سلام من پدرمو 13 ساله از دست دادم.7 سالم بود و داداشم 9 سالش.مامانم به تنهایی مارو بزرگ کرده. ولی با خانواده پدرم ارتباطو داشتیم هرچند تو یه شهر نبودیم.4 ساله پیش سره یه موضوعه کوچیک دعوامون شد با عمه هام و عموم.اما هیچ بی احترامی هم نکردیم. حتی وقتی میخواستیم خونمونو عوض کنیم به عمه ام زنگ زدیم جواب نداد. حالا مادربزرگم فوت شده. عذاب وجدانه زیادی دارم که چرا نرفتم ببینمش. چه کار کنم که از دستم ناراحت نباشه.؟یکی از دختر عمه هام که اس ام اسی باهاش در ارتباطم حالا که مادربزرگم فوت شده میگه تو محرم مامان جون امام حسینو قسم دادن که میشه من و داداشمو یه بار دیگه ببینن .اما الان که به من گفته دیگه چه سود .اون دیگه نیست و من دارم از عذاب وجدان دیوونه میشم.کمکم کنید

سلام/ امیدوارم این پیام شما موعظه ای باشد برای همه. در اولین فرصت بر سر مزارش بروید این توصیه اهل بیت علیهم السلام است و برای غلبه بر حال روحی تان همان جا بر سر مزارش برایش گریه کنید و عذرخواهی کنید و برایش قرآن تلاوت کنید و ثوابش را به روحش هدیه کنید و خیرات کنید. ان شاءالله از شما راضی می شود. من هم الان برای او و پدر مرحوم تان فاتحه می خوانم