سلام. شوهر شما به هر دلیلی اشتباهی را مرتکب شده است و الان پشیمان شده است . اگر ما در زندگی اشتباهی را مرتکب شویم ، دوست می داریم که دیگران با ما چگونه رفتار کنند ؟ دوست داریم که خدا با ما چه کند ؟ نمونه ی رفتاری که حضرات معصومین علیهم السلام ، با این گونه افراد می کردند این گونه بوده است که نه تنها آن ها را به راحتی می بخشیدند ، بلکه اصلا به روی آنها نمی آوردند که در حقشان بدی کرده اند . سید الشهدا ء به جناب حرّ بعد از آنکه پشیمان شدند و نزد حضرت آمدند ( در روز عاشورا) ، می فرمایند که تو مهمان مائی و میدان نرو! در دعای افتتاح می خوانیم که ( خدایا تو مرا به سمت خود دعوت می کنی و من از تو روی برمی گردانم! تو به من اظهار محبت می کنی و من با دشمنی می کنم ! تو می خواهی با من دوست شوی و من از تو قبول نمی کنم ! گویا که من بر تو مسلط هستم! و همه ی این رفتارهای من به خاطر بخشندگی و بزرگواری که داری ،باعث نمی شود که من را از رحمت و احسان و لطفت محروم کنی !...) حال ما باید در قبال افرادی که به ما بدی می کنند چگونه رفتار کنیم ؟ خصوصا اگر از نزدیک ترین افراد به ما باشند. نکته ی مهم این است که وقتی ما دیگران را می بخشیم و با مهربانی با آنها رفتار می کنیم ،اولین کسی که فایده می برد ، خود ما هستیم ؛ خود ما احساس آرامش می کنیم ، خود ما از کار خوبمان لذت می بریم و ... .از خداوند متعال و حضرات معصومین کمک بگیریم تا ما را اینگونه گردانند . موفق باشید .
باسلام، زنی هستم 37 ساله دارای مدرک لیسانس و کارمند.9 سال است که ازدواج کرده ام و دارای یک فرزند 7ساله هستم. همسرم فوق دیپلم دارند و کارمند هستند. چند روزی است اتفاقی در زندگیم افتاده که آرامش از من سلب شده. ما زندگی مان را با سادگی شروع کردیم. از خرید عروسی تا جشن و میزان مهریه همه جوره با همسرم راه آمدم تا زندگی را بر پایه صداقت و روراستی بنا کرده باشم. معیار اصلی بنده صداقت، خانواده دوستی، سلامت اخلاق و ایمان طرف مقابل بود. تمام مدت زندگی گمان می کردم با من روراست و صادق است و خانواده اش را با هیچ چیز عوض نمی کند. 6 سال پیش با ذره ذره پس انداز و با وام بانکی و قرض خانه ای خریدیم. بعد از 3 سال هم با وام دیگری ماشین خریدیم تا جابجایی فرزندمان بهتر صورت گیرد. سطح حقوق بنده از همسرم پایین تر است.در این سالها از نظر مالی سختی کشیدیم و سعی کردم خیلی قناعت کنم هم در خرید لباس و دیگر چیزها تا فشار زیادی به همسرم نیاید و احساس ناتوانی نکند. پدر و مادرم هم در زندگی خیلی کمکم کرده اند چه در نگهداری فرزندم چه حتی رفع بعضی از مشکلات مالی مان. ولی چند روز پیش دفترچه پس انداز همسرم را به طور خیلی اتفاقی پیدا کردم که نشان می داد دقیقاً در زمانی که ما با کلی وام و قرض خانه و ماشین را می خریدیم ایشان پس انداز میلیونی داشته که حتی یک میلیون آن برای زندگی مشترکمان خرج نشده ولی میلیونی در دفعات متعدد از حساب ایشان برداشت شده. وقتی از ایشان سوال کردم جوابی داد که نتوانسته مرا قانع کند. یکبار گفت از ترس بازنشستگی پس انداز کرده ام. وقتی گفتم پس چرا برداشت شده گفت آن پول ها را به همکارانم قرض داده ام. پرسیدم چگونه پس انداز کرده ای. گفت که کل حقوقش را به خانه نمی آورده و مقداری که کم هم نبوده پس انداز می کرده. باور کنید دنیا بر سرم خراب شد. من تمام حقوق و حق الزحمه بسیار اندکم را برای زندگی مشترکمان گذاشته بودم و از تمام خواسته های خودم گذشته بودم ولی همسرم تمام این مدت که ما سختی می کشیدیم راحت پس انداز می کرده تا به دیگران قرض دهد!! دیگر به او به چشم یک مرد خانواده دوست و صادق نمی توانم نگاه کنم. از زندگی دلسرد شده ام. حس می کنم به شعورم توهین شده و به بازی گرفته شده ام. هنوز نمی توانم باور کنم چنین شخصیتی بوده و کاری کرده که به نظر من از مردانگی بدور است. ظاهراً از کار خود احساس شرمندگی می کند و اظهار ناراحتی می کند. ولی دلشکسته شده ام و اعتمادم نسبت به او کم شده. فعلاً هم رابطه سردی با او دارم. هنوز دوستش دارم ولی به راحتی نمی توانم او را ببخشم. لطفاً مرا راهنمایی کنید چه کار کنم؟
سلام. شوهر شما به هر دلیلی اشتباهی را مرتکب شده است و الان پشیمان شده است . اگر ما در زندگی اشتباهی را مرتکب شویم ، دوست می داریم که دیگران با ما چگونه رفتار کنند ؟ دوست داریم که خدا با ما چه کند ؟ نمونه ی رفتاری که حضرات معصومین علیهم السلام ، با این گونه افراد می کردند این گونه بوده است که نه تنها آن ها را به راحتی می بخشیدند ، بلکه اصلا به روی آنها نمی آوردند که در حقشان بدی کرده اند . سید الشهدا ء به جناب حرّ بعد از آنکه پشیمان شدند و نزد حضرت آمدند ( در روز عاشورا) ، می فرمایند که تو مهمان مائی و میدان نرو! در دعای افتتاح می خوانیم که ( خدایا تو مرا به سمت خود دعوت می کنی و من از تو روی برمی گردانم! تو به من اظهار محبت می کنی و من با دشمنی می کنم ! تو می خواهی با من دوست شوی و من از تو قبول نمی کنم ! گویا که من بر تو مسلط هستم! و همه ی این رفتارهای من به خاطر بخشندگی و بزرگواری که داری ،باعث نمی شود که من را از رحمت و احسان و لطفت محروم کنی !...) حال ما باید در قبال افرادی که به ما بدی می کنند چگونه رفتار کنیم ؟ خصوصا اگر از نزدیک ترین افراد به ما باشند. نکته ی مهم این است که وقتی ما دیگران را می بخشیم و با مهربانی با آنها رفتار می کنیم ،اولین کسی که فایده می برد ، خود ما هستیم ؛ خود ما احساس آرامش می کنیم ، خود ما از کار خوبمان لذت می بریم و ... .از خداوند متعال و حضرات معصومین کمک بگیریم تا ما را اینگونه گردانند . موفق باشید .