چرا دیدن فیلم‌‌ها و عکس‌‌های مبتذل اشکال دارد؟
شرح پرسش: چرا دیدن فیلم‌‌ها و عکس‌‌های مبتذل سکسی با توجه به این که بیش‌تر اوقات، دسترسی به آن اشخاص نیز ممکن نیست، اشکال دارد؟ پاسخ: حرمت این نگاه‌‌ها به جهت تحریک نامناسب غریزه‌ی‌ جنسی است که خود این تحریک نا به جا اشکال دارد. در جامعه هم، وقتی انسان نامحرمی را از نزدیک مشاهده کند، لزوما به این معنا نیست که با وی ارتباط جنسی برقرار می‌‌کند. بلکه مشکل اصلی این است که دائما غریزه‌‌ی جنسی‌‌اش به اشکال مختلف تحریک می‌‌شود و چنین حالتی باعث می‌‌شود که به تدریج مرد و زن از هم دل‌سرد می‌‌شوند. مردی که دائما زیبایی اندام زنان مختلف را مشاهده کند، دیگر زیبایی بدن همسر خودش به چشم او نخواهد آمد. خوب است به یاد داشته باشیم که یکی از عوامل اولی و مهم در جذب مرد به زن، همین زیبایی ظاهری است. اساسا محدود شدن زیبایی در شخص خاص است که موجب پیدایش عشق می‌‌شود و عشق است که استحکام خانواده را به ارمغان می‌‌آورد. برای همین، در افراد و جوامعی که مشاهده‌‌ی نامحرمان - چه مستقیم و چه به صورت فیلم و عکس - رواج دارد، آن عشق‌‌های عمیقی که در ادبیات غربی به (عشق شرقی) معروف است، یافت نمی‌‌شود. بر این موضوع که ذهن مرد متوجه زیبایی همسر خودش باشد، در اسلام بسیار تأکید شده و حتی شدیدا مکروه دانسته شده است که مرد هنگام برقراری رابطه‌‌ی جنسی با همسرش، زن دیگری را تخیل کند. نکته‌‌ی دوم در خصوص این دسته از عکس‌‌ها و فیلم‌‌ها این است که رابطه‌‌ی بین زن و مرد را تنزل می‌‌دهد و به رابطه‌‌ی جنسی محدود می‌‌کند. در حالی که نیاز زن و مرد به همدیگر بیش از هر چیز، یک نیاز عمیق عاطفی است و نیاز جنسی آنان فرع بر این نیاز روحی است. در واقع، درست است که زن و مرد به هم متمایلند، اما این تنگ‌‌نظری است که تمایل آنان به همدیگر را فقط تمایل جنسی صرف بدانیم؛ در حالی که این گونه فیلم‌‌ها و تصاویر، عملا چنین تنگ‌‌نظری را به انسان تحمیل می‌‌کنند. آنچه با دیدن این گونه تصاویر در انسان زنده می‌‌شود، این است که جنس مخالف خود را (حتی اگر همسرش هم باشد) تنها و تنها از منظر نیاز جنسی بنگرد و این اهانت به مقام هر دوی آنان است. برای این که معلوم شود نیاز زن و مرد به یکدیگر بسیار عمیق‌‌تر از حد یک نیاز جنسی است، خوب است، به این توجه کنیم که آیا دیده‌‌اید یک زن یا مرد تحصیل کرده و با فرهنگ و مبادی آداب، وقتی همسرش را از دست می‌‌دهد، چه قدر ناراحت می‌‌شود و حتی در مقابل انظار دیگران می‌‌گرید؟ آیا می‌‌توانید باور کنید که گریستن چنین کسی آن هم در مقابل چشمان دیگران، فقط برای این است که دیگر نمی‌‌تواند غریزه‌‌ی جنسی خود را اشباع کند؟ پس حقیقت رابطه‌‌ی یک زن و مرد به مراتب بیش از یک رابطه‌‌ی جنسی است و تنزل آن در این حد، اهانت به شخصیت هر دوی آن‌ها است.
عنوان سوال:

