به نام خدا
10 سال است با همسرم که سنش 7 سال از من کمتر است ازدواج کرده ام. فاقد فرزند هستیم و همسرم بسیار مذهبی و انزوا طلب و درون گراست. رفت و آمد فامیلی در حد حداقل داریم و او اغلب اوقات را در خانه و تنها سپری می کند ولی در عین حال در زمانهایی که در منزل با هم هستیم بسیار با نشاط و بشاش هستیم.
حدو سه سال است از تهران به حومه کرج نقل مکان نموده ام . وضع اقتصادی متوسط داریم ولی مشکل خاصی از لحاظ معیشتی نداریم.
طی چند ماه اخیر وقت عبادت او بسیار طولانی شده است بحدی که در هر نوبت نماز چند ساعت قبل و بعد از اذان در سجاده نمازش می نشیند. چند روز قبل اظهار نمود در هنگام عبادتش الهامات و بشارتهایی به وی شده است که حالش را بسیار منقلب کرده بود
از دو روز قبل رفتار او بطور کلی متفاوت شده است و عنوان می کند تحت تءثیر این الهامات واقع شده است که بطور متناوب به او متصل و قطع می گردد. حواس پرتی شدید و عدم تمرکز انجام کارها و جابجا کردن اشیا بطور غیر ارادی و فراموش کردن آنی درخواست هایی که از وی می شود و حالتی شبیه تیک عصبی مانند حالت تهوع در هر چند دقیقه یکبار (این تیک عصبی وقتی حال او بشدت منقلب می شود بروز میکند) از رفتارهای او می باشد
1- چگونه با او رفتار کنم، نصیحت و منعش کنم یا حمایتش کنم؟
2- آیا این رفتار ها قابل درمان خواهد بود و او به حالت قبل بازخواهد گشت؟
3- آیا مراجعه به پزشک را توصیه می کنید و اگر بله، نزد چه پزشکی با چه تخصصی برای معالجه مراجعه کنم؟

باسلامکاربر گرامی به طور قطع افرادی هستند که به خاطر خلوص در عبادت و رابطه نزدیک با خداوند ارتباطی خاص با خدا دارند. اما این دست از افراد روند طبیعی زندگی شان مختل نمی شود، دچار حواس پرتی نمی شوند و به طور کلی کارکردهای عادی زندگی شان مختل نمی شود.لذا من احتمال می دهم همسر شما با نوعی مشکل روانی مواجه شده است.البته دوباره تاکید می کنم که من تنها احتمال می دهم و لذا ضروری است که همسرتان را نزد یک روانپزشک مجرب ویا متخصص اعصاب و روان ببرید تا همسرتان به طور کامل ارزیابی و تحت درمان قرار گیرند.با تشکر از تماس شما