باسلامکاربر گرامی این مشکل شما مشخصا با بخش مهارتهای ارتباطی مرتبط است اما من هم یک سری توصیه های بسیار کلی به شما ارایه می دهم:اغلب مشکلات ارتباط نفر به نفر شامل دو مرحله و فرایند متمایز است که برای وقوع ارتباط موثر باید به طور مناسبی طی شود. این دو مرحله عبارتند از ارسال یک پیام و دریافت آن.به هر حال ناتوانی در رساندن پیام مناسب، می تواند ختم به پیدایش مهارت ارتباطی ضعیف در هر دو طرف شود. با استفاده از یک سری روشها و تکنیکها برای بهبود مهارت ارتباطات ضعیف خود، می توانید پیغام "تمایل به برقراری رابطه" را ارسال نمایید و در فهم انچه دیگران می گویند و پیغامهایی که ارسال می کنید؛ زبردست شوید.مهارت سخن گفتن خود را تقویت کنید. برای بهبود ارتباطات و مهارتهای سخن گفتن، زمانی که شما فرستنده پیام هستید از مراحل زیر استفاده کنید:به طور واضح صحبت کنید.- ممکن است ساده به نظر برسد اما لهجه های غلیظ، خستگی و استفاده از کلمات مبهم و دوپهلو می تواند حرف و صحبت شما را برای دیگران تبدیل به یک راز کند.- روی نکات مهم تاکید کنید. تن صدا و لحن خود را هنگام گفتن یک نکته یا مطلب مهم تغییر دهید. این تغییر تن صدا به عنوان یک ایما و اشاره طبیعی برای شنونده عمل می کنند و به او گوشزد می کنند که در حال گفتن چیز مهمی هستند.- هنگام صحبت کردن از حواس پرتی پرهیز کنید. بهترین و ایده آل ترین مکان برای تعامل و ارتباط، یک اتاق آرام و ساکت است که هیچ سر و صدای مزاحمی در آن به گوش نرسد. متاسفانه، در اکثر مواقع این یک وضعیت واقع گرایانه نیست. اما به هر حال می توانید با خاموش کردن تلویزیون یا رادیو قبل از صحبت کردن حواس پرتی خود را کاهش دهید. همچنین با بستن درها و پنجره ها می توانید از سر و صدای محیط اطراف خلاص شوید.اینها یک سری اصول کلی برای برقراری ارتباط بود حال برای اینکه بر این مشکل خود یعنی حالات و علایم هیجانی تان غلبه یابید توصیه می کنم که:- ابتدا با گروههای سه نفره شامل خودتان، دوست تان و دوست دوست تان که شما او را نمی شناسید تمرین کنید. خودتان را با لیستی از سوالات که قبلا تمرین کرده اید و می خواهید از غریبه ها بپرسید آماده کنید. کجا کار می کنید؟؟ مدت زیادی است انجا مشغول هستید؟ کار مناسبی است؟ و ...این سوالات از شما هم پرسیده خواهد شد پس جوابهایی فراتر از یک بله یا خیر خشک و خالی برایش اماده کنید. از دوست تان بخواهید که اگر سراغ سکوت رفتید به شما کمک کند و حمایت تان کند. به همین منوال ادامه دهید تا به احساس آسودگی برسید آنگاه سراغ گروههای بزرگتری بروید. اجازه ندهید تحت فشار قرار گیرید اگر از گردهمایی بزرگ لذت نمی برید سراغ شان نروید. حتی خیلی از افرادی که خجالتی نیستند از گردهمایی های بزرگ خوششان نمی آید.