خواهر گرای سلام یکی از هنرهایی که اگر هم نداریم باید و باید ان را کسب کنیم قدرت کنترل است. خوش به حال افرادی که این نعمت را به صورت خدادادی دارند و خوشا به حال کسانی که ان را کسب کرده اند. اینکه نباید عصبانی شد بیش از حد درست ولی حالا که عصبانی شدیم تا کجا باید پیش برویم. کل زندگی را زیر سوال ببریم. عواطف و محبت های قبلی را نادیده بگیریم. ناسپاس شویم. خدا و دین را ندیده بگیریم. ببینید اگر خشم کنترل نشود معلوم نیست تا کجا جلو می رود و چه بلایی سر ما می اورد. به هر صورت اولا باید تمرین کنیم که هر چیزی که می خواهد نتواند ما را از کوره به در برد. یعنی بفهمییم مثلا از تاخیر همسر عصبانی می شوم سعی کنم با تمرین از اینکه این حرکت مرا ناراحت کند جلوگیری کنم. این حالت را باید در تمام رفتارها تمرین کنید. دیگر انکه هر وقت زمینه شروع ناراحتی دارد مهیا می شود سریع از ان محیط خارج شوید و خودرا به کار دیگر مشغول کنید. به هرصورت این حالت اگر کنترل نشود سرانجام خوبی ندارد
با عرض سلام خدمت شما کارشناس محترم
<div>سال نو مبارک</div>
<div></div>
<div>خدمت شما عارضم بنده در مواقع خشم و عصبانیت قدرت کنترل خود را از دست می هم. حتی گاهی مسایل پیش پا افتاده و جزیی مرا به شدت تحریک می کند.</div>
<div>الان حدود یک سال و نیم است که ازدواج کرده ام . احساس می کنم این قضیه روی زندگی مشترکم تاثیر گذاشته است. سر هر چیز کوچکی که ذره ای وفق مراد من نیست عصبانی شده و سر همسرم خالی می کنم.</div>
<div>علی الخصوص اینکه شوهرم در مواقع خشم من به ارامی دراز کشیده و کاری با من ندارد و این قضیه خشم مرا صد چندان می کند.</div>
<div>همسرم را خیلی دوست دارم و همیشه انتظار دارم کارهایی را که من می خواهم انجام دهد.</div>
<div><span style="font-size: 11pt;">این حس خشم را در محیط خانه بیشتر دارم تا سرکار . حتی سرکار عده ای مرا به عنوان فرد آرومی می شناسن.</span></div>
<div><span style="font-size: 11pt;">لطفا راهکاری به بنده ارائه دهید.</span></div>
خواهر گرای سلام یکی از هنرهایی که اگر هم نداریم باید و باید ان را کسب کنیم قدرت کنترل است. خوش به حال افرادی که این نعمت را به صورت خدادادی دارند و خوشا به حال کسانی که ان را کسب کرده اند. اینکه نباید عصبانی شد بیش از حد درست ولی حالا که عصبانی شدیم تا کجا باید پیش برویم. کل زندگی را زیر سوال ببریم. عواطف و محبت های قبلی را نادیده بگیریم. ناسپاس شویم. خدا و دین را ندیده بگیریم. ببینید اگر خشم کنترل نشود معلوم نیست تا کجا جلو می رود و چه بلایی سر ما می اورد. به هر صورت اولا باید تمرین کنیم که هر چیزی که می خواهد نتواند ما را از کوره به در برد. یعنی بفهمییم مثلا از تاخیر همسر عصبانی می شوم سعی کنم با تمرین از اینکه این حرکت مرا ناراحت کند جلوگیری کنم. این حالت را باید در تمام رفتارها تمرین کنید. دیگر انکه هر وقت زمینه شروع ناراحتی دارد مهیا می شود سریع از ان محیط خارج شوید و خودرا به کار دیگر مشغول کنید. به هرصورت این حالت اگر کنترل نشود سرانجام خوبی ندارد