با عرض سلامپاسخ به اولین سؤال شما پیرامون قرآن، نخست چند نکته را به اختصار یادآور می‌شویم و شما را به تفکر و تعمق درباره آن دعوت می‌نماییم. 1- با توجه به شواهد و دلائل عقلی و نقلی، انسان در زندگی خود یک مسافر است (به عنوان نمونه به آیه 6 از سوره مبارکه انشقاق مراجعه کنید). 2- قرآن راهنمای انسان در این سفر است. هر یک از آیات قرآن دربر دارنده پیامی است که در حکم علائم راهنما و هشداردهنده در این راه است. 3- کسی که راه نیفتاده و قصد حرکت ندارد، علائم راهنمایی برای او بی‌معنا و نامفهوم است، نظیر کسی که هیچ گاه در عمر خود رانندگی نکرده و از علائم راهنمایی و رانندگی هیچ برداشت صحیحی ندارد. در روایات آمده است که (القرآن نورّ لمن استضاء به قرآن برای کسی که از آن طلب روشنایی نماید، مایه نورانیت و روشنایی است. 4- انسانی که با حقیقت اصلی خود انس ندارد و نیازهای وجودی عالی خود را به خوبی نیافته است، انسانی که اهل خلوت و اندیشه و تفکر نیست هیچ گاه مسافر بودن خویش و ضرورت راهنما و راهبر را درک نخواهد نمود. طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیک چو درد در نبیند که را دوا بکند؟5- میزان بهره‌گیری انسان از قرآن متناسب با ظرفیت وجودی اوست و این ظرفیت به اختیار خود انسان قابل توسعه و گسترش است. با توجه به نکات بالا برای بهره‌مندی هر چه بیشتر از برکات و انوار قرآن موارد زیر می‌تواند مؤثر باشد: 1- در گام نخست انس هر چه بیشتر با آیات قرآن لازم است و برای رسیدن به این مقصود تلاوت روزانه حداقل 50 آیه از سوی ائمه اطهار (ع) شده است. 2- مطلب مهمی که در روایات مورد تأکید واقع شده، تدبر و تفکر در معانی آیات است و قرائت بدون تدبر فاقد آثار و برکات در مرتبه عالی و مورد انتظار است. 3- در تلاوت قرآن، به بایدها و نبایدها و دستوراتی برمی‌خوریم، یکی از راه‌های عملی استفاده از نور قرآن آن است که انسان در هر روز با خود قرار گذارد که به این بایدها و نبایدها و دستوراتی که در حین قرائت با آن برخورد کرده عملی نموده و پایبند باشد تا تدریجاً به زیور زیبای آیات الهی آراسته شود. 4- ائمه اطهار (ع) و علماء بزرگوار همواره توصیه نموده‌اند که حرکت را باید با عمل به آنچه می‌دانیم شروع کنیم و همین عمل به دانسته‌ها باعث پیدایش آگاهی و معرفت تازه و رشد و ترقی آدمی خواهد شد. اساسا ارتباط با خدا آرامش‌آور است یعنی، انسان ذاتا دوستدار و عاشق خدا است و وقتی عاشق به معشوق برسد آرامش می‌یابد. از طرف دیگر خداوند در قرآن فرموده است که: (در مؤمنان سکینه و آرامش نازل می‌کند). بهترین چیزی که روح انسان را صفا می‌بخشد و حالت آرامش و سکونت برای انسان ایجاد می‌کند، ذکر و یاد خدا است. قرآن می‌فرماید: (الا بذکر الله تطمئن القلوب آگاه باشید که با یاد خدا دل‌ها اطمینان و آرامش پیدا می‌کند)(1) آری این خاصیت ذکر و توجه به خدا است و دعا و مناجات هم نوعی ذکر است. ازاین‌رو اگر با حال توجه و خلوص داشته باشد انسان بعد از تمام شدن آن احساس یک حالت سبکی و آرامش در خود می‌کند. کسی که درد دلش را با خدا در میان می‌گذارد به این معنا است که قلبا با خدا انس گرفته است و به او توجه پیدا کرده است. خداوند نیز وعده فرموده است که: (هر کس با توجه به او رو کند، سخن او را بشنود و حاجتش را روا کند و دل و روحش را نورانی نماید). آنچه بعد از این حالت در خود احساس می‌کنید، حاکی از آن افاضه و توجه خدا نسبت به شما است. پس باید شاکر باشید و توجه داشته باشید که این یک حالت مادی نیست زیرا روح یک عنصر مجرد از ماده است و تصرفاتی هم که از طرف حق در آن می‌شود مادی نیست. برای گام گذاشتن در این راه، باید ارتباط با خدا و بهره مندی از نفحات معنوی را تجربه کرد و این تجربه را بارها تکرار کرد تا انسان حضور در محضر خدا را لمس کند. برای این منظور گفته شده است در هر هنگام نمازها و هنگام حلال و حرام ها، یک الهام رحمانی رو به سوی انسان می آید و او را به انجام آن کار نیک تشویق می کند. اگر پاسخ مثبت داد این الهامات رحمانی بیشتر تکرار می شود و انسان از وسوسه ها و اوهام شیطانی دور می ماند. اما اگر پاسخ منفی داد یا سستی کرد فرشته رحمت دور می شود و شیطان وسوسه گر راه می یابد و انسان از آرامش و یاد خدا دور می شود. این تجربه را می توان در هنگام اذان برای نماز صبح و قبل از آن به خوبی حس کرد که اگر بعد از بیداری، دوباره خواب را ادامه دادیم خواب های پریشان و شیطانی رو به سوی آدمی می آید و کسالت روحی و آشفتگی وجود آدمی را فرا می گیرد.نکته اساسی:با مطالعه هر روز قران و در دست داشتن یک مداد کنار ایات جالب یک تیک بزنید ، سعی کنیید ترجمه ای خوب مثل ترجمه اقای مکارم تهیه کنید بعد از یک بار دور کردن قران برگزیده تفسیر نمونه را به تنهایی مطالعه کنید ، این تفسیر با روشن کردن نقاط مبهم گام تازه ای است در جهت بهره برداری شما از قرانموفق باشید پی‌نوشت (1)) رعد، آیه 28).