- خودتان را برای زمانی که کم کم برای شرکت در یک مهمانی کوچک و یا جمع های بزرگتر متمایل می شوید آماده کنید. روزنامه بخوانید، به اخبار گوش دهید، از گروههای سیاسی کمی اطلاعات کسب کنید، پر بیننده ترین برنامه های تلویزیون را ببینید و به دیدن فیلمهای مطرح تازه اکران شده بروید. زیرا با این کار ها می توانید حرف بزنید و بهتر با اعضای گروه مرتبط شوید. حتی می توانید بگویید: آیا شنیده اید؟ یا آیا دیده اید؟- موقعیتهای اجتماعی "با هم بودن یا به همراه هم بودن" را به کمک دوست تان شروع کنید. اگر دیدید کسانی هستند که خیلی قاطی جمع نمی شوند این افراد در واقع هدفهای بسیار خوب برای تمرین مهارتهای اجتماعی جدید شما هستند. رفیق تان عقب می ایستد ولی منتظر است که هر وقت شما احساس ناراحتی کردید وارد عمل شود. بزودی متوجه افزایش اعتماد خود خواهید شد و تمایل به خروج انفرادی خواهید داشت. - تمرین کنید. بهترین روش برای تمرین و مذاکره و هم کلامی برای افراد خجالتی اقدامات داو طلبانه است. بهترین مکان این اقدامات گروههای داوطلب و کمک رسان است. زیرا در این گروهها جو قضاوت کردن وجود ندارد و شما بعد از مدتی به راحتی وارد یک فضای تعامل و گفتگوی دوستانه و فارغ از فشار و تنش خواهید شد. با تشکر از تماس شما
سلام دوباره،
ممنون از جوابتون. همه تعاملات عادی روزمره رو میشه مثال بزنم فقط توضیحش خیلی سخته چون ممکنه عادی به نظر برسه همه چیش از نظر شما.
مثلا در محل کارم، همکارهام در مورد موضوعی حرف میزنن، من دوست دارم در بحث شرکت کنم، ولی چون میدونم استرس میگیره منو، معمولا کمتر حرف میزنم.
بعد از مدتی که کم حرف بزنم، دیگران فکر میکنن من آدم مغروری هستم، دیگه کلا با من جور دیگه ای برخورد میکنن. منم چون کلا تمایل به کم حرفی دارم، دیگه نمیتونم رابطه رو به سمت خوبی بکشونم.
یا مثلا دوماه است که خوابگاه گرفتم، توی خوابگاه معمولا نمیتونم با کسی حرف بزنم. نمیتونم توی چشم کسی نگاه کنم و موضوعی رو در مورد چیزی بیان کنم. فقط میتونم حین شام خوردن به حرفای بچه ها گوش بدم و بخندم و کمی هم موافقت کنم.
شاید مهمترین دلیلش هم به خاطر کم حرفی من باشه. بیشتر حرفهام رو مجبورم به خنده منتهی کنم. چون اکثرا حرفام برای خودم ناراحت کننده اس، مثلا نمیتونم یه خاطره خوش تعریف کنم، یا حرف بامزه ای بزنم با دیگران بخندیم، یه ناراحتی همیشه تو ته حرفام هست که نمیدونم از کجا میاد. هیچوقت نمیتونم از چیزی خوشحال باشم.
سرتون رو درد نیارم،
اگه بازهم دقیق نگفتم، میتونم یه بار دیگه هم تلاش کنم، چون واقعا میخوام منظورمو متوجه بشید.
