احترام
احترام به معنی حرمت نگه داشتن و ارج نهادن می باشد. از احترام به مناسبت در بابهای بسیاری مانند طهارت، حج، جهاد، تجارت، مضاربه، مزارعه، عاریه، نکاح، طلاق، حدود و دیات سخن رفته است.
سلام و احترام
پسر 26 ساله و دانشجوی رشته کارشناسی ارشد هستم.
از لحاظ شخصیتی فردی نسبتا پرخاش جو,حساس و کمی کم حوصله هستم.
و از این بابت در مورد ازدواج نگران می باشم.
افرادی با خصوصیت اخلاقی بنده باید با چه اشخاصی ازدواج کنند که در زندگی مشترک هم زن و هم مرد مشکلات کم تری داشته باشند؟
دختر آرام یا دختری دقیقا مطابق خصوصیت اخلاقی خودم؟
و اصولا برای رفع این مشکل قبل از ازدواج چه راه حلی را توصبه میکنید؟
با سپاس
باسلامدختری با خصوصیات اخلاقی خودتان که اصلا توصیه نمی شوداما لازم هست بطور کلی شما قبل از اینکه اقدام به انتخاب همسر کنید روی خودتان در رابطه با اصلاح رفتارهای پرخاشجویانه تان کار کنیددر این رابطه می تواند در کارگاه هایی که در مراکز مشاوره و خانه های سلامت شهرداری با عنوان مهارت های کنترل خشم برگزار می شود شرکت کنید و با تمرینات روی خودتان این مساله را حداقل کمتر کنیدیا مستقیما برای کار کردن و شناخت بیشتر روی مشکلات رفتاری خود به مشاور مراجعه فرماییدموفق باشید
باسلامدختری با خصوصیات اخلاقی خودتان که اصلا توصیه نمی شوداما لازم هست بطور کلی شما قبل از اینکه اقدام به انتخاب همسر کنید روی خودتان در رابطه با اصلاح رفتارهای پرخاشجویانه تان کار کنیددر این رابطه می تواند در کارگاه هایی که در مراکز مشاوره و خانه های سلامت شهرداری با عنوان مهارت های کنترل خشم برگزار می شود شرکت کنید و با تمرینات روی خودتان این مساله را حداقل کمتر کنیدیا مستقیما برای کار کردن و شناخت بیشتر روی مشکلات رفتاری خود به مشاور مراجعه فرماییدموفق باشید
عنوان سوال:
سلام و احترام
سلام و احترام
پسر 26 ساله و دانشجوی رشته کارشناسی ارشد هستم.
از لحاظ شخصیتی فردی نسبتا پرخاش جو,حساس و کمی کم حوصله هستم.
و از این بابت در مورد ازدواج نگران می باشم.
افرادی با خصوصیت اخلاقی بنده باید با چه اشخاصی ازدواج کنند که در زندگی مشترک هم زن و هم مرد مشکلات کم تری داشته باشند؟
دختر آرام یا دختری دقیقا مطابق خصوصیت اخلاقی خودم؟
و اصولا برای رفع این مشکل قبل از ازدواج چه راه حلی را توصبه میکنید؟
با سپاس
پاسخ:
باسلامدختری با خصوصیات اخلاقی خودتان که اصلا توصیه نمی شوداما لازم هست بطور کلی شما قبل از اینکه اقدام به انتخاب همسر کنید روی خودتان در رابطه با اصلاح رفتارهای پرخاشجویانه تان کار کنیددر این رابطه می تواند در کارگاه هایی که در مراکز مشاوره و خانه های سلامت شهرداری با عنوان مهارت های کنترل خشم برگزار می شود شرکت کنید و با تمرینات روی خودتان این مساله را حداقل کمتر کنیدیا مستقیما برای کار کردن و شناخت بیشتر روی مشکلات رفتاری خود به مشاور مراجعه فرماییدموفق باشید
- [سایر] باعرض سلام وخسته نباشید خدمت شما مشاو گرامی دکتر من دختری 29 ساله ام کارمند بامدرک کارشناسی ارشد ویک خانواده ی موفق به طوری که خواهران وبرادرانم همه کارشناسی ارشد به بالا و کارمند و دارای زندگی بسیار موفق می باشند من دختر آخر خانواده می باشم و هنوز موفق به ازدواج نشده ام خواستگارانی که دارم همه از لحاظ اخلاقی مشکلی دارند که من با آن نمیتوانم کنار2 بیایم مثلا یکی بددهن است یکی عصبی است حتما میپرسید ازکجا میدانم ?!? ازآنجاکه همه خواستگاران من کسانی هستند که خودم را دیده اندومن آنها را میشناخته ام مثل همکار همکلاسی و000 بزرگترازاین مشکل این است که هیچ کدام کار درستی ندارند آنهایی هم که دارند مادرشان مرا نپسندیده خلاصه همیشه یه سنگی بوده که بخوره به پای لنگه حال من مانده ام احساسی که دارد دیوانه ام می کند چرا کسی دوستم ندارد ?!? چرا نیمه گمشده ی من نمی آید ?!?
