سلام . دوست عزیز مسلما زندگی در این شرایط کار سختیه اما...یک راهش اینه ک خودت رو درگیر این مسایل کنی و به بیماری های روانی دچار بشی و راه دوم که بسیار می تونه کمکت کنه اینه که خودت رو از این موقعیت جدا کنی و پی سرنوشت خودت باشی. مسایل پیش پا رو طبیعی بدونی و به جای خودکشی و احساس بن بست باهاشون روبرو شده و از میان برشون داری.درسته که خانواده از هم پاشیده اما تو باید برای خود موقعیت های بهتری فراهم کنید. دلیل نمی شه که چون اونها دارن اشتباه می کنن تو هم دچار اشتباه بشه . تو توانمندی هایی داری که می تونی خودت رو موفق کنی. می تونی با تلاش آینده رو سبز بسازی. و چه بسا که بتونی اونها رو هم از این گرداب بیرون بیاری . پس تکانی بخور و آغاز کن. درسته که شرایط برای تحصیل نداری یا نداشتی اما خودت خوب می دونی که صرفا تحصیلات موفقیت اور نیست . مهم باور خود و تلاش و حرکت در جهت باور هاس.
