با سلام خدمت شما برادرمحترم از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم بدون حاشیه عرض می‌کنم حدود 17 سال پیش در سنین نوجوانی و جوانی ناخواسته و بدلیل مشکلات بسیار عدیده زندگی اعم از فوت پدر نبود امکانات مالی لازم و مهمتر از آن کمی محبت در خانواده دچار اشتباه چبران ناپذیری شدم و ناخواسته ... داشتم که پس از آن به شدت پشیمان شده و توبه کرده و پس از آن دیگر آن کار را تکرار ننمودم حتی حالا که 17 سال از آن ماجرا می‌گذرد خودم را نیز مجازات کرده و تا کنون که به مرز 34 سالگی رسیده‌ام بسیاری از خواستگاران خوب خود را رد نموده‌ام تا بلکه اینگونه خود را مجازات نمایم ولی بعد از این همه سال نمی‌دان که توبه‌ام مورد پذیرش قرار گرفته است یا و اینکه کم کم خانواده‌ام نیز به ردکردنهای بی مورد من شک کرده‌اند و نمی‌دانم چه باید بکنم از طرفی احساس گناه از کار گذشته و از طرف دیگر اینکه می‌ترسم نکند مشکلی برایم پیش آید که پس از ازدواج عواقب آن کمتر از بیشتر از سود آن باشد لطفا مراراهنمایی کرده و بگویید چه خدا آیا مورد عفو خداوند قرار گرفته‌ام و به چه امیدی و با چه رویی از درگاه خداوند طلب بخشش نمایم شما بگویی چه کنم ؟

سلام/التائب من الذنب کمن لا ذنب له : کسی که از گناه توبه کرده مانند کسی است که گناه نکرده.
سختگیری شما و تاخیر ازدواج کار درستی نیست با اطمینان به لطف ومهربانی خدای مهربان برای ازدواج تصمیم بگیرید. وخود را دیگر گنهکار ندانید .
یادداشت "می خوام نمیشه" را بخوانید.