با عرض سلام من قبلا وسواس داشتم...در مورد تمیز بودن چیزی یا جایی و مکانی.تقریبا همزمان وسواس در نماز خواندن هم به اینها اضافه شد و آنطور که باید نتونستم با خلوص نیت و آرامش،بدون هجوم فکرهای بی خود و اکثر اوقات ناپاک ,نماز بخونم. بعد ازدواج وسواس اولیم کم و تا حدودی از بین رفته ولی وسواس در نماز همچنان پایدار مانده... طوری که می خواهم نماز را بخوانم و برای اینکه از هجوم افکار در امان بمانم ,عجله میکنم تا زودتر نماز را تمام کنم و این باعث احساس گناه و اضطراب و عذاب وجدان در من شده است و همچنان افکار همراهیم میکنند.آیا نیاز به مراجعه به مراکز روانشناسی را در من میبینید؟ خواهش میکنم راهنماییم کنید. با تشکر و آرزوی سلامتی برای شما مشاور گرامی.
با سلام.اگر شما بابت تمام کردن نماز خود و سرعت بخشید ن به آن برای رهایی از شکیات واجبات را حذف نمی کنید جایی برای عذاب وجدان وجود ندارد . افراد وسواسی موظفند بدون توجه به افکار خود رفتار و عمل را مطابق دستور انجام دهند و حتی اگر یقین دانستند که این رفتار نادرست است به ان اعتنا نکنند تا وسواس در انها کم رنگ شود . لذا در صورتی که نماز خود را درست و با سرعت می خوانید دیگر جایی برای احساس گناه نیست!!!!!!!!توصیه من این است که سعی کنید در طی نماز خود با حالتی از آرامش همراه باشید و مدام خود را به آرامی دعوت کنید . و با تفکر در مورد این آرامش خود معانی آیات ، ذهن را از افکار وسواسی منحرف کنید . حتی اگر شکی کردید با توجه به مسئله" کثیر الشک باید موردبی اعتنایی قرار بگیره":به شک خود توجه نکنید . شاید برای دویا سه روز مضطرب شوید اما وقتی وسواس با بی اعتنای روبرو شود سیطره خود را کاهش می دهد و مقابله هم راحت تر می شود . از عالمی شنیدم که فرد وسواسی باید آن قدر به زعم خود نماز را باطل بخواند تا شک های خود را خاموش کند .با این تمرین باز هم با ما در ارتباط باشید .
عنوان سوال:

با عرض سلام
من قبلا وسواس داشتم...در مورد تمیز بودن چیزی یا جایی و مکانی.تقریبا همزمان وسواس در نماز خواندن هم به اینها اضافه شد و آنطور که باید نتونستم با خلوص نیت و آرامش،بدون هجوم فکرهای بی خود و اکثر اوقات ناپاک ,نماز بخونم.
بعد ازدواج وسواس اولیم کم و تا حدودی از بین رفته ولی وسواس در نماز همچنان پایدار مانده...
طوری که می خواهم نماز را بخوانم و برای اینکه از هجوم افکار در امان بمانم ,عجله میکنم تا زودتر نماز را تمام کنم و این باعث احساس گناه و اضطراب و عذاب وجدان در من شده است و همچنان افکار همراهیم میکنند.آیا نیاز به مراجعه به مراکز روانشناسی را در من میبینید؟
خواهش میکنم راهنماییم کنید.
با تشکر و آرزوی سلامتی برای شما مشاور گرامی.


پاسخ:

با سلام.اگر شما بابت تمام کردن نماز خود و سرعت بخشید ن به آن برای رهایی از شکیات واجبات را حذف نمی کنید جایی برای عذاب وجدان وجود ندارد . افراد وسواسی موظفند بدون توجه به افکار خود رفتار و عمل را مطابق دستور انجام دهند و حتی اگر یقین دانستند که این رفتار نادرست است به ان اعتنا نکنند تا وسواس در انها کم رنگ شود . لذا در صورتی که نماز خود را درست و با سرعت می خوانید دیگر جایی برای احساس گناه نیست!!!!!!!!توصیه من این است که سعی کنید در طی نماز خود با حالتی از آرامش همراه باشید و مدام خود را به آرامی دعوت کنید . و با تفکر در مورد این آرامش خود معانی آیات ، ذهن را از افکار وسواسی منحرف کنید . حتی اگر شکی کردید با توجه به مسئله" کثیر الشک باید موردبی اعتنایی قرار بگیره":به شک خود توجه نکنید . شاید برای دویا سه روز مضطرب شوید اما وقتی وسواس با بی اعتنای روبرو شود سیطره خود را کاهش می دهد و مقابله هم راحت تر می شود . از عالمی شنیدم که فرد وسواسی باید آن قدر به زعم خود نماز را باطل بخواند تا شک های خود را خاموش کند .با این تمرین باز هم با ما در ارتباط باشید .





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین