فقر
فقر، نداشتن به قدر کفایت است.
امام علی علیهالسلام می فرمایند :
الفَقرُ یُخرِسُ الفَطِنَ عن حُجَّتِهِ ، والمُقِلُّ غَریبٌ فی بَلدَتِهِ؛
فقر، زبان شخص زیرک را از بیان دلیلش، فرو میبندد و آدم فقیر در شهر خود، غریب است .
نهج البلاغه : حکمت 3