باسلام و عرض خسته نباشید؛ شهر محل سکونت تهران. سن 22. تحصیلات خود را در مقطع لیسانس ب اتمام رسانده برای فوق میخوانم. مجرد. تعداد افراد خانواده 4 نفر. قشر متوسط جامعه. قریب به یک سال و نیم هست ک با پسری آشنا شدم و نزدیک به شش ماه است که حرفهایی مبنی بر ازدواج که پیشنهادش از طرف خودشون بود بیمان رد و بدل شده. 25 سال سن دارند و ترم اخر فوق لیسانس هستند اما هنوز سربازی نرفتند. یکی دوباری ک ازش پرسیدم کی قراره بیای میگه درسم تموم شه تکلیف سربازیم مشخص شه کار خوب پیدا کنم بعد و من فقط میگم باشه. تا بحال تو منگنه نذاشتمش که فکر کنه من هول هستم چون خودم هنوز شرایط ازدواج رو ندارم اما موضوع اینجاست ک من این موضوع رو با مادرم درمیان گذاشتم که چنین فردی در زندگی من وجود داره و اون هم میگه این قضیه بیشتر از یک سال نهایتا دوسال نباید ادامه پیدا کنه، از طرف دیگه خواستگار هم دارم و علاقه ای به هیچ کدومشون ندارم. الان سوال من اینجاست که چه رفتاری باید با این فرد داشته باشم ک هم تو منگنه نذاشته باشمش هم وادارش کنم زودتر به خودش بجنبه و تصمیمش رو بگیره چون چند ماه پیش میگفت شاید واسه دکتری بخونم. قبلا از راهنمایی شما سپاس گذارم.
باسلامدوست عزیز ادامه تحصیل هیچ منافاتی با تشکیل زندگی نداردشخصی که مصمم به ازدواج باشد با هیچ بهانه ای به فردا نمی اندازدکمی در این مساله نکته سنج باشیدشما می توانید اقدام کنید و مدتی را برای امادگی بیشتر رسما نامزد باشید و این کار تنها فرقش با شرایط کنونیتان این است که تکلیف هردو مشخص استسعی کنید در تصمیم خودتان جدی باشیدممکن است اگر همینطور به رابطه نامشخصتان ادامه دهید بعدها پشیمان شوید
عنوان سوال:

باسلام و عرض خسته نباشید؛
شهر محل سکونت تهران. سن 22. تحصیلات خود را در مقطع لیسانس ب اتمام رسانده برای فوق میخوانم. مجرد. تعداد افراد خانواده 4 نفر. قشر متوسط جامعه.
قریب به یک سال و نیم هست ک با پسری آشنا شدم و نزدیک به شش ماه است که حرفهایی مبنی بر ازدواج که پیشنهادش از طرف خودشون بود بیمان رد و بدل شده. 25 سال سن دارند و ترم اخر فوق لیسانس هستند اما هنوز سربازی نرفتند. یکی دوباری ک ازش پرسیدم کی قراره بیای میگه درسم تموم شه تکلیف سربازیم مشخص شه کار خوب پیدا کنم بعد و من فقط میگم باشه. تا بحال تو منگنه نذاشتمش که فکر کنه من هول هستم چون خودم هنوز شرایط ازدواج رو ندارم اما موضوع اینجاست ک من این موضوع رو با مادرم درمیان گذاشتم که چنین فردی در زندگی من وجود داره و اون هم میگه این قضیه بیشتر از یک سال نهایتا دوسال نباید ادامه پیدا کنه، از طرف دیگه خواستگار هم دارم و علاقه ای به هیچ کدومشون ندارم. الان سوال من اینجاست که چه رفتاری باید با این فرد داشته باشم ک هم تو منگنه نذاشته باشمش هم وادارش کنم زودتر به خودش بجنبه و تصمیمش رو بگیره چون چند ماه پیش میگفت شاید واسه دکتری بخونم.
قبلا از راهنمایی شما سپاس گذارم.


پاسخ:

باسلامدوست عزیز ادامه تحصیل هیچ منافاتی با تشکیل زندگی نداردشخصی که مصمم به ازدواج باشد با هیچ بهانه ای به فردا نمی اندازدکمی در این مساله نکته سنج باشیدشما می توانید اقدام کنید و مدتی را برای امادگی بیشتر رسما نامزد باشید و این کار تنها فرقش با شرایط کنونیتان این است که تکلیف هردو مشخص استسعی کنید در تصمیم خودتان جدی باشیدممکن است اگر همینطور به رابطه نامشخصتان ادامه دهید بعدها پشیمان شوید





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین