با سلام و عرض ادب اولا تقاضا می کنم پس از مطالعه مشکلم مرا نترسانید شاید همین جمله وضعیت روحی مرا روشن کند من فردی عاطفی هستم از حضور درمحیطهای کوچک و تاریک می ترسم ازاشنیدن خبر مریضی نزدیکان و یا بروز حادثه برای آنان و بویژه یرای فرزندانم بشدت دچار اضطراب می شوم طوریکه احساس می کنم همه جا تنگ است و باید به یک جای باز تر بروم نفس کشیدن هم برایم مشکل می شود و حتی گاهی گریه میکنم این حالت نیم ساعت ادامه دارد با هر مریضی فکر می کنم سرطان گرفته ام و شبها مدت زیادی بیدارم و راه می روم و فکر مکنم اما در محیط کار فردی شاد و با روحیه ام و این حالتها فقط در مواقع فوق بسراغم می آید و مرا رنج می دهد لطفا مر راهنمایی کنید متشکرم
با سلام.برادر ارجمند این مسئله به نوعی ترس از فضاهای بسته در روان شناسی اشاره دارد که قابل درمان است .لذا با مراجعه به روان شناس روش حساسیت زدایی می توانید درمان موفقی داشته باشید . "اشخاص به شدت هوشمند،بافراست،خیال پرداز، خلاق، دلسوز، علاقه مند، همدل، با احساس مسیولیت شدید و موفق کسانی هستند که با اختلال اضطرابی رو به رو می گردند.با فکر و خیال هایی که به سرمان می زند باید به شدت باهوش و خلاق باشیم که سناریوهای وحشتناک تخیلی را به ذهنمان راه دهیم،(که فوبیایی ها اینگونه هستند).فوبیایی ها انسانهایی خوب و مهربان هستند.اضطرابی ها شوهران و زنانی با همّیت، عشاقی خلاق و بدعت گزار،شهروندانی با وفا و صمیمی و کارکنانی با وجدان هستند،اما به لحاظ ژنتیکی با خواصی متولد می شوند که گرفتار اختلالات اضطرابی می گردند.بیماری همه ی فوبیا ها و وسواسها اجتناب کردن است.اولین باری که تحت تأثیرهراس،از چیزی اجتناب می کنید شروع بیماری است . وقتی بیماری شروع می شود،زندگی فرد را مختل می کند.اجتناب تمرین کردن ترس است و بر دامنه ی هراس می افزاید. هر گاه از صحنه ی هراس برانگیز اجتناب می کنید یک امر منفی را تقویت می کنید این پدیده روانی است که ندانسته بر هراس شما می افزاید. وقتی فوبیا یا وسواس شروع می شود، اگر درمان نگردد بد و بدتر می شود.از فرایندی تبعیت می کند که به آن فراگیر شدن یا تعمیم یافتن می گویند و به عبارت دیگر بر دامنه و شدت آن افزوده می شود. تنها راه غلبه بر فوبیا یا وسواس از طریق موفقیت های تکراری و تجربه کردن موفقیت است و موفقیت در اینجا به این معنا است که خود را به عمد و قصد در معرض هراس قرار بدهید. راه میانبری وجود ندارد، بنابراین اگر در معرض درمان های رفتاری، شناختی و برنامه های درمانی حساسیت زدایی تجربی و آموزش های روانی قرار نگرفته اید به درستی درمان نشده اید". " انجمن علمی روان شناسی. "
عنوان سوال:

با سلام و عرض ادب
اولا تقاضا می کنم پس از مطالعه مشکلم مرا نترسانید شاید همین جمله وضعیت روحی مرا روشن کند من فردی عاطفی هستم از حضور درمحیطهای کوچک و تاریک می ترسم ازاشنیدن خبر مریضی نزدیکان و یا بروز حادثه برای آنان و بویژه یرای فرزندانم بشدت دچار اضطراب می شوم طوریکه احساس می کنم همه جا تنگ است و باید به یک جای باز تر بروم نفس کشیدن هم برایم مشکل می شود و حتی گاهی گریه میکنم این حالت نیم ساعت ادامه دارد با هر مریضی فکر می کنم سرطان گرفته ام و شبها مدت زیادی بیدارم و راه می روم و فکر مکنم اما در محیط کار فردی شاد و با روحیه ام و این حالتها فقط در مواقع فوق بسراغم می آید و مرا رنج می دهد لطفا مر راهنمایی کنید متشکرم


پاسخ:

با سلام.برادر ارجمند این مسئله به نوعی ترس از فضاهای بسته در روان شناسی اشاره دارد که قابل درمان است .لذا با مراجعه به روان شناس روش حساسیت زدایی می توانید درمان موفقی داشته باشید . "اشخاص به شدت هوشمند،بافراست،خیال پرداز، خلاق، دلسوز، علاقه مند، همدل، با احساس مسیولیت شدید و موفق کسانی هستند که با اختلال اضطرابی رو به رو می گردند.با فکر و خیال هایی که به سرمان می زند باید به شدت باهوش و خلاق باشیم که سناریوهای وحشتناک تخیلی را به ذهنمان راه دهیم،(که فوبیایی ها اینگونه هستند).فوبیایی ها انسانهایی خوب و مهربان هستند.اضطرابی ها شوهران و زنانی با همّیت، عشاقی خلاق و بدعت گزار،شهروندانی با وفا و صمیمی و کارکنانی با وجدان هستند،اما به لحاظ ژنتیکی با خواصی متولد می شوند که گرفتار اختلالات اضطرابی می گردند.بیماری همه ی فوبیا ها و وسواسها اجتناب کردن است.اولین باری که تحت تأثیرهراس،از چیزی اجتناب می کنید شروع بیماری است . وقتی بیماری شروع می شود،زندگی فرد را مختل می کند.اجتناب تمرین کردن ترس است و بر دامنه ی هراس می افزاید. هر گاه از صحنه ی هراس برانگیز اجتناب می کنید یک امر منفی را تقویت می کنید این پدیده روانی است که ندانسته بر هراس شما می افزاید. وقتی فوبیا یا وسواس شروع می شود، اگر درمان نگردد بد و بدتر می شود.از فرایندی تبعیت می کند که به آن فراگیر شدن یا تعمیم یافتن می گویند و به عبارت دیگر بر دامنه و شدت آن افزوده می شود. تنها راه غلبه بر فوبیا یا وسواس از طریق موفقیت های تکراری و تجربه کردن موفقیت است و موفقیت در اینجا به این معنا است که خود را به عمد و قصد در معرض هراس قرار بدهید. راه میانبری وجود ندارد، بنابراین اگر در معرض درمان های رفتاری، شناختی و برنامه های درمانی حساسیت زدایی تجربی و آموزش های روانی قرار نگرفته اید به درستی درمان نشده اید". " انجمن علمی روان شناسی. "





سوال مرتبط یافت نشد
مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین