باسلام خانمی هستم 27 ساله که مدت 7 سال است که ازدواج کرده شکر خدا ازدواج موفقی داشته و همسر صبوری دارم. هر چند مانند بسیاری از مردها ساعات زیادی را در محل کار و بیرون از خانه می گذراتند که این مورد در ابتدای ازدواج باعث در گیری های کلامی زیادی بین من و همسرم میشد. البته این مورد یعنی کشمکش بر سر این موضوع بعد از اینکه دو سال و نیم قبل ما صاحب فرزندی شدیم بسیار کمتر شده زیرا من در منزل با داشتن بچه وقت سر خاراندن هم ندارم چه رسد به.... بله اما حال مواردی که خالصانه از شما میخواهم مرا راهنمایی بفرمایید اینست که با توجه به این مورد که من جزء رتبه های خوب دانشگاه سراسری بوده و رتبه دو هزار کنکور 82 را داشته ام و آمال و آرزوهای فراوانی برای ادامه تحصیل در ذهنم داشته ام و الان به سبب حضور بچه بیش از سه سال است که در زمینه ادامه تحصیل کاملا متوقف شده ام و کاملا اعتماد به نفسم را از دست داده ام و هر روزی که تصمیم میگیرم شروع کنم به مطالعه برای کنکور از یک طرف انجام کارهای منزل و از طرف دیگر کارهای بچه و شاید تنبلی خودم! مانع از این کار میشود. خیلی زگرفتار روزمرگی شده ام و این واقعا مرا عذاب میدهد و احساس مفید بودن را از من میگیرد . خیلی احساس بیکاری و بی ارزشی میکنم و این بر روی روابطم با همسرم نیز بی تاثیر نبوده است. خیلی زود رنج و حساس شده ام. لطفا مرا راهنمایی بفرمایید که چطور از این وضعیت نجات یابم و چگونه مجددا شور و نشاط درس و دانشگاه و تحصیل را به زندگی ام بازگردانم و بتوانم آرزوهای ذهنی ام را با کمک خداوند بزرگ عملی نمایم.
2- اما مشکل دیگری که یکسالی است دامنگیر من شده نمیدانم اسمش را وسواس فکری بگذارم! از بیان آن خودم هم خنده ام میگیرد اما همین مورد واقعا مرا عذاب میدهد و توان مرا گرفته است و آ؟ن اینست که من در هنگام گفتن نیت نماز, وضو و غسل شاید دهها بار ؟آنرا تکرار میکنم و توان عملی کردن آنرا ندارم و ساعتها زیر دوش حمام برای یک غسل و شاید چندین دقیقه برای یک وضو معطل میکنم تا بتوانم نیت کنم و حس میکنم درست نیست و مدام این کار را تکرار میکنم و استرس فراوانی بهم وارد میشه خلاصه در گیری فراوانی با این مطلب پیدا کرده ام . به طور کل برای انجام کارهای روزمره بیش از وقت معمول مورد نیاز وقت صرف میکنم اما این مورد اخیر واقعا لذت زندگی را از من سلب کرده است خودم فکر میکنم شاید استرس و خستگی های روزمره و علی الخصوص بچه داری سبب چنین مشکلی شده است نمی دانم؟؟؟؟؟!!خیلی ناراحتم میخوام از زندگیم لذت ببرم اما این وسواسهای دست و پا گیر نمیذاره اما دلم میخواد اصلاح بشم و باهاش مبارزه کنم دلم میخواد راهناییم کنید تا از دستنش خلاص بشم. با تشکر

سلام. قبل از آنکه شما بخواهید وارد دانشگاه شوید و درستان را ادامه دهید ، لازم است از وضعیت فعلی خود نهایت لذت را ببرید ؛وقتی نوع نگاه شما این باشد که بچه داری و همسرداری، وقت انسان را تلف می کند و باعث می گردد که در زندگی رشد نکنید ، طبیعتا از این کار نه تنها لذت نمی برید ، بلکه باعث رنج شما و به هم ریختگی درون شما می گردد . در حالی که چه امتیازی برای شما بالاتر از این وجود دارد که شما (یک مادرید)! ؛ شاید شریف ترین و ارزشمند ترین کاری که شما می توانید بکنید ، همین است : شما می توانید با قبول این مسئولیت یک انسان را بسازید . چه ارزشی بالاتر از این ! آیا اول بانوی عالم ، صدیقه ی طاهره سلام الله علیها ، غیر از این می کردند ؟هر گاه توانستید از وضعیت موجود خود لذت ببرید ، خواهید توانست نسبت به آینده ی خود راحت تر فکر کنید و درست تصمیم بگیرید .در مورد مشکل دوم ابتدا به توصیه ای که در ادامه عرض می کنم عمل کنید و اگر نتیجه نگرفتید به کلینیکهای تخصصی وسواس مراجعه کنید : روایات ما می فرمایند که وسواس از ناحیه ی شیطان است و راه مبارزه ی با شیطان هم – بنابر روایات – پناه بردن به خداوند متعال و حضرات معصومین است ، لذا هر زمان که این حالت برای شما پیدا شد دائما به زبان و به دل از آن بزرگواران کمک بگیرید تا شیطان را از شما دور کنند ؛ لازم است که این کمک گرفتن در حین یک عمل وسواسی ادامه پیدا کند و تا زمانی که وسواس آن عمل تمام نشده است ، کمک گرفتن شما نیز ادامه داشته باشد . خواهشمندم به این عمل به دقت عمل کنید و کمی هم صبور باشید تا این حالت به مرور برطرف گردد. لطفا نتیجه ی این کار را هم برای من بنویسید .موفق باشید .