سلام . پسری 7 ساله دارم که تمام شیطنتش در منزل و جاهای خودمونی است اگر در مدرسه کسی اذیتش کنه قادر به دفاع از حق خودش نیست. خیلی با غریبه ها رودربایستی داره و درجمع دوستاش در کلاس خیلی اروم و خجالتی است.در خانه اگر با خواهر کوچکترش سر اسباب بازی دعوایشان بشود به جای اینکه اون وسیله رو از دست خواهرش بگیره نق می زنه و بیشتر خواهر کوچکترش بهش زور می گه و اون فقط در مقابل زورگویی های خواهرش نق میزنه. بارها بهش گفتم تو پسری نباید اینجور رفتار کنی اما بازدر همان موقعیت که قرار می گیرد همان رفتار را می کند. یا مثلا وقتی مدرسه می رفت وقتی می خواست مشق بنویسه اگه یه جا گیر می کرد یا جواب ریاضی را نمی دونست به جای اینکه فکر کنه نق نق می کرد . چند خط که می نوشت بارها از جای خودش بلند می شد حواسش را به جاهای مختلف می داد به جز کاری که باید انجام بده و با میل و اشتیاق کارهای مدرسه را انجام نمی داد و دوست داشت که مرتب من کنارش باشم اونجوری اعتماد به نفس بیشتری داشت اما سرکلاس اینطوری رفتار نمی کرد . کلا احساس می کنم تحملش در مقابل مسایل کم است و زود خسته و دلزده می شود گاهی مطرح می کند که از این زندگی خستگی شدم . من خیلی باهاش حرف میزنم تا فکرش را باز کنم . در کل به نسبت اینکه پسر است خیلی حساس و احساساتی می باشد دوست دارم به عنوان یه مرد در آینده روحیه قوی تر و محکمتری داشته باشه . بچه آروم و بی سرو صدایی هم نیست شیطنتهای زیادی داره. اما نمیدونم چرا گاهی احساس خستگی می کنه . لطفا راهنمایی کنید.متشکرم
با سلام. فرزند شما به دو فاکتور نیاز دارد . 1/ اعتماد به نفس و پشتکار 2/ توانایی تفکر و حل مسئلهتوصیه و نصیحت شاید در این موارد کمتر کارساز باشد چرا که در توصیه ها صرفا او را از بودن در این وضعیت نهی می کنیم و هیچ راهکار عملی در مقابل او قرار نمی دهیم. در حقیقت او نمی داند باید چه کند .باید تلاش کنید تا نوعی شیوه تربیتی را مه به اندیشیدن بیشتر در کودک منجر می شود با او پیاده کنید .به صورت بازی و در مواقع آرامش او را در موقعیت های ساختگی قرار داده و از او بخواهید تا به مسیر های مختلف برای حل مسئله فکرکند . " یادته فلان موقع با فلانی دعوات شد ؟ در اون زمان چه کارهایی می تونستی انجام بدی که نتیجه بهتری بگیری؟ با این رفتاری که کردی چه نتیجه ای گرفتی . احساست چی بود . دوستت چه احساسی داشت . بعدش چه اتفاقی افتاد و ...."یادتون باشه این تمارین باید در مواقع غیر بحرانی انجام شود . در مورد هر کار به جای امر ونهی و تحمیل نظرات او را به فکر وادارید و از او نظر بخواهید . سئوالات شما نباید در قالب پاسخ های بسته باشد بلکه پاسخی باز را بطلبد . اگر به شیوه فکر کردن او را عادت دهید خلاقانه با مسازل روبرو می شود . نکته بعد افزایش اعتماد به نفس اوست . هر تلاش و موفقیت کوچک او را بازگو کنید و نتیجه تلاشش بدانید و تشویق کنید . به او ثابت کنید که توانمند است . به جای حمایت های افراطی و عادت دادن به او برای در یافت خدمات بی دلیل او را تشویق به حرکت و تلاش کنید و به او ثابت کنید که می تواند حتی اگر فعالیتش نیز خیلی کار خارق العاده ای نباشد . البته روش های افزایش اعتماد به نفس برای کودکان فراوان است که می تونید در مطالعات متنوع آنها را فرابگیرید. هیچ گاه برای یادگیری مهارت ها به جنسیت او مرتبط نشوید . چه دختر و چه پسر باید مهارت های زندگی را یاد بگیرد.
عنوان سوال:

