با سلام.دوست عزیز برای مصرف دارو باید به روان پزشک مراجعه کنید تا برای مدتی تحت درمان قرار بگیرید. اما باید در نظر داشته باشید که داروی صرف هم تا حدی می تواند مشکل گشا باشد . در گام بعدی باید خود شما با تمرین های رفتاری و ذهنی به بهبودی خود کمک کنید . گذشته ها را باید فراموش کنید و اکنون بدون این که آن را بهانه کنید بخواهید تا با این احساس های منفی مقابله کنید . درست است که برخی موارد برای هرکسی تحریک پذیری و عصبانیت به دنبال داره اما با خودگویی های مثبت و تمرکز حواس بر مسایل دیگر باید از ایجاد این حس خودداری کنید .در ضمن تمرین های ریلکسیشن و تنفس عمیق نیز در ایجاد آرامش بسیار موثر است .از تفکرات ناامید کننده و یا پرداختن به موضوع های ناراحت کننده و غیر ضروری نیز بپرهیزید .درمان تا حد زیادی به همکاری شما بستگی دارد پس از آغاز درمان دارویی با ما در ارتباط باشید .
سلام و خسته نباشید
من پسری 21 ساله هستم که متاسفانه در سن 6 سالگی پدرم را از دست دادم. در خانواده ای زندگی کردم
مدام بین آنها دعوا بوده و من چون فرزند کوچک بودم همه اینها را شاهد و زجر کشیدم.
متاسافه در این سال ها دچار مشکلاتی از لحاظ روانی شده ام. در محل کار که هستم در بعضی مواقع
حالم خوب است ولی پیش میاد که استرس بدی روی من غلبه می کنه. نا خودآگاه احساس لرز بهم دست میده.
دست هام و کف پاهام احساس سردی و عرق دارن. احساس باد معده و دل پیچه و اسهال کل بدن من رو فرا میگیره.
با این شرکت خیلی وقت است که کار می کنم ولی هنوز این مشکلات و استرس رو دارم.
بعد توی جمع هم بعضی وقتها می خوام صحبت کنیم و با بچه ها گپ و گفت داریم اینجوری میشم.
در ضمن خیلی عصبانی ام و کوچکترین صداها مثلا صدای دهان کسی رو بشنوم عصبانی میشم جوری که دوست دارم
شدیدا باهاش برخورد کنم. مثلا شدیدا از برادرم متنفرم و اگر صدایی ازش در بیاد دوست دارم بهش حمله ور بشم.
متاسافنه اینجوری شدم , البته این رو توی خانواده بیشتره , یعنی توی خیابان به مردم اینجوری نیستم.
دوست دارم بیشتر توی محیط ساکت بشینم فکر کنم و داخل دستشویی پیش میاد که به خودم میام میبینم
1 ربع فقط فکر کردم.
متاسفانه کار من با روانشناسی و گفتاردرمانی حل نمیشه. باید دارو مصرف کنم.
اگر میشه من رو راهنمایی کنید.
ممنون
با سلام.دوست عزیز برای مصرف دارو باید به روان پزشک مراجعه کنید تا برای مدتی تحت درمان قرار بگیرید. اما باید در نظر داشته باشید که داروی صرف هم تا حدی می تواند مشکل گشا باشد . در گام بعدی باید خود شما با تمرین های رفتاری و ذهنی به بهبودی خود کمک کنید . گذشته ها را باید فراموش کنید و اکنون بدون این که آن را بهانه کنید بخواهید تا با این احساس های منفی مقابله کنید . درست است که برخی موارد برای هرکسی تحریک پذیری و عصبانیت به دنبال داره اما با خودگویی های مثبت و تمرکز حواس بر مسایل دیگر باید از ایجاد این حس خودداری کنید .در ضمن تمرین های ریلکسیشن و تنفس عمیق نیز در ایجاد آرامش بسیار موثر است .از تفکرات ناامید کننده و یا پرداختن به موضوع های ناراحت کننده و غیر ضروری نیز بپرهیزید .درمان تا حد زیادی به همکاری شما بستگی دارد پس از آغاز درمان دارویی با ما در ارتباط باشید .