- [سایر] سلام خسته نباشید وقت شما بخیر . من جوانی 27 ساله هستم که با دختری 32 ساله که ساکن تهران هستیم اشنا شده ام و چندین جلسه با هم صحبت کره ایم در زمینه های مختلف هم خانواده من و هم خانواده دختر خانوم در جریان ملاقات ما بوده اند من سه تا خواهر دارم و دو تا برادر در ضمن دو تا خواهر و یکی از برادرام ازدواج کردن. دوختر خانم یک خواهر و یک برادر داره که هیچ کدام ازدواج نکردن هر دوی ما در این زمینه ها به نقطه مشترک رسیده ایم اسلیت خانواده دختر لور هستن اسلیت خانواده من همدانی هستن تا حدودی ما هم لور محسوب میشویم تحصیلات و مدارک من :کاردانی نرم افزار کامپیوتر تحصیلات و مدارک دختر خانم:کاردانی تربیت مربی شغل من : مغازه خدمات کامپیوتری شغل دختر خانوم : اداره یکی از ارگان ها خانواده من از لحاظ مذهبی : معمولی خانواده دختر خانم از لحاظ مذهبی : معمولی شغل پدر من : ساختمانی شغل در دختر خانم : بازنشسته نکته : بیماری ها برادر دختر خانم دارای بیماری دوقطبی و دوپلار هست قرص کاربا ما زپین می خوره و قش می کنه که این بیماری در سن چهار سالگی به دلیل آب اوردن مغز ایشان به وجود امد بیماری های من : من هم دارای همین بیماری دو قطبی هستم همین قرص می خورم منتها من قش نمی کنم من عصبانیت داشتم که به این قرص کنترل شده و به حالت عادی زندگی میکنم دختر خانم با این شرایت من کناره امده و دختر خانم فردی با خصوصیات اخلاقی ارام و متعادل هست و میدونه که باید چه رفتاری داشته باشه با من در اخر خانواده من با این ازدواج راضی نیستن زیاد به دلیل اختلاف سنی با تشکر و یک دنیا ممنونم از شما
- [سایر] سلام آقای مرادی عزیز . صحبت های شما بسیار آموزنده و دلنشین هست . آگاهی بخشی به اقشار جامعه کار بزرگیه و شما در این امر مهم موفق بودین و از خدا می خوام همیشه به شما سلامتی و شادی عنایت کنه . آقای مرادی من دختر 24 ساله ای هستم در رشته ی علوم تربیتی تحصیل کردم و مطالعات روان شناسی دارم و سعی بر بالا بردن سطح اطلاع و دانش خود دارم . پدر من فرد بدبین و خود رای هست . هیچگاه اجازه ی تصمیم گیری در مسائل مختلف زندگی رو به من ندادند . همیشه من رو از ارتباط با دوستانم و اقوام منع کرده . اجازه ی بیرون رفتن حتی کتابخونه رو به سختی به من می دند . تو خونه چندان رابطه ی صمیمی بین اعضای خانواده نیست . من 5 برادر دارم . مادرم همیشه از طرف پدرم تحقیر شده و در گذشته تمام خاطرات من با کتک های پدرم و دعواهایی به علت مشکلاتی که خانواده ی پدر و مادرم داشتند سرشار هست . پدرم در کودکی من به من تجاوز جنسی داشتند . به هیچ عنوان خواسته های ما براشون اهمیت نداره . خوب من در این شرایط بزرگ شدم و شاید تنها کسی که من رو تربیت کرده خودم بودم و تجربیاتم .در هر صورت زمانیکه من در سن 20 سالگی بودم روحیه ی شکننده ای داشتم . به هیچ عنوان شناختی بر مسئله ی ازدواج و زندگی زناشویی نداشتم . تعدادی خواستگار داشتم . اما پدرم به هیچکدوم رو قبول نکردند و نظر من رو هم نخواستند .حدود 2 سال من خواستگاری نداشتم تا اینکه چندی پیش پسر دایی ام که در ضمن پسر عمه ام هست به خواستگاری من اومدند . این پسر 28 سالشون هست . از نظر ژنتیکی قطعا مشکل وجود داره . ایشون از سربازی به دلیل سابقه ی بیماری روانی ( دو شخصیتی بودن ) معاف شدند. میون خانواده ی من و خانواده ی ایشون سال ها مجادله بوده و هست . من به این آقا جواب رد دادم .