چرا دیدن فیلم‌‌ها و عکس‌‌های مبتذل اشکال دارد؟


پاسخ:

شرح پرسش:
چرا دیدن فیلم‌‌ها و عکس‌‌های مبتذل سکسی با توجه به این که بیش‌تر اوقات، دسترسی به آن اشخاص نیز ممکن نیست، اشکال دارد؟

پاسخ:
حرمت این نگاه‌‌ها به جهت تحریک نامناسب غریزه‌ی‌ جنسی است که خود این تحریک نا به جا اشکال دارد. در جامعه هم، وقتی انسان نامحرمی را از نزدیک مشاهده کند، لزوما به این معنا نیست که با وی ارتباط جنسی برقرار می‌‌کند. بلکه مشکل اصلی این است که دائما غریزه‌‌ی جنسی‌‌اش به اشکال مختلف تحریک می‌‌شود و چنین حالتی باعث می‌‌شود که به تدریج مرد و زن از هم دل‌سرد می‌‌شوند. مردی که دائما زیبایی اندام زنان مختلف را مشاهده کند، دیگر زیبایی بدن همسر خودش به چشم او نخواهد آمد. خوب است به یاد داشته باشیم که یکی از عوامل اولی و مهم در جذب مرد به زن، همین زیبایی ظاهری است. اساسا محدود شدن زیبایی در شخص خاص است که موجب پیدایش عشق می‌‌شود و عشق است که استحکام خانواده را به ارمغان می‌‌آورد. برای همین، در افراد و جوامعی که مشاهده‌‌ی نامحرمان - چه مستقیم و چه به صورت فیلم و عکس - رواج دارد، آن عشق‌‌های عمیقی که در ادبیات غربی به (عشق شرقی) معروف است، یافت نمی‌‌شود. بر این موضوع که ذهن مرد متوجه زیبایی همسر خودش باشد، در اسلام بسیار تأکید شده و حتی شدیدا مکروه دانسته شده است که مرد هنگام برقراری رابطه‌‌ی جنسی با همسرش، زن دیگری را تخیل کند.
نکته‌‌ی دوم در خصوص این دسته از عکس‌‌ها و فیلم‌‌ها این است که رابطه‌‌ی بین زن و مرد را تنزل می‌‌دهد و به رابطه‌‌ی جنسی محدود می‌‌کند. در حالی که نیاز زن و مرد به همدیگر بیش از هر چیز، یک نیاز عمیق عاطفی است و نیاز جنسی آنان فرع بر این نیاز روحی است. در واقع، درست است که زن و مرد به هم متمایلند، اما این تنگ‌‌نظری است که تمایل آنان به همدیگر را فقط تمایل جنسی صرف بدانیم؛ در حالی که این گونه فیلم‌‌ها و تصاویر، عملا چنین تنگ‌‌نظری را به انسان تحمیل می‌‌کنند. آنچه با دیدن این گونه تصاویر در انسان زنده می‌‌شود، این است که جنس مخالف خود را (حتی اگر همسرش هم باشد) تنها و تنها از منظر نیاز جنسی بنگرد و این اهانت به مقام هر دوی آنان است.
برای این که معلوم شود نیاز زن و مرد به یکدیگر بسیار عمیق‌‌تر از حد یک نیاز جنسی است، خوب است، به این توجه کنیم که آیا دیده‌‌اید یک زن یا مرد تحصیل کرده و با فرهنگ و مبادی آداب، وقتی همسرش را از دست می‌‌دهد، چه قدر ناراحت می‌‌شود و حتی در مقابل انظار دیگران می‌‌گرید؟ آیا می‌‌توانید باور کنید که گریستن چنین کسی آن هم در مقابل چشمان دیگران، فقط برای این است که دیگر نمی‌‌تواند غریزه‌‌ی جنسی خود را اشباع کند؟ پس حقیقت رابطه‌‌ی یک زن و مرد به مراتب بیش از یک رابطه‌‌ی جنسی است و تنزل آن در این حد، اهانت به شخصیت هر دوی آن‌ها است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین