ازدواج
میتوانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
باسلام هشت سال است که ازدواج کرده ام یک دختر 2ساله دارم همسرم شغل آزاد دارد با درآمد متوسط زندگی تقریبا آرامی داریم اما همسرم طی سه سال گذشته ابتدا مادر و حدود دوماه قبل پدرشان را از دست دادند. من متوجه هستم که ایشان چقدر تحت فشار هستند چرا که خواهر و برادرهایی دارند که هنوز ازدواج نکرده اند و در شهر دیگری زندگی میکنند همینطور از نظر کاری بسیار در موقعیت سخت و پراضطرابی قرار دارند خیلی نگران سلامتیشان هستم بخصوص که بیماری فشار خون ارثی هم دارند نمیدانم در این شرایط باید چطور کمکشان کنم لطفا راهنمائیم کنید. باتشکر
ساکن مشهد سن خودم 30 همسرم 33 خانه دار هستم با همسر و فرزندم زندگی میکنم
با سلام خانم عزیز خیلی خوب هست که شما در چنین وضعیتی نگران و همراه همسرتان هستید . قطعا همین نگرش و طرز تفکر شما در رفتارتان نیز اثر گذاشته و میتواند در روحیه همسرتان نیز اثر مثبتی داشته باشد .سعی کنید جو خانه را برای همسرتان آرام نگه دارید . قطعا همین آرامش کمک میکند ظرفیت روحی همسرتان بالا برود . در برخورد با موضوعات خانوادگی نیز اگر درد و دلی دارند شنونده خوبی برایش باشید و در کمک به او تنها سعی کنید زاویه دید و افق نگاهش را بسط بدهید و اجازه دهید خودش تصمیم نهایی را بگیرد تا احساس فشار نکند .دررابطه با بیماری ارثی ، از راهکارهای جانبی کمک کنید تا احتمال مشکلات جسمی را پایین بیاورید . قاعدتا حذف یکسری مشکلات از توانمندی ما خارج هست . اما با اقدامات حمایتی مانند تغذیه سالم و حتی ورزش به صورت پیاده روی و یا کوه پیمایی هفتگی میتوانید کمک کنید تا ایشان از نظر جسمی و روحی ظرفیت بهتری برای مقابله با استرس داشته باشند و از طرفی فرصتی فراهم میشود تا که عوامل استرس زا را از ذهن همسرتان دور کنید .موفق باشید
با سلام خانم عزیز خیلی خوب هست که شما در چنین وضعیتی نگران و همراه همسرتان هستید . قطعا همین نگرش و طرز تفکر شما در رفتارتان نیز اثر گذاشته و میتواند در روحیه همسرتان نیز اثر مثبتی داشته باشد .سعی کنید جو خانه را برای همسرتان آرام نگه دارید . قطعا همین آرامش کمک میکند ظرفیت روحی همسرتان بالا برود . در برخورد با موضوعات خانوادگی نیز اگر درد و دلی دارند شنونده خوبی برایش باشید و در کمک به او تنها سعی کنید زاویه دید و افق نگاهش را بسط بدهید و اجازه دهید خودش تصمیم نهایی را بگیرد تا احساس فشار نکند .دررابطه با بیماری ارثی ، از راهکارهای جانبی کمک کنید تا احتمال مشکلات جسمی را پایین بیاورید . قاعدتا حذف یکسری مشکلات از توانمندی ما خارج هست . اما با اقدامات حمایتی مانند تغذیه سالم و حتی ورزش به صورت پیاده روی و یا کوه پیمایی هفتگی میتوانید کمک کنید تا ایشان از نظر جسمی و روحی ظرفیت بهتری برای مقابله با استرس داشته باشند و از طرفی فرصتی فراهم میشود تا که عوامل استرس زا را از ذهن همسرتان دور کنید .موفق باشید
عنوان سوال:
باسلام هشت سال است که ازدواج کرده ام یک دختر 2ساله دارم همسرم شغل آزاد دارد با درآمد متوسط زندگی تقریبا آرامی داریم اما همسرم طی سه سال گذشته ابتدا مادر و حدود دوماه قبل پدرشان را از دست دادند. من متوجه هستم که ایشان چقدر تحت فشار هستند چرا که خواهر و برادرهایی دارند که هنوز ازدواج نکرده اند و در شهر دیگری زندگی میکنند همینطور از نظر کاری بسیار در موقعیت سخت و پراضطرابی قرار دارند خیلی نگران سلامتیشان هستم بخصوص که بیماری فشار خون ارثی هم دارند نمیدانم در این شرایط باید چطور کمکشان کنم لطفا راهنمائیم کنید. باتشکر
