با سلام.دوست خوبم به نظر می آید شما در برخورد با این مزاحمت های ذهنی دچار نوعی ناامیدی شده اید به نحوی که نامیدی خیلی بیشتر از افکار مزاجم شما را ازار می دهد در حالی که هر بیماری قابل درمان است و وسواس و یا اضطراب و یا افسردگی و ... چیزی نیست که لاعلاج خوانده شده باشد .منتها بایدصبور باشید و با پزشک خود در ارتباط بوده و او را از احوال خود مطلع کنید. مسلما پزشک به اطلاعاتی که شما به او می دهید نیاز دارد تا در صورت نیاز در مورد دارو ها تجدید نظر کند .بدانید که اولین عامل تاثیر گذاری هر روش و یا دارو باور مثبت شماست . مطمئنا باور منفی تاثیر گذاری را کاهش می دهد . لذا باید به خود بیاموزید که هر امری به واسطه امری دیگر می تواند بهبود یابد . این حالت های درونی شما هم با دارو قابل درمانند . لذا خوش بینانه دارو ها را مصرف کنید . به خود زمان دهید تا دارو ها قدرت تاثیر گذاری پیدا کنند . مصرف دارو را قطع نکنید . حتما هر گونه وضعیت جدید را به اطلاع پزشک برسانید .علاوه بر دارو باید از روش های رفتاری هم استفاده کنید . ورزش هایی مثل یوگا ربای افزایش تمرکز و شادابی، شنا، دویدن، و ... می تواند موثر باشد .انجام تمرین های ریلکسیشن هر روزه به ارامش شما کمک می کند .بدانید که شما قدرت غالب امدن بر افکار خود را دارید لذا تسلیم آنها نشوید . در اینمواقع چشمان خود را ببندید. چند نفس عمیق بکشید . و عضلات خود را ریز به ریز شل و رها کنید و دقایقی در این حالت باقی بمانید تا آرامش لازم را پیدا کنید .