سلام . پسری 7 ساله دارم که تمام شیطنتش در منزل و جاهای خودمونی است اگر در مدرسه کسی اذیتش کنه قادر به دفاع از حق خودش نیست. خیلی با غریبه ها رودربایستی داره و درجمع دوستاش در کلاس خیلی اروم و خجالتی است.در خانه اگر با خواهر کوچکترش سر اسباب بازی دعوایشان بشود به جای اینکه اون وسیله رو از دست خواهرش بگیره نق می زنه و بیشتر خواهر کوچکترش بهش زور می گه و اون فقط در مقابل زورگویی های خواهرش نق میزنه. بارها بهش گفتم تو پسری نباید اینجور رفتار کنی اما بازدر همان موقعیت که قرار می گیرد همان رفتار را می کند. یا مثلا وقتی مدرسه می رفت وقتی می خواست مشق بنویسه اگه یه جا گیر می کرد یا جواب ریاضی را نمی دونست به جای اینکه فکر کنه نق نق می کرد . چند خط که می نوشت بارها از جای خودش بلند می شد حواسش را به جاهای مختلف می داد به جز کاری که باید انجام بده و با میل و اشتیاق کارهای مدرسه را انجام نمی داد و دوست داشت که مرتب من کنارش باشم اونجوری اعتماد به نفس بیشتری داشت اما سرکلاس اینطوری رفتار نمی کرد . کلا احساس می کنم تحملش در مقابل مسایل کم است و زود خسته و دلزده می شود گاهی مطرح می کند که از این زندگی خستگی شدم . من خیلی باهاش حرف میزنم تا فکرش را باز کنم . در کل به نسبت اینکه پسر است خیلی حساس و احساساتی می باشد دوست دارم به عنوان یه مرد در آینده روحیه قوی تر و محکمتری داشته باشه . بچه آروم و بی سرو صدایی هم نیست شیطنتهای زیادی داره. اما نمیدونم چرا گاهی احساس خستگی می کنه . لطفا راهنمایی کنید.متشکرم


پاسخ:

با سلام. فرزند شما به دو فاکتور نیاز دارد . 1/ اعتماد به نفس و پشتکار 2/ توانایی تفکر و حل مسئلهتوصیه و نصیحت شاید در این موارد کمتر کارساز باشد چرا که در توصیه ها صرفا او را از بودن در این وضعیت نهی می کنیم و هیچ راهکار عملی در مقابل او قرار نمی دهیم. در حقیقت او نمی داند باید چه کند .باید تلاش کنید تا نوعی شیوه تربیتی را مه به اندیشیدن بیشتر در کودک منجر می شود با او پیاده کنید .به صورت بازی و در مواقع آرامش او را در موقعیت های ساختگی قرار داده و از او بخواهید تا به مسیر های مختلف برای حل مسئله فکرکند . " یادته فلان موقع با فلانی دعوات شد ؟ در اون زمان چه کارهایی می تونستی انجام بدی که نتیجه بهتری بگیری؟ با این رفتاری که کردی چه نتیجه ای گرفتی . احساست چی بود . دوستت چه احساسی داشت . بعدش چه اتفاقی افتاد و ...."یادتون باشه این تمارین باید در مواقع غیر بحرانی انجام شود . در مورد هر کار به جای امر ونهی و تحمیل نظرات او را به فکر وادارید و از او نظر بخواهید . سئوالات شما نباید در قالب پاسخ های بسته باشد بلکه پاسخی باز را بطلبد . اگر به شیوه فکر کردن او را عادت دهید خلاقانه با مسازل روبرو می شود . نکته بعد افزایش اعتماد به نفس اوست . هر تلاش و موفقیت کوچک او را بازگو کنید و نتیجه تلاشش بدانید و تشویق کنید . به او ثابت کنید که توانمند است . به جای حمایت های افراطی و عادت دادن به او برای در یافت خدمات بی دلیل او را تشویق به حرکت و تلاش کنید و به او ثابت کنید که می تواند حتی اگر فعالیتش نیز خیلی کار خارق العاده ای نباشد . البته روش های افزایش اعتماد به نفس برای کودکان فراوان است که می تونید در مطالعات متنوع آنها را فرابگیرید. هیچ گاه برای یادگیری مهارت ها به جنسیت او مرتبط نشوید . چه دختر و چه پسر باید مهارت های زندگی را یاد بگیرد.





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین