بسم الله الرحمن الرحیمبا سلام و احترام کفاره نگرفتن هر روز شصت روز روزه و یا اطعام شصت فقیر است. روزه گرفتن برای کسی که بیمار است و یا اگر روزه بگیرد بیمار می شود و یا بیماری وی تشدید می شود و یا روند بهبودی وی به تاخیر می افتد، و یا می ترسد که اگر روزه بگیرد بیمار می شود و یا بیماری تشدید می شود و یا بهبودی به تاخیر می افتد روزه گرفتن برای وی جایز نیست و اگر چنین فردی روزه بگیرد روزه وی باطل است. درباره سنگ کلیه نیز، اگر پزشک متخصصی که با احکام آشناست تشخیص بدهد نباید روزه بگیرید و خود شما هم تشخیص وی را صحیح می دانید، روزه گرفتن برای شما جایز نیست و اگر ممکن است در روزهای کوتاه زمستان قضای این روزه ها را لازم است بجا بیاورید و اگر بیماری تا ماه رمضان سال بعد ادامه پیدا کرد و قضای روزه ها نیز ممکن نیست، وظیفه شما این است که بابت هر روزه یک مد طعام به فقیر بدهید. کفاره نشانه آن است که فرد به گناه آلوده شده، در حالی که ترک روزه به دلیل بیماری، گناه محسوب نمی شود تا کفاره ای برای کسی که بیمار است واجب شود. این درست نیست که افراد تصور می کنند باید روزه بگیرند تا به خدا نزدیک شوند، آنچه افراد را به خدا نزدیک می کند انجام وظیفه است، اگر وظیفه آن است که فرد روزه نگیرد، روزه نگرفتن است که باعث تقرب فرد به خداوند می شود.
