با سلام هر فردی به دلیل جذابیت هایی که برای جنس مخالف خود دارد و به دلیل جذابیت هایی که جنس مخالف برای او دارد می تواند در ارتباطات مکرر و مستمر علاقمند گردد و علاقمند بکند . این حس به جنسیت خاص بستگی ندارد به همین دلیل است که دین و شرع مقدس ارتباطات غیر ضروری را غیر مجاز میداند چرا که این ارتباطات احساسات دو طرف را درگیر کرده و انها را از هدف دور می سازد . مجاورت، معاشرت، مشابهت، گفتگو و ... همگی می تواند علاقه ایجاد کند لذا راه حل این علاقه های بی اساس و احساسی صرف این است که بر ارتباطات خود دقت و تامل بیشتری داشته باشید و قوانین و اصولی را برای ان تعریف کنیم . افرادی که در نگاه اول عاشق می شوند دارای احساسات بسیار قویو کنترل نشده هستند . این امر می تواند در جریان تربیت شکل گرفته باشد و خویشتنداری تمرین نشده باشد ویا این که به دلیل محرومیت های عاطفی بروز یابد . راهکار چنین واکنشی ، تمرین برای مدیریت احساسی و خویشتنداری بیشتر در همه موارد است تا درا ین موقعیتها پخته تر و سنجیده تر عمل شود . درو اقع این افراد هیچ محدودیت و مانعی برای احساسات خود در ناهشیار خود در نظر نمی گیرند و اجازه می دهند احساسات به هر سو که میخواهد حرکت کند . در حالی که افراد خویشتندار به ناهشیار و احساسات خود اموخته اند بی دلیل و در موقعیت های نامناسب راه را برای روانه شدن و علاقمندی باز نکند . و حتی اجازه فکرکردن در مورد فرد مورد نظر را به خود نمی دهند . اگر هم تاملی بکنند تاملی منطقی و همراه با شناخت خواهد بود . راه حل این علاقه ایجاد شده دوری و اجتناب ا ز ادامه ارتباط و معطوف ساختن ذهن به موضوعی دیگر و عدم مراجعه فکری به فرد مورد نظر است . در قطع رابطه باید تلاش کنید به هیچ وجه دیگر افکار خود را به فرد مورد نظر رجوع ندهید و رفتار و خاطرات خود را با او احیا نکنید . این مرور های ذهنی برای شما صرفا فراموشی را به تعویق می اندازد . خوب است که هر آشنایی هدفمند باشد و همراه با پیشرفت احساسات و بلکه پیش تر ، منطق و شناخت منطقی عملی شود . تمرین خویشتنداری در طول زمان قدرت و توان عقلی و کنترل پذیری امور را برای فرد بیشتر میکند . خویشتنداری می تواند از تمرین بری حذف یک رفتار شروع شود رفتاری که حتی وجود ان چندان ناپسند نیست اما تمرین برای حذف آن به اراده و تقویت ان می انجامد و قدرت امور را در دست فرد قرار میدهد . این نوع خودسازی ها که با تعهد های شخصی ایجاد می شود خودباوری فرد را افزایش میدهد و همین امر هم باعث می شود تا این قدر زود ارزشمندی خود را در یک علاقه یکطرفه از دست ندهد . فردی که خودارزشمندی دارد حتی برای علاقه هایش هم محک و ارزیابی دارد . و بی جهت حرکت نمی کند. و حرمت نفس را در هر موقعیتی حفظ میکند . اما فردی بدون احساس خودارزشمندی خیلی زود خو درا میبازد .
