1- در انتخاب شغل با شوهرتان تفاهم کنید و بدون اجازه او شغل نگیرید، که این امر آرامش و صفای خانوادگی را بر هم میزند و زندگی رابر شما و فرزندانتان تلخ می گرداند.و این حق شوهر است که اجازه بدهد یا ندهد. به شوهران این قبیل خانمها توصیه می شود که اگر در شغل همسرشان‌مانعی نمی بینند لجبازی نکنند و اجازه بدهند به شغل مورد پسندش مشغول باشد،هم به مردم خدمت می کند هم به اقتصاد خانواده.
2- در خارج منزل و در محل کار حجاب اسلامی را کاملا رعایت نمایید.ساده و بی آرایش به محل کار بروید از خلطه و معاشرت با مردان بیگانه حتی القوه اجتناب کنید.اداره ،جای کار و خدمت است نه جای رقابت و خود نمائی.شخصیت‌به لباس و زر و زیور نیست بلکه به متانت وسنگینی و کاردانی و انجام وظیفه است. آرامش و وقار و سنگینی یک زن مسلمان را حفظ کنید. هم محترم باشید هم احساسات و عواطف لطیف همسرتان را جریحه دار نسازید.
3- در عین حال که شما در خارج کار می کنید اما شوهر و فرزندانتان انتظار دارند از کار خانه داری و شوهرداری و بچه داری نیز غفلت نکنید . با کمک و همکاری شوهرتان نظافت منزل و طبخ غذا وشستن ظروف و لباسها و سایر امور خانه را تنظیم کنید و در مواقع مناسب با هم انجام دهید. منزل شما باید مانند منزل سایر مردم بلکه بهتر اداره شود.
کار کردن خارج منزل مجوز این نیست که بکارهای منزل نرسید و شوهر و فرزندانتان را ناراحت سازید. منزل آسایشگاه شما است. از تنظیم آسایشگاه غفلت نکنید.
به شوهران چنین بانوانی نیز توصیه می شود که در امر خانه داری وبچه داری حتما با همسرشان تعاون و همکاری نمایند و از او انتظار نداشته باشند که هم به شغلش ادامه بدهد و هم کارهای منزل را به تنهائی انجام دهد. چنین انتظاری نه مقتضای شرع است نه مطابق انصاف و وجدان، نه رسم صفا و محبت و آئین همسرداری.انصاف اقتضا دارد که کارهای منزل را در بین خودشان تقسیم نمایند و هر یک از آنها با تناسب حال و وقت، کارهائی را بپذیرد و انجام دهد.
4- اگر بچه دار است،یا او را به کودکستانی بسپارد یا نزد شخص امین و دلسوز و مهربانی بگذارد و به محل کار برود. مبادا او را تنها دراتاق بگذارد و برود که کار بسیار ناروا و خطرناکی است.علاوه برخطرات احتمالی،موجب ترس و عقده و بیماریهای روانی خواهد شد.
منبع:سایت انوار طاها