با تشکر
باسلامکاربر گرامی این مشکل شما مشخصا با بخش مهارتهای ارتباطی مرتبط است اما من هم یک سری توصیه های بسیار کلی به شما ارایه می دهم:اغلب مشکلات ارتباط نفر به نفر شامل دو مرحله و فرایند متمایز است که برای وقوع ارتباط موثر باید به طور مناسبی طی شود. این دو مرحله عبارتند از ارسال یک پیام و دریافت آن.به هر حال ناتوانی در رساندن پیام مناسب، می تواند ختم به پیدایش مهارت ارتباطی ضعیف در هر دو طرف شود. با استفاده از یک سری روشها و تکنیکها برای بهبود مهارت ارتباطات ضعیف خود، می توانید پیغام "تمایل به برقراری رابطه" را ارسال نمایید و در فهم انچه دیگران می گویند و پیغامهایی که ارسال می کنید؛ زبردست شوید.مهارت سخن گفتن خود را تقویت کنید. برای بهبود ارتباطات و مهارتهای سخن گفتن، زمانی که شما فرستنده پیام هستید از مراحل زیر استفاده کنید:به طور واضح صحبت کنید.- ممکن است ساده به نظر برسد اما لهجه های غلیظ، خستگی و استفاده از کلمات مبهم و دوپهلو می تواند حرف و صحبت شما را برای دیگران تبدیل به یک راز کند.- روی نکات مهم تاکید کنید. تن صدا و لحن خود را هنگام گفتن یک نکته یا مطلب مهم تغییر دهید. این تغییر تن صدا به عنوان یک ایما و اشاره طبیعی برای شنونده عمل می کنند و به او گوشزد می کنند که در حال گفتن چیز مهمی هستند.- هنگام صحبت کردن از حواس پرتی پرهیز کنید. بهترین و ایده آل ترین مکان برای تعامل و ارتباط، یک اتاق آرام و ساکت است که هیچ سر و صدای مزاحمی در آن به گوش نرسد. متاسفانه، در اکثر مواقع این یک وضعیت واقع گرایانه نیست. اما به هر حال می توانید با خاموش کردن تلویزیون یا رادیو قبل از صحبت کردن حواس پرتی خود را کاهش دهید. همچنین با بستن درها و پنجره ها می توانید از سر و صدای محیط اطراف خلاص شوید.اینها یک سری اصول کلی برای برقراری ارتباط بود حال برای اینکه بر این مشکل خود یعنی حالات و علایم هیجانی تان غلبه یابید توصیه می کنم که:- ابتدا با گروههای سه نفره شامل خودتان، دوست تان و دوست دوست تان که شما او را نمی شناسید تمرین کنید. خودتان را با لیستی از سوالات که قبلا تمرین کرده اید و می خواهید از غریبه ها بپرسید آماده کنید. کجا کار می کنید؟؟ مدت زیادی است انجا مشغول هستید؟ کار مناسبی است؟ و ...این سوالات از شما هم پرسیده خواهد شد پس جوابهایی فراتر از یک بله یا خیر خشک و خالی برایش اماده کنید. از دوست تان بخواهید که اگر سراغ سکوت رفتید به شما کمک کند و حمایت تان کند. به همین منوال ادامه دهید تا به احساس آسودگی برسید آنگاه سراغ گروههای بزرگتری بروید. اجازه ندهید تحت فشار قرار گیرید اگر از گردهمایی بزرگ لذت نمی برید سراغ شان نروید. حتی خیلی از افرادی که خجالتی نیستند از گردهمایی های بزرگ خوششان نمی آید.- خودتان را برای زمانی که کم کم برای شرکت در یک مهمانی کوچک و یا جمع های بزرگتر متمایل می شوید آماده کنید. روزنامه بخوانید، به اخبار گوش دهید، از گروههای سیاسی کمی اطلاعات کسب کنید، پر بیننده ترین برنامه های تلویزیون را ببینید و به دیدن فیلمهای مطرح تازه اکران شده بروید. زیرا با این کار ها می توانید حرف بزنید و بهتر با اعضای گروه مرتبط شوید. حتی می توانید بگویید: آیا شنیده اید؟ یا آیا دیده اید؟- موقعیتهای اجتماعی "با هم بودن یا به همراه هم بودن" را به کمک دوست تان شروع کنید. اگر دیدید کسانی هستند که خیلی قاطی جمع نمی شوند این افراد در واقع هدفهای بسیار خوب برای تمرین مهارتهای اجتماعی جدید شما هستند. رفیق تان عقب می ایستد ولی منتظر است که هر وقت شما احساس ناراحتی کردید وارد عمل شود. بزودی متوجه افزایش اعتماد خود خواهید شد و تمایل به خروج انفرادی خواهید داشت. - تمرین کنید. بهترین روش برای تمرین و مذاکره و هم کلامی برای افراد خجالتی اقدامات داو طلبانه است. بهترین مکان این اقدامات گروههای داوطلب و کمک رسان است. زیرا در این گروهها جو قضاوت کردن وجود ندارد و شما بعد از مدتی به راحتی وارد یک فضای تعامل و گفتگوی دوستانه و فارغ از فشار و تنش خواهید شد. با تشکر از تماس شما