با سلام. برادر ارجمند در بسیاری اوقات کمرویی فرزندان نشات گرفته از کمرویی والدین است .البته این انتقال می تونه در مورد یک فرزند صورت بگیره و در مورد دیگری خیر . همان طور که در وراثت همه ژن های والدین به همه فرزندان انها منتقل نمی شود .پس در گام اول باید مهارت های اجتماعی خود را تقویت کنید . اگر این اقدام با اضطراب و یا نشخوارهای ذهنی ، سرخ شدن صورت و افکار تکرار شونده همراه است باید با مشورت پزشک دارو مصرف کنید در غیر این صورت باید با کمک یک مشاور مهارت هایی را در خود ایجاد کنید . هر حرکتی که فکر می کنید به اجتماعی شدن شما می افزاید دریغ نکنید . حتی یک سلام با صدای بلند در هنگام ورود به جمعی می تواند از همین دسته مهارت ها باشد . در جمع زیاد شرکت کنید و سعی در صحبت و شرکت در بحث های گروهی کنید .درخواست های منطقی خود را مطرح کنید . نه گفتن به خواسته های غیر منطقی دیگران را تمرین کنید . با افراد ، بیشتر خونگرمی داشته و صحبت کنید .سعی کنید بلند صحبت کنید . هیجان بیشتری در صحبت داشته باشید . افرادی که برای خویشتن ارزش مثبتی قائل هستند، احساس امنیت و آرامش خاطر بیشتری دارند.به خود و توانایی هاتون بیشتر باور داشته و اهمیت دهید .و انها را کشف کنید .مطالعات کاربردی خود را در این زمینه بیشتر کنید.کارهای خوب و تغییرات مثبت خود را با صدایی که بلند باشد و خود بشنوید افرین بگید .در هنگام حرکت و راه رفتن و ... زست افراد اجتماعی و با اعتماد به نفس را بگیرید . همه این اقدام ها در زمان حضور فرزندتان باید بیشتر شود . مسئولیت کارهایی که از عهده اش برمیاد رو به خودش بسپارید . رفتار های اجتماعی او رو تشویق کنید و هر چه بیشتر او را در گروه حاضر کنید و به فعالی های گروهی ترغیب کنید.او را از دیگران نترسانید و اجازه دهید تا با انها راحت برخورد کند و خواسته هایش را مطرح کند . او را با کودکانی دوست کنید که اعتماد به نفس مناسب داشته باشند . او را در کارها دخیل نموده و مشورت بگیرید. در انتخاب ها به ا و نیز حق انتخاب دهید . از وقایع روزانه برایش زیاد صحبت کنید نظراتش را سرکوب نکنید . با خودتان به صورت دو نفره زیاد بیرون از منزل ببرید.
سلام
خسته نباشی
حقیقتش من به خاطر کمرویی فرزندم که پسری 6 ساله هست پیش روانشناس رفتم گفت دلیلش کمرویی خودت هست که پدرش هستی علیرغم اینکه گفتم دخترم 9ساله خیلی اجتماعی و نرمال هست باز گفت پسرها از پدر الهام میگیرند
خلاصه برای خودم دارو نوشن
پروپرانولول روزی دوعدد
و فلوکسامین تا یک هفته روزی نصف وبعد روزی یک قرص من فقط 4 روز دوام اوردم نبضم را اندازه میگیرم زیر 40 ضربه در دقیقه میزند هیچ علامت تغییری هم در خودم مشاهده نمیکنم لطفا بفرمایید به مصرف دارو ها ادامه بدهم یا نه باتوجه به اینکه میگویند قطع ناگهانی مصرف انها خطر ناک هست و کلا برای فرزندم چکار کنم که مثل خودم خجالتی نباشه؟
با سلام. برادر ارجمند در بسیاری اوقات کمرویی فرزندان نشات گرفته از کمرویی والدین است .البته این انتقال می تونه در مورد یک فرزند صورت بگیره و در مورد دیگری خیر . همان طور که در وراثت همه ژن های والدین به همه فرزندان انها منتقل نمی شود .پس در گام اول باید مهارت های اجتماعی خود را تقویت کنید . اگر این اقدام با اضطراب و یا نشخوارهای ذهنی ، سرخ شدن صورت و افکار تکرار شونده همراه است باید با مشورت پزشک دارو مصرف کنید در غیر این صورت باید با کمک یک مشاور مهارت هایی را در خود ایجاد کنید . هر حرکتی که فکر می کنید به اجتماعی شدن شما می افزاید دریغ نکنید . حتی یک سلام با صدای بلند در هنگام ورود به جمعی می تواند از همین دسته مهارت ها باشد . در جمع زیاد شرکت کنید و سعی در صحبت و شرکت در بحث های گروهی کنید .درخواست های منطقی خود را مطرح کنید . نه گفتن به خواسته های غیر منطقی دیگران را تمرین کنید . با افراد ، بیشتر خونگرمی داشته و صحبت کنید .سعی کنید بلند صحبت کنید . هیجان بیشتری در صحبت داشته باشید . افرادی که برای خویشتن ارزش مثبتی قائل هستند، احساس امنیت و آرامش خاطر بیشتری دارند.به خود و توانایی هاتون بیشتر باور داشته و اهمیت دهید .و انها را کشف کنید .مطالعات کاربردی خود را در این زمینه بیشتر کنید.کارهای خوب و تغییرات مثبت خود را با صدایی که بلند باشد و خود بشنوید افرین بگید .در هنگام حرکت و راه رفتن و ... زست افراد اجتماعی و با اعتماد به نفس را بگیرید . همه این اقدام ها در زمان حضور فرزندتان باید بیشتر شود . مسئولیت کارهایی که از عهده اش برمیاد رو به خودش بسپارید . رفتار های اجتماعی او رو تشویق کنید و هر چه بیشتر او را در گروه حاضر کنید و به فعالی های گروهی ترغیب کنید.او را از دیگران نترسانید و اجازه دهید تا با انها راحت برخورد کند و خواسته هایش را مطرح کند . او را با کودکانی دوست کنید که اعتماد به نفس مناسب داشته باشند . او را در کارها دخیل نموده و مشورت بگیرید. در انتخاب ها به ا و نیز حق انتخاب دهید . از وقایع روزانه برایش زیاد صحبت کنید نظراتش را سرکوب نکنید . با خودتان به صورت دو نفره زیاد بیرون از منزل ببرید.