با سلام. بابت این موضوع بسیار متاثر شدم و از خداوند می خوام به شما و همسرتون صبر دهد .دوست گلم مصیبت بزرگی رخ داده اما ناراحت کردن خود و احیانا همسرتون می تونه این داغ را دو چندان کنه. اگر چه لازم است با ابراز احساسات خود تخلیه هیجانی داشته باشید اما در کنار این قضیه باید سعی کنید به بشارت هایی که خداوند درا ین مصائب به بندگان می دهد امیدوار باشید و خود را نوید دهید . سعی کنید با فعالیت های مختلف و مشغول نگه داشتن خود به برنامه های مورد علاقه زمان کمتری را به فکر کردن و تازه کردن خاطرات پسر گلتون اختصاص دهید . ناراحتی شما با افکار سوزناک در مورد فرزندتون تشدید میشه سعی کنید حتی الامکان به مصلحت خداوندی بیاندیشید و خود را به یقین برسانید که در این واقعه خیر در کار بوده . فرصتهایی را فراهم کنید تا با یکدیگر برخی کارهای مورد علاقه مانند قدم زدن، دیدن فیلم و... را انجام دهید.حداقل به مدت یکسال، از انجام تغییرات اساسی در زندگی تان پرهیز کنید.زمان مشخصی را برای با یکدیگر بودن و صحبت کردن با یکدیگر اختصاص دهید تا به این طریق به احساس مشترکی دست یابید.یکی از اصحاب پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرزندش را از دست داده بود، حضرت(صلی الله علیه وآله) دستور نوشتن نامه ای به این مضمون را به او دادند:(خداوند متعال، اجر تو را افزون کند و به تو صبر و شکیبایی دهد!... مبادا با جزع و بی تابی، اجر خود را از بین ببری و فردای قیامت به خاطر از دست دادن ثواب صبر بر مصیبت، پشیمان گردی، هنگامی که ثواب و مصیبتت را ببینی، می فهمی که مصیبت از آن کوتاه تر بوده است و بدان! جزع و بی تابی، عزیز از دست رفته را باز نمی گرداند، غم و اندوه، قضای الهی را تغییر نمی دهد و آنچه از پاداش، در برابر از دست دادن فرزند بر تو نازل شده، تأسّفت را از میان می برد).(میزان الحکمه، جلد 2، )
سلام سرکارخانم کهتری .من می خواهم با شما درد ودل کنم و راهنمایی شما را می خواهم. من و شوهرم و پسر10ماه ها به نام ارش درتارخ2مهر رفتیم با ماشین خودمان گشت ولی متاسفانه موقع برگشتن تصادف سختی کردیم و ارش را از دست دادیم البته خدا را شکر شوهرم مقصر نبود. مشکل من این است که هنوز به نبود ارش کنار نیامدم وکارم شده گریه و غصه و همش دوست دارم بشینم و به کارهای ارش فکر کنم ارش من بچه خیلی باهوشی بود. الان اطرافیان می گویند باید زود صاحب یه بچه دیگه بشوید و من هم خودم موافقم ولی چکار کنم تا از حال و هوای غم و اندوه کنار بیایم. در ضمن خانم کهتری من اصلا جنسیت بچه برام مهم نبوده ولی دوست دارم و از خدا میخواهم که باز یه پسر بدهد تا اسمش ارش بگذارم بلکه دلم و روحم و فکرم اروم بگیره . لطفا بگویید من چه کنم؟
با تشکر
فاطمه
با سلام. بابت این موضوع بسیار متاثر شدم و از خداوند می خوام به شما و همسرتون صبر دهد .دوست گلم مصیبت بزرگی رخ داده اما ناراحت کردن خود و احیانا همسرتون می تونه این داغ را دو چندان کنه. اگر چه لازم است با ابراز احساسات خود تخلیه هیجانی داشته باشید اما در کنار این قضیه باید سعی کنید به بشارت هایی که خداوند درا ین مصائب به بندگان می دهد امیدوار باشید و خود را نوید دهید . سعی کنید با فعالیت های مختلف و مشغول نگه داشتن خود به برنامه های مورد علاقه زمان کمتری را به فکر کردن و تازه کردن خاطرات پسر گلتون اختصاص دهید . ناراحتی شما با افکار سوزناک در مورد فرزندتون تشدید میشه سعی کنید حتی الامکان به مصلحت خداوندی بیاندیشید و خود را به یقین برسانید که در این واقعه خیر در کار بوده . فرصتهایی را فراهم کنید تا با یکدیگر برخی کارهای مورد علاقه مانند قدم زدن، دیدن فیلم و... را انجام دهید.حداقل به مدت یکسال، از انجام تغییرات اساسی در زندگی تان پرهیز کنید.زمان مشخصی را برای با یکدیگر بودن و صحبت کردن با یکدیگر اختصاص دهید تا به این طریق به احساس مشترکی دست یابید.یکی از اصحاب پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرزندش را از دست داده بود، حضرت(صلی الله علیه وآله) دستور نوشتن نامه ای به این مضمون را به او دادند:(خداوند متعال، اجر تو را افزون کند و به تو صبر و شکیبایی دهد!... مبادا با جزع و بی تابی، اجر خود را از بین ببری و فردای قیامت به خاطر از دست دادن ثواب صبر بر مصیبت، پشیمان گردی، هنگامی که ثواب و مصیبتت را ببینی، می فهمی که مصیبت از آن کوتاه تر بوده است و بدان! جزع و بی تابی، عزیز از دست رفته را باز نمی گرداند، غم و اندوه، قضای الهی را تغییر نمی دهد و آنچه از پاداش، در برابر از دست دادن فرزند بر تو نازل شده، تأسّفت را از میان می برد).(میزان الحکمه، جلد 2، )