باسلام هشت سال است که ازدواج کرده ام یک دختر 2ساله دارم همسرم شغل آزاد دارد با درآمد متوسط زندگی تقریبا آرامی داریم اما همسرم طی سه سال گذشته ابتدا مادر و حدود دوماه قبل پدرشان را از دست دادند. من متوجه هستم که ایشان چقدر تحت فشار هستند چرا که خواهر و برادرهایی دارند که هنوز ازدواج نکرده اند و در شهر دیگری زندگی میکنند همینطور از نظر کاری بسیار در موقعیت سخت و پراضطرابی قرار دارند خیلی نگران سلامتیشان هستم بخصوص که بیماری فشار خون ارثی هم دارند نمیدانم در این شرایط باید چطور کمکشان کنم لطفا راهنمائیم کنید. باتشکر
ساکن مشهد سن خودم 30 همسرم 33 خانه دار هستم با همسر و فرزندم زندگی میکنم
پاسخ:
با سلام خانم عزیز خیلی خوب هست که شما در چنین وضعیتی نگران و همراه همسرتان هستید . قطعا همین نگرش و طرز تفکر شما در رفتارتان نیز اثر گذاشته و میتواند در روحیه همسرتان نیز اثر مثبتی داشته باشد .سعی کنید جو خانه را برای همسرتان آرام نگه دارید . قطعا همین آرامش کمک میکند ظرفیت روحی همسرتان بالا برود . در برخورد با موضوعات خانوادگی نیز اگر درد و دلی دارند شنونده خوبی برایش باشید و در کمک به او تنها سعی کنید زاویه دید و افق نگاهش را بسط بدهید و اجازه دهید خودش تصمیم نهایی را بگیرد تا احساس فشار نکند .دررابطه با بیماری ارثی ، از راهکارهای جانبی کمک کنید تا احتمال مشکلات جسمی را پایین بیاورید . قاعدتا حذف یکسری مشکلات از توانمندی ما خارج هست . اما با اقدامات حمایتی مانند تغذیه سالم و حتی ورزش به صورت پیاده روی و یا کوه پیمایی هفتگی میتوانید کمک کنید تا ایشان از نظر جسمی و روحی ظرفیت بهتری برای مقابله با استرس داشته باشند و از طرفی فرصتی فراهم میشود تا که عوامل استرس زا را از ذهن همسرتان دور کنید .موفق باشید
- [سایر] نوجوان 18ساله ای هستم . از ده سال پیش درگیری های پدر و مادرم شدید شد . تقزیبا هر روز دعوا و کتک کاری در خانواده مان انجام میشد پدرم به هر روشی که به ذهن خطور کند مادرم و به تبع آن ما را تحت فشار قرار میداد . مدتی در خانه زندانی بودیم و اجازه خروج از منزل را نداشتیم. مدتی در شرایط خیلی سخت مالی به خانه مادر بزرگم که کنار خانه پدرم بود رفته و با ایشان زندگی کردیم. 4خواهر دارم و یک برادر خواهر های من درس خوانده اند اما من و برادرم نتوانستیم درس بخوانیم. خودم سال سوم دبیرستان را نتوانستم به پایان برسانم. تازگی به مشهد نقل مکان کردیم و برای سال سوم ثبتنام کردم اما تنها دو درس زا تواانستم پاس کنم. به کارهای دستی و فنی حرفه ای علاقه دارم مخصوصا کار چوب را دوست دارم. درس ها را تنها حفظ میکنم و در لحظه امتحان تمام آنها از یادم می‌رود. نمیدانم چکار کنم. و در خال حاضر بیکارم و نگران آینده خودم هستم. لطفا مرا راهنمایی کنید تا در بدست آوردن یک شغل مناسب با این شرایطی که داشتم انتخاب کنم و چگونه آسیبهایی که به من و روانم وارد شده را جبران و ترمیم کنم
