نماز خواندن در لباس و یا مکان غصبی، موجب بطلان نماز است؛ حتی اگر دکمه ای از لباس غصبی باشد. این موضوع در آیات و روایات دارای دلیل است.
در قرآن مجید می خوانیم: (إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ؛ همانا خداوند عمل را از افراد با تقوا می پذیرد.) (مائده: 27) در وصایای علی علیه السلام به کمیل نیز آمده است: (ای کمیل نگاه کن که در چه چیزی و بر روی چه مکانی نماز می خوانی که اگر آنها از راه حلال نباشند، قبولی در کار نیست.) (1) بنابراین، حتی یک دکمه غصبی هم می تواند مبطِّل نماز باشد.
البته این موضوع افزون بر جنبه های فقهی، از جنبه تربیتی و اجتماعی نیز مهم است. این حکم نشان می دهد انسان برای پاک بودن نفس و قبول شدن عبادتش، باید کسب و کاری پاک داشته باشد و حقوق اجتماعی را رعایت کند. به دیگر سخن، حق الله و حق الناس با یکدیگر در ارتباط هستند و عبادت فقط امری فردی و به دور از شئون اجتماعی نیست. نمازگزار پیش از اینکه مشغول عبادت شود و رو به قبله بایستد، باید روابطش را با دیگر افراد جامعه تصحیح کند و به رعایت حقوق آنها متوجه باشد.
پی نوشت:
1. وسائل الشیعه، ج 5، ص 119.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)
