سلام مطلب زیر را در جایی خواندم (خداوند در آیه 158 سوره انعام می فرماید: "یوم یأتی بعض آیات ربک لاینفغ نفسا اینمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیرأ، قل النتظروا و إنا منتظرون."(11)؛ آن روز که این آیات و نشانه ها تحقق پذیرد ایمان آوردن افرادی که قبلأ ایمان نیاورده اند و یا عمل نیکی انجام نداده اند، سودی به حالشان ندارد، بگو (اگر که شما چنین انتظارات غلطی دارید) انتظار بکشید، ما هم انتظار (کیفر شما را) می کشیم. علی بن رباب از امام صادق علیه السلام نقل می کند که حضرت درباره این آیه شریفه فرمود: مراد از آیات، حضرت قائم علیه السلام است، سپس فرمود: در زمان ظهور و قیام حضرت مهدی علیه السلام ایمان آوردن کسانی که پیش از قیام، ایمان نیاورده بودند، سودی ندارد، هر چند که ایمان به امامان قبل از او داشته باشند. ***ینابیع الموده ص 422 ، تفسیر برهان ج 1 ص 564، غایه المرام ص 226 ، بحار الانوار ج 1 ص 51 ) سوال قضیه چیه که از مقطعی به بعد از دوران ظهور، ایمان نفعی به حال آنها (افراد مذکور) ندارد، آیا منظور این است که مثلاً تا قبل از آن اگر ایمان می‌آوردند از کشته شدن در امان می‌ماندند، اما از آن مقطع به بعد نه؟ یا اینکه در آن مقطع به بعد تحولاتی در دنیا واقع خواهد شد و از طرفی ایمان داشتن چنان منفعتی خواهد داشت (و به نوعی بروز خواهد داشت) که ... چه حقیقتی در این آیه با توجه به حدیث ذیلش هست؟
با سلام و احترام دوست گرامی منظور از این روایت این است که هرکس تا قبل از ظهور آقا اگر به او اعتقاد داشته باشد ؛ بعد از ظهور نیز از یاران او خواهد بود و الا اینگونه نخواهد بود و بعد از ظهور آقا ایمان آوردن فایده ای ندارد همانطور که فرعون زمانی که داشت غرق می شد گفت ای موسی من را نجات بده من به خدای تو ایمان آوردم ؛ پس روشن است که بعد از غرق شدن در منجلاب گناه دیگر بازگشت فایده ای نخواهد داشت و برای توضیح بیشتر نکاتی از تفسیر جامع برای شما بیان می گردد :ابی بصیر از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده گفت آنحضرت آیه أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها را اینطور قرائت نموداکتسبت فی ایمانهم‌و فرمود وقتی که آفتاب از مغرب طلوع نماید اگر کسی در آن روز ایمان بیاورد آن ایمان سودمند نیست.ابن بابویه از حضرت صادق علیه السّلام در آیه یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها روایت کرده فرمود مراد از آیات ائمه هستند و آیه منتظره حضرت حجت امام زمان علیه السّلام میباشد و کسی که پیش از قیام آن حضرت ایمان نیاورده باشد ایمانش سودی ندهد.و در روایت ابی بصیر آنحضرت فرموده ای ابا بصیر خوشا بحال شیعیانی که انتظار ظهور آنحضرت را میکشند در زمان غیبتش و در زمان ظهورش پیروی او مینمایند آن‌ها دوستان خدا هستند که برای ایشان هیچ ترس و حزن و اندوهی نیست و در محاسن از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود هیچوقت زمین از حجت خالی نمیباشد تا حلال و حرام خدا را بمردم بشناساند و آن‌ها را براه خدا دعوت نماید و زمین از حجت خدا خالی نمیشود مگر چهل روز قبل از قیام قیامت و همینکه حجت خدا از روی زمین برداشته شود در توبه بسته شده و ایمان کسی بعد از آنکه حجت برداشته شود سودمند نباشد و آنها کسانی هستند که قیامت در زمان ایشان برپا میشود و این حدیث را عیاشی نیز ذکر کرده.عیاشی از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده فرمود مردی از پدرم سؤال کرد غزوات امیر المؤمنین علیه السّلام را و آن مرد از دوستان ما بود، پدرم فرمود خداوند فرستاده محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را با پنج شمشیر سه عدد آن‌ها ظاهر هستند و هرگز پنهان نشوند تا جهاد بآخر برسد و زمانی بآخر میرسد که آفتاب از مغرب طلوع کند در آن وقت مردم تماما ایمان آورند و کسانیکه پیش از آنوقت ایمان نیاورده‌اند ایمان ایشان دیگر سودی نخواهد داشت.و بسند دیگر عیاشی از آنحضرت روایت کرده در معنای آیه مزبور، فرمود: نفع نمیرساند ایمان بکسی که مشاهده کند آفتاب از مغرب طلوع نموده و دود فضای عالم را پر کرده پس از آنکه علائم مذکوره را مردم به بینند اصرار در معصیت مینمایند و دیگر ایمان بحال آن گناهکاران فایده‌ای ندارد و در روایت دیگر فرمود مؤمنی که مرتکب معاصی میشود همان گناه زیاد او باعث شد میان او و ایمانش و از ایمان خود بهره کسب نکند.و من الله توفیق
عنوان سوال:

