولا علی . چقدر بی محبت و نامرد است . بگویید چگونه میتوانم به او محبت کنم و دوستش بدارم؟

سلام/ در پاسخ نامهربانی، مهربانی کردن هنر است و اگر مهربانی نمی کنی نامهربانی نکن اگر نامهربانی می کنی لااقل در دل او را ببخش و حتی اگر در دل نمی بخشیدش و مهربانی نمی کنید اصلا نباید به او توهین کنید حالا حتی اگر این قدر حالت بد است و می خوای به پدرتون توهین کنید با دیگران از جمله من باید با نزاکت صحبت کنید. منظورم این است که یادآوری کنم شما چندین گاردریل و مانع و سد و دیوار و ... را با تریلیِ خشم رد کرده ای و ادعای عاق کردن هم داری. رضای خدا در رضای والدین است.  با مهربانی و صبر و توسل به صدیقه طاهره سلام الله علیها تلاش کن پدرت را از خودت راضی کن حتی اگر با او معاشرت و مراوده و رفت و آمد نداشته باشید؛ مهم رضایت او از شما و احسان شما به اوست.