سلام، دختر 34 ساله مجرد هستم. در بین دوستانم که سالهای زیادی است با آنها ارتباط دارم و مسافرتهای زیادی، دسته جمعی، با هم رفته ایم، پسری وجود دارد که تازگیها ارتباطم با او بیشتر شده است. بیشتر با هم صحبت می کنیم و چند باری بیرون رفته ایم. او هم مانند من مجرد و تنهاست. از علاقه اش به خودم خبر دارم ولی یک مشکل خیلی بزرگ وجود دارد و آن هم این است که من 5سال از او بزرگتر هستم. کاملا متوجه شده ام که به همین دلیل او خیلی تردید دارد. حتی یک بار هم صریحا گفته که اگر فاصله سنی کمتری داشتیم خیلی دوست داشتم که تو را برای ازدواج انتخاب کنم. درواقع خودم هم به خاطر این فاصله سنی خیلی تردید دارم و خیلی خودم رو کنترل می کنم که ابراز علاقه نکنم و وابسته این پسر نشوم. ولی موضوعی که هست این است که خصوصیات او را خیلی دوست دارم، اخلاق او را خیلی می پسندم. حتی گاهی فکر میکنم که این فاصله سنی اصلا مهم نیست. نمیدانم چه کنم؟ آیا درست هست که ابراز علاقه کنم ؟ تا او هم در خواسته اش مطمئن تر شود؟ یا نه؟ اگر او برای ازدواج پیشنهاد بدهد، چطور مطمئن شوم که تردید او درباره سن، مشکل ساز نخواهد شد

سلام دوست عزیز در عرف ما خیلی مرسوم نیست رابطه اینچنین به ازدواج ختم شود. علت آن تا حد زیادی فرهنگی و نه روان شناختی است. البته بحثهای روان شناختی هم این وسط مطرح می شود، اما افراد می توانند این موضوعات را تا حد زیادی مدیریت کنند. یک کلیشه شکل گرفته مبنی بر اینکه مرد بایستی از زن بزرگتر باشد، تا بتواند از او حمایت کند. در حالی که ازدواجهای زیادی وجود دارد که مرد بزرگتر است اما نمی تواند حامی خوبی باشد و حتی مردهایی کوچکتر از زنشان بوده اند که خیلی روحیه حمایتگری داشته اند. توصیه من به شما این است که برای اینکه بهتر بتوانید چنین وضعیتی را مدیریت کنید با توجه باینکه در سنی هستید که ممکن است دیگر مورد مناسبی برای ازدواج پیدا نکنید، ابتدا به یک مشاور خبره در امر ازدواج مراجعه کرده و جزئیات رابطه خود را برای ایشان مطرح نمایید و سپس شانس خود را برای ابراز علاقه به ایشان امتحان کنید.  اگر این آقا از آن دسته مردانی باشد که بتواند حامی خوبی برای شما باشد و جلوی حرف و حدیثهای دیگران بایستد، احتمال اینکه رابطه خوبی با ایشان داشته باشید و بتوانید با ایشان ازدواج خوبی داشته باشید خیلی زیاد خواهد بود. پیروز باشید