سلام مطلب زیر را در جایی خواندم
(خداوند در آیه 158 سوره انعام می فرماید: "یوم یأتی بعض آیات ربک لاینفغ نفسا اینمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیرأ، قل النتظروا و إنا منتظرون."(11)؛ آن روز که این آیات و نشانه ها تحقق پذیرد ایمان آوردن افرادی که قبلأ ایمان نیاورده اند و یا عمل نیکی انجام نداده اند، سودی به حالشان ندارد، بگو (اگر که شما چنین انتظارات غلطی دارید) انتظار بکشید، ما هم انتظار (کیفر شما را) می کشیم.
علی بن رباب از امام صادق علیه السلام نقل می کند که حضرت درباره این آیه شریفه فرمود: مراد از آیات، حضرت قائم علیه السلام است، سپس فرمود: در زمان ظهور و قیام حضرت مهدی علیه السلام ایمان آوردن کسانی که پیش از قیام، ایمان نیاورده بودند، سودی ندارد، هر چند که ایمان به امامان قبل از او داشته باشند.
***ینابیع الموده ص 422 ، تفسیر برهان ج 1 ص 564، غایه المرام ص 226 ، بحار الانوار ج 1 ص 51 )
سوال
قضیه چیه که از مقطعی به بعد از دوران ظهور، ایمان نفعی به حال آنها (افراد مذکور) ندارد، آیا منظور این است که مثلاً تا قبل از آن اگر ایمان می‌آوردند از کشته شدن در امان می‌ماندند، اما از آن مقطع به بعد نه؟ یا اینکه در آن مقطع به بعد تحولاتی در دنیا واقع خواهد شد و از طرفی ایمان داشتن چنان منفعتی خواهد داشت (و به نوعی بروز خواهد داشت) که ... چه حقیقتی در این آیه با توجه به حدیث ذیلش هست؟


پاسخ:

با سلام و احترام دوست گرامی منظور از این روایت این است که هرکس تا قبل از ظهور آقا اگر به او اعتقاد داشته باشد ؛ بعد از ظهور نیز از یاران او خواهد بود و الا اینگونه نخواهد بود و بعد از ظهور آقا ایمان آوردن فایده ای ندارد همانطور که فرعون زمانی که داشت غرق می شد گفت ای موسی من را نجات بده من به خدای تو ایمان آوردم ؛ پس روشن است که بعد از غرق شدن در منجلاب گناه دیگر بازگشت فایده ای نخواهد داشت و برای توضیح بیشتر نکاتی از تفسیر جامع برای شما بیان می گردد :ابی بصیر از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده گفت آنحضرت آیه أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها را اینطور قرائت نموداکتسبت فی ایمانهم‌و فرمود وقتی که آفتاب از مغرب طلوع نماید اگر کسی در آن روز ایمان بیاورد آن ایمان سودمند نیست.ابن بابویه از حضرت صادق علیه السّلام در آیه یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها روایت کرده فرمود مراد از آیات ائمه هستند و آیه منتظره حضرت حجت امام زمان علیه السّلام میباشد و کسی که پیش از قیام آن حضرت ایمان نیاورده باشد ایمانش سودی ندهد.و در روایت ابی بصیر آنحضرت فرموده ای ابا بصیر خوشا بحال شیعیانی که انتظار ظهور آنحضرت را میکشند در زمان غیبتش و در زمان ظهورش پیروی او مینمایند آن‌ها دوستان خدا هستند که برای ایشان هیچ ترس و حزن و اندوهی نیست و در محاسن از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود هیچوقت زمین از حجت خالی نمیباشد تا حلال و حرام خدا را بمردم بشناساند و آن‌ها را براه خدا دعوت نماید و زمین از حجت خدا خالی نمیشود مگر چهل روز قبل از قیام قیامت و همینکه حجت خدا از روی زمین برداشته شود در توبه بسته شده و ایمان کسی بعد از آنکه حجت برداشته شود سودمند نباشد و آنها کسانی هستند که قیامت در زمان ایشان برپا میشود و این حدیث را عیاشی نیز ذکر کرده.عیاشی از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده فرمود مردی از پدرم سؤال کرد غزوات امیر المؤمنین علیه السّلام را و آن مرد از دوستان ما بود، پدرم فرمود خداوند فرستاده محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را با پنج شمشیر سه عدد آن‌ها ظاهر هستند و هرگز پنهان نشوند تا جهاد بآخر برسد و زمانی بآخر میرسد که آفتاب از مغرب طلوع کند در آن وقت مردم تماما ایمان آورند و کسانیکه پیش از آنوقت ایمان نیاورده‌اند ایمان ایشان دیگر سودی نخواهد داشت.و بسند دیگر عیاشی از آنحضرت روایت کرده در معنای آیه مزبور، فرمود: نفع نمیرساند ایمان بکسی که مشاهده کند آفتاب از مغرب طلوع نموده و دود فضای عالم را پر کرده پس از آنکه علائم مذکوره را مردم به بینند اصرار در معصیت مینمایند و دیگر ایمان بحال آن گناهکاران فایده‌ای ندارد و در روایت دیگر فرمود مؤمنی که مرتکب معاصی میشود همان گناه زیاد او باعث شد میان او و ایمانش و از ایمان خود بهره کسب نکند.و من الله توفیق





سوال مرتبط یافت نشد
مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین