با عرض سلام
من دانشجوی سال دوم رشته مهندسی برق هستم.از همان کودکی به دلیل مشکلات خانوادگی دچار استرس زیادی می شدم.تا اینکه در سال دوم دبیرستان بیماری پوستی گرفتم و دکتر علت ان را استرس و اعصاب تشخیص داد.از ان موقع به بعد ناراحتی من دوتا شد.همیشه سعی می کردم خودم را اروم کنم اما فایده نداشت تا امروز که بیماریم پیشرفت کرده( اما خدا را شکر هنوز زیاد نیست ) هم استرسم.اما حالا تصمیم گرفته ام تا بیشتر مثبت فکر کنم و شاد باشم تا ناراحتی را از بین ببرم.به نظر شما مراجعه به روانپزشک نیاز هست یا نه؟ لطفا من را راهنمایی کنید

با سلام.اگر شما به روش های خودسازی موفق نشوید استرس خود را کنترل کنید مسلما باید به روان پزشک مراجعه کنید اما این خیلی خوبه که شما تصمیم جدیدی گرفته اید . باید سعی کنید هر امری را تا حد امکان کوچک و بی اهمیت جلوه دهید . این مسئله امکان پذیر است و به خواست شما نیاز دارد و هر مسئله ای یا حل شدنی است و با پذیرفتنی . بنابراین یا باید با منطق و آرامش و مشورت و تفکر ان را حل کنید و یا ان را بپذیرید و با بودنش سازگار باشید . سعی کنید برنامه های ورزشی داشته باشید . بوگا کار کنید .شنا کنید .فعال باشید و خود را در گیر حواشی نکنید . تا می توانید از جزئی نگری دوری کنید و ...توجه نکردن: سعی کنید با خاطرات گذشته زندگی نکنید و به آن چیزی که می‌توانید تغییر دهید، فکر کنید و مابقی را در مسیرش به حال خود رها کنید. فکر کردن به مسائلی که کنترل آن در دست شما نیست تنها انرژی شما را به هدر می دهد. تکنیک رها کردن یکی از بهترین راه‌های کاهش اضطراب شماست. شکستن چرخه اضطراب: وقتی که احساس اضطراب دارید، تند و سریع راه بروید یا به دنبال یک سرگرمی باشید. شاید بروز اضطراب، باعث کسالت و بی حوصلگی و رخوت بوده و این تمرینات برای شما سخت باشد اما به این صورت چرخه اضطرابتان شکسته می‌شود. صحبت کردن با دیگران: مشکلات خود را با دوستانتان در میان بگذارید یا با کسی که باعث ایجاد ژرف‌شدگی در شما می‌شود مشورت بکنید. تخلیه روانی عامل بسیار مهمی برای کاهش احساسات منفی و سبک شدن است. در این صورت مطمئن باشید اضطراب کمتری را تجربه خواهید کرد و از سلامت روانی بیشتری بهره‌مند خواهید شد.به ذهن خود استراحت بدهید. تجسم یک منظره‌ی زیبا می‌‌تواند ذهن شما را از یک موقعیت استرس زا دور کند. هر گاه فرصت کردید، چشم های خود را ببندید و مکانی آرام و زیبا را در ذهن خود مجسم کنید. سعی کنید تمام جزئیات آن مکان را احساس کنید. ( نوای دلنشین، منظره‌ی زیبا، عطر دل انگیز و … ) هم‌چنین می‌‌توانید با خواندن یک کتاب و یا گوش کردن به یک موسیقی آرام و دل‌نشین، اضطراب را از خود برانید.سرگرمی مورد علاقه‌ی خود را پیدا کنید و به‌طور منظم به انجام آن بپردازید. ورزش، کارهای هنری، رسیدگی به گل‌ها و باغچه و … در زمانی‌که مضطرب هستید می‌‌تواند شما را آرام کند و انرژی بیش‌تری به شما بدهد. به‌خاطر داشته باشید که جسم و روح جدایی ناپذیرند.در لحظه باشید! به طور مثال بهتر است که هنگام صرف شام با خانواده به جای نگرانی برای قرار ملاقات روز آینده با پزشک تان، به غذا، جمع خانواده و صحبت تان فکر نمایید.برای انجام هر کاری، زمان مشخصی را اختصاص دهید.زمانی که با تلفن صحبت می کنید، به جای انجام همزمان کارها، بهتر است به راحتی بنشینید و به مکالمه خود تمرکز کنید و نیز زمانی که با کامپیوتر کار می کنید به کار یا پروژه دیگری نپردازید.بهتر است که ابتدا کار نخست را به اتمام برسانید سپس به کار دیگری بپردازید.کمک کردن به دیگران باعث می شود تا بسیاری از مشکلات خودتان هم برایتان حل شود و در ضمن باعث ارتباط اجتماعی بیشتر نیز می گردد.ایمان مذهبی و خوش بینی به تلقی انسان از جهان شکل خاصی می دهد، به این نحو که آفرینش را هدفدار و هدف را خیر و تکامل و سعادت معرفی می کند. طبعاً این طرز تلقی از جهان دید انسان را نسبت به نظام کلی هستی و قوانین حاکم بر آن خوش بینانه می سازد. لازم به تذکر است که یکی از راههای تقویت این خوش بینی استفاده از لحظه هاست.از آنجایی که افراد شاد بیشتر از دیگران مایل به کمک دیگران کمک هستند، هم یاری با دیگران، شادی و رضایت فرد را افزایش می دهد.یکی از تحقیقات حاکی از آن است که کمک داوطلبانه باعث افزایش شادی، رضایت از زندگی، عزت نفس، تسلط بیشتر به زندگی، سلامت بدنی و کاهش اضطراب می شود.به دست آوردن رضایت در زندگی برای بهداشت روانی لازم است. و این رضایت تنها در سایه ایمان به خدا کسب می شود. فردی که ایمان دارد که تنها باید خدا را راضی کند دیگر نگران راضی کردن دیگران از خود نیست. فردی که برایش رضایت کسب شود و کسب رضایت برای دیگران برای او مهمتر از کسب رضایت برای خودش باشد از نظر عاطفی رشد یافته است. از ترس و اضطراب و تنش نسبتاً راحت است. بر مشکلات غلبه می کند و به سوی مقصد پیش می تازد.