با سلام خدمت شما.
سوالی داشتم در مورد ارتباطاتم با خانواده همسرم.
من 4 سالیست که ازدواج کرده ام و کلا آدم درون گرایی هستم و اگر با کسی زیاد ارتباط برقرار نمی کنم به همین خاطر است و نه نیت دیگری.
احساس می کنم با مادرشوهرم و خواهرشوهر هایم ارتباط صمیمی نداریم آیا به نظر شما این ایراد است و اگر است باید از طرف من گرم شود؟ چون من از آنها نیز هیچ گرمایی نمی بینم.
مثلا ما هیچ ارتباط تلفنی با هم برای احوال پرسی نداریم چون از اول آنها نیز با من نداشتند. موقع مهمانی رفتن به خونه هم واسطه مان شوهرم است یعنی اگر دعوت بشویم به شوهرم می گویند و اگر بخواهند خانه ما بییند نیز به او زنگ می زنند و می گویند.
در ظاهر با هم بد نیستیم و به هم بی احترامی نمی کنیم ولی با دیدن این چیزها من خیلی سرد می شوم احساس می کنم در ته قلبشان جایی ندارم. به شئهرم هم وقتی می گویم می گوید تو بد بین شددی و آنها قصد بدی با تو ندارند.

با سلام خانم خوب شما مانند هر انسان دیگر نیازهای اجتماعی دارید و حتی اگر درونگرا هم باشید نیاز به دوست داشته شدن و دوست داشتن دیگران در وجودتان هست .در رابطه با خانواه همسرتان قدر مسلم بایست تلاشهایی را داشته باشید . این شما هستید که بایست جایگاه خودتان را در خانواده همسرتان بدست بیاورید . آنها شما را به عنوان عروس پذیرفته اند ،بقیه مسائل نیز تحت تاثیر رفتار شماست .من فکر منیکنم اگر بخواهید به این شیوه ارتباطی ادامه بدهید روز به روز بیشتر احساس تنهایی میکنید و با ادامه اینگونه رفتارها و پذیرش دیگران درباره غیر اجتماعی بودنتان تغییر را برای خودتان دشوار میکنید . برون گرایی و درون گرایی صفتی نسبی است و قابل تغییر هست ، پس با برچسب درونگرایی خودتان را محدود نکنید . برای برآورده شدن نیازهایتان خودتان ،گله و شکایت از کسی نداشته باشید با تغییر در سبک رفتاری خودتان ، مطمئن باشید در گذر زمان دیگران هم تغییر خواهند نمود /موفق باشید