باسلام..ی دختر20سالم..اترم 2پرستاری ازاد.تا این سن خواستگارای زیادی داشتم ولی قبول نکردم چون واقعا نمیخواستم ازدواج کنم..من از رشتم راضی نیستم ومیدونم اگه دوباره کنکور بدم به کمک خدا میتونم رشته دندونپزشکی که دوس دارم قبول بشم..دوران کنکور اصلا درس نخوندم وخیلی پشیمونم دوس دارم جبران کنم..جدیدا ی خواستگار دارم که وضع مالی خیلی عالی وظاهر متوسط واخلاق خوبی براساس شناخت خانوادم داره..منم این اقارو دیدم..همه چیز خوبه ولی من همش این اقارو باظاهری که من تصور میکردم مقایسه میکنم چون قد متوسط داره و ی اندام معمولی ولی اخلاق خوبی دارن همانطور که گفتم..از یطرف نمیدونم دوباره کنکور بدم که اگه بخوام اینکارو بکنم و رشته مورد نظرم قبول شم دوست دارم فعلا مجرد باشم..من خیلی اذیت میشم که انقدسردرگمم..ایشونو مقایسه میکنم با پسرای دانشگاه ولی حس میکنم ی جوری به دلم نشسته..میترسم رد کنم وبعدا افسوس بخورم..واقعا نمیدونم چیکار کنم..نمیدونم ایا امادگی ازدواج دارم یا نه؟ توروخدا زود جوابمو بدید من اصلا چند روزه زندگی نمیکنم فقط از زندگی نفس میکشم..خیلی حرف زدم ولی اینو بدونید جز شما کسی رو ندارم باهاش صحبت کنم..نمیخام شکست بخورم..نمیخام اشتباه کنم..افسوس بخورم میخام درست و منطقی تصمیم بگیرم با دلیل که خودم حداقل قانع بشم..میگم شاید درس بخونم بهتر از ایشون باشه یا هزاز تا فکر که شما بهتر میدونید...باتشکر

سلام دوست عزیز اول پیش خودتون  تصور کنید که قصد تغییر رشته رو ندارید، حالا به این سؤال پاسخ بدید که آیا می تونید و دلتون می خواد که با ایشون ازدوجا کنید یا نه. اگر پاسخ این سؤال مثبت بود حالا به ایشون اطلاع بدید که من در صورتی با شما ازدواج می کنم که بتونم برای رشته دندانپزشکی درس بخونم. شما تازه 20 سال دارید. اگر واقعا دندانپزشکی قبول بشید تا 26 سالگی درستون تموم می شه و چیزی رو از دست ندادید. تجربه نشون داده انگیزه و انرژی آدمهای متأهل اصلا کمتر از مجردها توی تحصیل نیست. از جهاتی چون نیازهای عاطفی و هیجانی متأهلها توی بیرون از دانشگاه تأمین می شه، اگر مشکلات مالی نداشته باشن و شریک زندگی مناسبی هم داشته باشن بسیار بهتر از مجردها در س می خونن. اگر ایشون وضع مالی خوبی داره خیالتون راحته که می تونه هزینه های دانشگاه رو هم بده. این رو هم بدونید که اگر دندونپزشکی قبول بشید الزاما پسر خوبی گیرتون نمی یاد. بالاخره شما وقتی وارد دانشگاه بشید در رشته جدید به احتمال زیاد از خیلی ها بزرگتر هستید و لذا احتمال ازدواجتون با همکلاسی ها تو دانشگاه خیلی کم می شه. سال بالایی ها هم خودشون همکلاسی دارن. در ضمن شما قبل از مشاور، خدا و بعد هم پدر و مادر مهربون و تازه بعد از همه اینها یک خواستگار خوب و عالی دارید و در رشته خوبی هم درس می خونید. پس علاوه بر نفس کشیدن به خودتون بپردازید و پیاده روی کنید. پیروز باشید