چون در این شرایط و ضمن اینکه در مورد مسائل فکری و اعتقادات مذهبی با هم اختلاف داریم و علاوه بر این من هیچ احساس علاقه ای نسبت به ایشون در خودم احساس نکردم به نظرم ازدواج موفقی نخواهد بود . اما پدرم بعد از این که من خواسته شون رو مبنی بر ازدواج با پسر دایی ام رد کردم هر روز به من سرکوفت می زنند که دیگه کسی نمیاد و ... علت اصلی اینکه برای من خواستگار نمیاد عدم معاشرت ما با آشنایان و اقوام هست . اما ایشون این دلیل رو نمی پذیرند و می گند خودت عیب و ایراد داری که کسی نمیاد . متاسفانه وقتی هم صحبت های شما و کارشناسان دیگه رو گوش می دند تنها اون چیزی که دوست دارند رو از صحبت های شما برداشت می کنند و پدر من شخصی نیست که اشتباهاتشون رو بپذیرند و به دیگران حق بدند و اهل گفتگوی منطقی نیستند . از طرفیd من می خوام در جامعه فعال باشم تا حتی اگر ازدواج نکردم روی پای خودم بایستم اما رفتار پدرم و محدودیت هایی که می گذارند باعث شده اعتماد به نفسم در برخورد با افراد جامعه پایین بیاد . با این حال پنهانی و دور از چشم پدرم ( البته مادر و بردارانم اطلاع دارند ) به کارهای مختلفی از جمله کارهای پژوهشی و مدیریت گروهی از دانشجویان برای فعالیت های مختلفی از جمله تشکیل گردهمایی و بازدید از مکان های تاریخی و علمی می پردازم . اما باز هم به خاطر محدودیت هام در بیرون رفتن از خونه تو این فعالیت هام اونطور که در توانم هست نمی تونم فعال باشم . گذشته از این مسائل که برای شما گفتم من در گروه دانشجویی که مدیریت و مسئولیتش رو بر عهده دارم با فردی آشنا شدم که البته بر حسب همکاری در گروه باهم در ارتباط بودیم و هستیم . ایشون فردی پاک دامن ، واقع بین ، متدین و متعهد ، مسئولیت پذیر ، باگذشت هستند . من و ایشون رابطه مون بیشتر از همکاری در گروه شده و به عنوان دو دوست مستقلا با هم در ارتباطیم . ما نسبت به هم شناخت پیدا کردیم تا حدودی در این مدت یک سال هم فکری ، رفتار و روحیه ی سازگار با هم رو در خودمون مشاهده کردیم . من و ایشون به هیچ عنوان علاقه ی شدید به هم نداریم اما همدیگه رو دوست داریم و این علاقه بعد از شناخت بیشتر شکل گرفته . ایشون 1 سال و نیم از من کوچکتر هستند اما فردی باهوش و آگاه و پخته هستند . خانواده ای مذهبی دارند . من و ایشون بعد از 1 سال آشنایی و شناخت 2 ماه پیش در مورد ازدواج با هم صحبت کردیم . من با مادرم صحبت کردم و مادرم نگران این بودند که ایشون چون دانشجو هستند سرمایه ای ندارند برای تشکیل زندگی . اما با توجه به شناختی که من از ایشون دارم ( ایشون مدیر هسته های علمی دانشگاهشون هستند و فعالیت های عمرانی هم داشتند با وجود اینکه سنشون 22 سال بیشتر نیست )و البته 1 سال دیگه فارغ التحصیل می شند مطمئن هستم با کمی قناعت و صبوری و همکاری من( شاغل بودنم)می تونیم زندگی مادی رو پیش ببریم . ایشون هم با مادرشون صحبت کردند . مادر ایشون لیسانس روان شناسی دارند اما با این حال به شدت مذهبی و سنتی فکر می کنند . مادر ایشون از نحوه ی آشنایی ما رضایت ندارند و بسیار با این مسئله که من از ایشون 1 سال و نیم بزرگتر هستم مخالفت می کنند . من و ایشون تصمیم داریم از راه منطقی و گفتگو خانواده ها رو راضی کنیم و عجولانه پیش نریم . با این حال مسئله ی سن من و ایشون بیشترین مشکل رو ایجاد کرده در حالیکه ما چون بر تصمیممون فکر کردیم و به این نتیجه رسیدیم که می تونیم زندگی خوب و موفقی در کنار هم داشته باشیم و در طول این یک سال مسئله ی سن تاثیری بر رابطمون نداشته نمی تونیم استدلال مادر و پدرشون رو قبول کنیم با این حال رضایت خانواده ی ایشون شرط هست . حالا من سوالی داشتم خدمتتون ما با به کار بردن چه روش و راهکاری می تونیم ذهنیت خانواده ی ایشون رو نسبت به سن و همچنین نحوه ی آشناییمون که خانواده ی ایشون گمان می کنند دختری که با پسری رابطه ی دوستی داشت دختر پاک و متعهدی نیست ، تغییر بدیم . به هر حال اگر شما من رو راهنمایی کنید بسیار ممنونتون می شم . فقط از شما درخواست می کنم روش درستی رو به ما بگید تا در پیش بگیریم برای کسب حمایت خانواده ها. موفق باشید و در پناه خدا .
مسئله مرتبط یافت نشد