- [سایر] سلام و سال نو مبارک هفته اخر اسفند پیامی برایتان فرستادم و چون مستاصل هستم هر روز پیگیری کردم ولی الان می بینم پاسخ پیامهایی جدید آمده ولی من پاسخ پیام خود را پیدا نکردم خواهش می کنم راهنمایی کنید چون واقعا فکرم را مشغول کرده دختری هستم 37 ساله و مجرد دارای بالاترین مدرک تحصیلی از بهترین دانشگاه کشور یک شغل خیلی خوب دارم و استقلال مالی در زندگی شغلی و درسی آدم موفقی بوده و هستم با پدرو مادر پیرم زندگی میکنم و از نظر خانوادگی زندگی سطح متوسط رو به پایینی داریم خانواده ای مذهبی و مقید دارم هیچگاه در رفتار و گفتار و ظاهر به طریقی عمل نکردم که جلوه گری باشد یا جلب توجه جنس مخالف را بکند از دوران نوجوانی تا اکنون که شاغل و در دهه سی زندگی هستم (اصلا این کارها را بلد نیستم) همیشه با اقوام، همکلاسیهای دانشگاهی و حالا با همکاران و مراجعان مرد خیلی سنگین و جدی و بدون هیچ ترنم زنانه برخورد کرده ام حتی نمونه هایی از همکاران بودند که فکر می کردم آدم مناسبی برای ازدواج هستند و به انها علاقه داشتم اما به خودم اجازه ندادم طوری رفتار کنم که آنها متوجه تمایل و احساس من بشوند ... از زمان دبیرستان خواستگارانی داشتم ولی به دلایل زیر هنوز ازدواج نکردم: - اوایل می گفتم می خوام برم دانشگاه و رد می کردم - کمی بعد تر به دلایل بچه گانه آنها را رد می کردم - چند سال بعد جدی تر به مساله ازدواج فکر کردم اما خیلی از آنها از نظر معیارهای اصلی و مهم با من همخوان نبودند - البته مواردی هم بودند که خودشان دیگر پیگیری نمی کردند - کمی که سنم بالاتر رفت تعداد خواستگارها کم شد بویژه از زمانی که آخرین خواهر کوچکم ازدواج کرد اغلب اطرافیان فکر می کنند من واقعا قصد ازدواج ندارم شاید به دلیل اینکه در دوران نوجوانی می گفتم از مردها خوشم نمی آید استقلال خوب است و .... الان خیلی احساس تنهایی می کنم و واقعا نیاز عاطفی دارم که ازدواج کنم اما نمی توانم از معیارهایم پایین بیایم که مهمترین آنها ایمان، شخصیت، اخلاق، تطابق فرهنگی، تناسب سنی و تا حدودی تحصیلی، مجرد بودن و خانواده خوب داشتن است. در سالهای اخیر مواردی بوده اند اما یا سنشان از من کمتر بوده یا قبلا ازدواج کرده بودند و این مسایل باعث شد انها را نپذیرم. چند سالی است که هیچ پیشنهادی نداشتم در حالیکه خیلی نیاز دارم احساس تنهایی شدید می کنم و فکر می کنم دارم دچار افسردگی می شوم مجبورم از بسیاری از علایق و تفریحات صرف نظر کنم چون بعضی از آنها برای یک دختر تنهای مجرد محجبه با مخاطرات و مشکلاتی همراه است اما کسی به عنوان همراه و همپا و همصحبت و همدل ندارم والدین که پیر و ناتوانند، خواهران و برادران مشغول زندگی و خانواده و همسر خود هستند، دوستان و سایر همسالان هم که همگی ازدواج کرده اند و با همسر و فرزندان خود هستند غرور و عزت نفس و فطرت زنانه اجازه نمی دهد نیاز خود را با کسی مطرح کنم برای آرامش خاطر پدرو مادرم که نگران آینده من هستند (اگر چه هیچگاه اشکارا به رویم نمی آورند) مجبورم در ظاهر اظهار راحتی و خوشنودی از وضع موجود (عدم ازدواج) بکنم شما راهنمایی کنید چه کنم؟ من که به عنوان یک خانم نمی توانم پا پیش بگذارم و خودم دنبال همسر بگردم حتی غرورم اجازه نمی دهد با کسی از اطرافیان مطرح کنم و مثلا بگویم کیس مناسب می شناسند یا خیر، عزت نفسم چه می شود؟ پس چه کنم؟ شما راهنمایی کنید فقط تو را بخدا راهکار عملی بدهید نه توصیه به صبر و توکل چون در تمام این سالها همین کار را کرده ام اعتقاد دارم هیج کاری بدون خواست خدا محقق نمی شود اما با توجه به شرایط فرهنگی جامعه ما می دانید که دختران مجرد در سنین بالا چه مشکلات و ناملایمات اجتماعی زیادی را متحمل می شوند آنقدر زیاد که اغلب از ظرفیت صبر و تحمل یک فرد خارج است بخصوص اگر از قشر مدهبی باشی این ناملایمات و محدودیتها بیشتر هم می شود شاید یک فرد غیر مذهبی لااقل نیاز عاطفی خود را به نحوی برآورده سازد ولی ما به علت تقیداتی که داریم نمی توانیم همسریابی اینترنتی را هم با توجه به پیامدهای احتمالی کار درست و معقولانه ای نمی دانم اگر چه از سر استیصال چند بار این فکر به ذهنم رسیده... نظر شما چیه؟ در هر حال بگویید چه کنم؟ همین و متشکرم ...ممنون
- [سایر] سلام علیکم ، احتراما\" اینجانب مردی میانسال هستم که حدود 20 سال پیش ازدواج و سه فرزند دخترو پسر دارم مشکل من مربوط به رفتار همسرم می‌باشد من ازهمان اوایل زندگی همراهی و همدلی از او در مورد کمک به مشکلاتم نمی دیدم وحتی اوقاتی که بعلت فشار عصبی حتی حال خوردن نهار نداشتم و اول در اتاق خواب کمی استراحت و سپس غذا می خوردم بجای دلداری و روی خوش از من فاصله می گرفت و بارها در مورد قضاوتهایش به او میگفتم که فقط خودت را می بینی وبه فکر خودت هستی وهر کاری را از منظر خوشامد خودت تفسیر و موافقت یا مخالفت میکنی ولی وی اهمیتی نمیداد از رفتارهای غلط وی در مواقعی بود که همراه من به بازار یا جایی میرفتیم هی میگفت که تو چشم چرانی میکنی و با عکس العمل های غلطش مرا غیر مستقیم به اینکار حریص می کرد و زمانی به خودم آمدم دیدم که واقعا\" به این عادت زشت آلوده شده ام . او همیشه سعی داشته خودش را بین من وبچه ها قرار دهد و هر وقت با آنها صحبت میکنم زودتر از آنها به من جواب دهد و من دلیل این کارها را چندی قبل و پس از گلایه ازهمسرم به یکی از برادرانش ( که در سفرعید اعصابم را خرد کرده بود ) از صحبت بین آنها متوجه شدم که خانواده ایشان زن سالاری بوده و رفتار همسرم در همین راستا و مشابه با آن است ( رفتاری که موجب دق کردن پدرشان واز هم پاشیدن خانواده شان شد ) و عبوس بودنش را که موروثی وکاری منفی است به اوگوشزد کرد وبا اشاره به وضع فعلی مادرش او را نصیحت میکرد تا کاری نکند با این رفتارش به مکافات دچار شود . من کارمند یک شرکت هستم و بعضی مواقع با فشار کار پر مسئولیتم دچارحالت استرس و عصبی میشوم ولی چون هدف من راحتی خانواده است و به لطف خداهم از نظر مالی توانسته ام خانواده ام را تأمین کنم با مشکلات مختلف می سازم و هیچ وقت هم نخواسته ام با انتقال مشکلات بیرون ازخانه آنها را نگران نمایم ولی نتیجه طوری شده بود من که عادت به بیرون رفتن غیر ضروری از خانه و دوست بازی ندارم برای رفتن به خرید چیزی یا موقع برگشتن از شرکت یا بازار به هر علتی تأخیر میکردم باید توضیح میدادم . این دمل وقتی سرباز کرد که من درتماس تلفنی شبانه ام با یکی از همکارانم در درب منزل به او گفتم : جانم ،(البته به این نوع خطاب عادت دارم و خودش هم میداند) که همسرم با شنیدن آن داد و هوار براه انداخت و خطاب به بچه ها فریاد می کشید که دیدید من درست می گفتم و او با زنان هرزه رابطه دارد و بی توجه به این که من گوشی را در اختیارش گذاشتم و گفتم بیا خودت زنگ بزن و از فلانی بپرس که تو بودی ؟ چرا اینوقت شب زنگ زدی ؟ تا ببینی راست میگویم یا نه ، ولی بجای اینکار آنقدر به من و خانواده ام فحاشی کرد که خسته شد وبه یک تماس تلفنی هم اشاره کرد که بله انوقت به من گفت تو با هرزه هاارتباط داری . فردای آن به محل کارم آمد وبا وقاحت کشوهای میزم و فایل های کامپیوتر را بازرسی کرد و به تلفن ارباب رجوع جواب میداد تا شاید بهانه و مدرکی برای توجیه حرفها وفحاشیهایش پیدا کند و من هیچ نگفتم فقط از همکارم خواستم اتاق را ترک کند و به او هم گفتم که اگر تمام شد برویم خانه . او در این مدت پسرم را وادار به خبرچینی از من کرده و میکند و بعضی مواقع حتی حین مکالمه با موبایل کنارم می آمد به صدای طرف مقابل گوش میکرد که زن است یا مخاطبم همان است که می گویم . من اهل فسق وفجور نیستم و دوستان و فامیل های هر دو ما این را بارها اظهار کرده اند وحتی وقتی که من با برادربزرگش در مورد وضعیت پیش آمده صحبت کردم خانواده اش میگفت که ما از تو مطمئن هستیم و زندگی شما را چشم زده اند و آن برادر دیگرش را ( که قبلا\" او را نصیحت کرده بود ) برای حل مشکل فرستادند و او که همراه یکی دیگر از اقوامشان به خانه ما آمده بود از حرفها و طرز فکرهمسرم جدا\" ناراحت شده بودند و من همچنین به ایشان گفتم که اگر روزی احساس نیاز کنم دنبال گناه نمیرم و همسر جدیدی اختیار میکنم که خلاف شرع هم نیست ومطمئن باشید دنبال خلاف وگناه نمیروم وبشماهم اطلاع می دهم . او دراین مدت که بطور متناوب و چند روز یکبار بگو مگو داشته ایم بارها گفته کاری میکنم تا دق کنی . در این مدت چند ماهه او اصرار دارد که تو ارتباط نامشروع با دیگران داری یا مثلا\" با هم اتاقیت در شرکت با هم اینکاره هستید یا با فلان دوستت که آن روز به جایی رفتی برای کار خلاف بوده و چون میداند من در زندگی ام اهل قسم نیستم بارها از من خواسته که اگر اینطور نیست به قرآن قسم بخور یا وقتی خانواده را به مشهد بردم تا حال و هوایشان عوض شود آنجا اصرار شدید داشت باید برویم حرم و تو قسم بخوری ومن فقط حرفم این بوده که تو این ادعا ها کردی و به من و خیلی ها تهمت و بهتان زده ای اگرمطمئن هستی خودت قسم بخور . از او خواسته ام پیش یک روا نشناس خانواده برود ولی میگوید من از خودم مطمئنم تو برو تا سال شوی ، در نهایت هم که به هیچکاری جز اعتراف من به فسق و زنا و گناه راضی نمی شود به خودش و برادرانش گفته ام : مگر من آدم خلافکار و اهل گناه و هوسران نیستم ؟ در اینصورت اصلا\" شایسته زندگی با انسان صالحی مثل تو نیستم پس طلاق بگیر ، آنوقت هم می گوید این زندگی و خانواده که وجود دارد مال من است اگر تو ناراحتی برو خوش آمدی . من در این موقعیت مانده ام چون علاوه بر ما سه فرزند ما ناراحتند نمی دانم که چکارکنم اقدام به دادخواست طلاق کنم ؟گاهی هم بخودم میگویم برای اینکه ادعاهای همسرم دروغ نشود و ( یا شاید انتقام ) بروم دنبال زندگی جدید و بی خیال اینها بشوم و می بینم آنهم دردسرهای خودش را دارد . او به برنامه ها و سخنرانی شما در تلویزیون نگاه میکند حالا از شما می خواهم راهنمایی بفرمایید . با نهایت احترام و التماس دعا - عبدی
- [سایر] بنده دختری هستم 23 ساله ساکن شهر ملبورن در کشور استرالیا که از سن 5 سالگی همراه با خانواده ام در این شهر زندگی می کنم. حدود چهارده ماه قبل به عقد دایم نامزدم در آمدم. پس از گذشت مدتی متوجه مداخلات بعضی از اعضای خانواده وی و تغییراتی در رفتار نامزدم نیز گردیدم که باعث سردی روابط میان ما گردید. از چند ماه بدین سو تقریباً رابطه ای میان ما وجود نداشته است، در صورتیکه پدر و مادرم همیشه تلاش داشتند تا با همکاری خانواده نامزدم روابط ما را دوباره برقرار و مشکلات ما را حل کنند. دوماه قبل فامیل نامزدم با مراجعه به شخصی که مرا به عقد دایم نامزدم در حضور بیشتر از 200 تن از مهمانان در محفل نامزدی مان نموده بود از وی خواستند تا صیغه طلاق را جاری کنید که نامبرده با رد این مطلب گفته بود که قبل از هر اقدامی می بایست با دختر و پسر مستقیماً صحبت نماید. لهذا ایشان یعنی شخص عاقد با پدرم تماس گرفته و از وی خواستند تا دختر و پسر را برای صحبت نزد ایشان ببرند. پدر با قبول این مطلب با پدر نامزدم تماس گرفته و گفتند که آقای ..... می خواهند دخترم و پسر شما را از نزدیک ببیند . اما پدر نامزدم در جواب گفته بودند که ما چه وقت بیاییم؟ پدرم در پاسخ گفتند که ما و شما نمی رویم و فقط من دخترم را می رسانم و پسر شما نیز بیاید . وقتی پدرم مرا به منزل شخص عاقد که محل ملاقات ما تعیین شده بود بردند متوجه شدیم که نامزدم با پدر و دایی اش آمده است. اما پدرم مرا آنجا گذاشته و از ایشان نیز خواستند که بگذارند دختر و پسر با آقای عاقد صحبت نمایند. اما آنها بدون توجه به این مطلب وارد منزل آقای عاقد شده و با مداخلات در صحبت ها سعی بر محکوم کردن من داشتند . من ناگزیز شدم به پدرم که از آنجا رفته بودند تا ما آزادانه صحبت های خویش را بنماییم زنگ زدم که شما نیز بیایید ، چون اینها آمده اند . پدرم پس از چند دقیقه آمدند و صحبت هایی صورت گرفت. آقای .... ( شخص عاقد) گفتند که خوشبختانه دلایل کافی برای انجام طلاق ندارید و از والدین هردوی ما خواستند تا با تلاش و دادن فرصت به این دو جوان سعی در حل مشکلات شان نمایند و از دایی نامزدم نیز خواستند تا با صحبت با خانواده خودش و خانواده ما میانجی شده و برای حل این مشکلات تلاش کند . اما با تأسف هیچ گونه تماسی صورت نگرفت تا اینکه دوشب قبل پدر نامزدم برای پدرم زنگ زده و گفت که دختر شما آزاد است چون ما به مراجعه به عالم دینی صیغه طلاق را جاری ساختیم ، پدرم با تعجب از این خبر بسیار ناراحت شدند و گفتند آیا دخترم هیچ گونه حق و حقوقی نداشته است که شما خودسرانه چنین کاری را انجام دادید و آیا لازم نبود که ما را در جریان می گذاشتید؟ و از آنها خواهان دادن نام شخصی را که ایشان ادعای عالم بودنش را داشتند و نام شاهدین را خواستند، اما ایشان با رد این مطلب گفتند شما می خواهید با دختر تان تجارت کنید!!!! حال از حضرت عالی می خواهم با رهنمایی های عالمانه تان مرا یاری رسانیده و از این سردرگمی برهانید: 1 – آیا آنها این حق را داشتند که بدون اجازه من و خانواده ام اقدام به این کار نمایند؟ 2 – آیا شخص عالمی که صیغه طلاق را جاری ساخته است نمی بایست از من و یا پدرم اجازه بگیرد؟ 3 – آیا نداشتن عذر شرعی دختر در هنگام طلاق یکی از شرایط اصلی انجام طلاق نیست؟ در حالیکه من واقعآ در هنگام انجام این کار عذر شرعی داشتم. 4 – آیا هیچ گونه حق و حقوقی برای من تعلق نمی گیرد ، در حالیکه در هنگامی که من به عقد دایم نامزدم در آمدم و در حضور بیشتر از 200 تن از مهمانان وی پذیرفت که مرا در قبال یک جلد کلام الله مجید به خط عثمان طاها ، چهارده شاخه گل محمدی به عشق چهارده معصوم ، یکصد سکه طلای تمام عیار بهار آزادی و همچنین یک سفر حج که به درخواست مادر نامزدم به آن افزوده شد به عقد دایم خود درآورد؟ آیا نداشتن روابط زنا شویی این حقوق را از من سلب می کند؟ در حالیکه ما در دوران نامزدی قرار داشتیم؟!!!! چون وقتی پدرم برای شان گفتند که شما با وجود اینکه دوبار به زیارت خانه خدا مشرف شدید، حق و حقوق دخترم را پایمال کردید، آنها گفتند چون عروسی نکرده بودند و همخوابی صورت نگرفته هیچگونه حقی ندارد!!!! با آرزوی سلامتی حضرت عالی منتظر نظر عالمانه تان هستم تشکر
مسئله مرتبط یافت نشد